Omdat ik zelf thrillers schrijf, zou je denken dat ik alleen maar thrillers lees. Maar niets is minder waar! Ik lees het liefst prachtige, diepgaande romans.
.jpg)
Een autobiografische roman over het oorlogsverleden van een grootvader, die NSB-er was. Een verleden, welke twee generaties later nog voelbaar is en die de jeugd van hoofdpersoon Else getekend heeft. Het hele verhaal is door de ogen van een kind beschreven, echt heel mooi en treffend gedaan. Ook zoals zij schrijft over haar verbitterde moeder en de worsteling, die zij vanuit het verleden in het heden doormaakt.
‘De viool van mijn moeder’ is het eerste boek van Yvonne, die in het dagelijks leven Concert Promotor bij de Oosterpoort in Groningen is.

In deze roman word je als lezer in het hectische leven van Sarah gezogen. Sarah is getrouwd, heeft drie kleine kinderen, een au pair, twee huizen en is een echte carrièrevrouw. Haar fulltime baan kost haar 80 uur in de week. Desondanks blijft ze volhouden dat ze een perfect leven heeft. Wanneer Sarah tijdens het autorijden haar mobiele telefoon gebruikt, krijgt ze een ernstig ongeluk. Zij heeft letsel aan haar rechterhersenhelft opgelopen, waardoor haar hersenen alle informatie aan haar linkerkant – en zelfs de linkerhelft van haar lichaam – negeren. Zij ziet tijdens het eten niet dat er links op haar bord een stuk vlees ligt, ziet niet dat er iemand links naast haar staat en kan – hoewel ze niet verlamd is – ook haar linkerarm en been niet goed gebruiken.
Een periode van revalidatie, waarin de meest hilarische situaties ontstaan doordat Sarah links niets waarneemt, volgt. Het boek is met humor geschreven, waardoor het geen zware kost is, maar je wel heel veel bewondering krijgt voor de manier waarop Sarah met haar beperkingen omgaat. Ook haar wilskracht om zo goed mogelijk te herstellen en tegelijkertijd de acceptatie dat ze misschien nooit meer helemaal herstelt, is inlevend beschreven. Het ongeluk blijkt – ondanks haar lichamelijke beperkingen - uiteindelijk ook een positieve wending aan Sarah’s leven te geven.
‘Linksgelaten’ is het tweede boek van neurowetenschapper Lisa Genova.
.jpg)
Om eerlijk te zeggen stond deze erotische thriller aanvankelijk niet op mijn te lezen lijstje. Met de 50-tinten-grijs-gekte – die ik overigens niet gelezen heb – in gedachten ging ik ervan uit dat ‘De losbandige vrouw’ net zoiets zou zijn en behoefte om over andermans seksuele uitspattingen te lezen, heb ik niet. Toch heb ik het boek gelezen uit nieuwsgierigheid naar de schrijfstijl van Nynke, voor wie ik bewondering heb vanwege haar PR-activiteiten. Daarin timmert ze behoorlijk aan de weg, is mijn indruk. Maar dat kan toch alleen als de inhoud van je boek goed is, dacht ik, dus wilde ik zelf een oordeel vellen. Ik was verrast! Allereerst schrijft Nynke prachtige zinnen en is ze heel creatief in haar woordgebruik. Maar daarnaast was ik blij te ontdekken dat het boek absoluut geen platte erotiek bevat. Losbandige seksaffaires worden als terugblikken zonder al te veel details beschreven, en zijn vooral functioneel voor de verhaallijn. Een verhaal, dat boeiend is en laat zien dat er in een ogenschijnlijk perfect huwelijk toch heel wat onzichtbare scheurtjes en verborgen agenda’s kunnen bestaan.
Kortom: Ik ben blij dat ik Nynke’s thriller uiteindelijk gelezen heb. Door haar stijl van schrijven ga ik haar nog te verschijnen boek - een roman, als ik me niet vergis – zeker lezen.
Wat 2015 mij aan leesgenot brengt:
Ik mis mezelf – Lisa Genova
Schaduwdochter – Anita Larkens
Engeleneiland – Camilla Läckberg
Mijn meneer – Ted van Lieshout
Het boek Job – Roek Lips
Daarnaast kijk ik vol verwachting uit naar de verschijning van de nieuwste thriller van Marjolein van der Gaag. En natuurlijk hoop ik dat ook mijn nieuwe boek in 2015 verschijnt. ;-)
P.S. Nieuwsgierig naar mijn boeken? Zie: www.marcellakleine.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten