Mijn leeslijstje (van vroeger en nu) -
Els Ruiters
Ik vind heel veel boeken leuk en sommige
hebben een blijvende herinnering achtergelaten. Is dat dan literatuur? Ik weet
het niet en ik maak me daar ook niet druk om. De term 'literaire thriller' vind
ik zo’n bak lucht dat ik uit weerbarstigheid dan meestal maar zeg dat ik
'lekkeratuur' schrijf: verhalen die ik leuk vind om te schrijven, die lekker
lezen en waarmee je een paar uur lekker op de bank of in het zonnetje kunt gaan
zitten. Klaar met lezen? Of ben je er wel klaar mee? Soit! Lezen doe je voor je
plezier en dat is nog steeds mijn nummer één-motivatie!
Harry Potter - JK Rowling
Tja, het klinkt misschien wel suf, maar
wat mij betreft staat de hele Harry Potter-serie in mijn top drie. Misschien
omdat ik zo geïnspireerd raakte door JK Rowling dat ik zelf toen ook eindelijk
eens wat durfde op te sturen naar een uitgever (met het bekende resultaat tot
gevolg). Haar schrijfstijl vind ik fris, ze combineert op zeer overtuigende
wijze het werkelijke leven met een fantasiewereld. Het leest zo makkelijk en zo
prettig, dat je je werkelijk in een samenleving van tovenaars en heksen kunt
wanen. En dat is op zichzelf al een hele prestatie. Het feit dat ze hele
volksstammen aan het lezen heeft gekregen, is iets waarvoor ik een diepe
buiging maak. Plus dat ik een beetje verliefd ben op Fred & George helpt
ook in een plekje op de ranglijst ;-)
Als ik uit het de hele reeks het - voor
mij - beste boek moet kiezen, zou ik zeggen het zesde deel, The Halfblood
Prince. Blijft verrassend tot het einde toe.
Het spel van de leeuw - Nelson DeMille
Ik kreeg dit boek (de originele
Engelse/Amerikaanse versie) van een vriendin die de paperback op het vliegveld
had gekocht, in 2000. Het was gloednieuw, net verschenen. Ik las het in één ruk
uit, goed en spannend. Daarna las ik meer van DeMille.
Een jaar later, op 11 september 2001
boorden zich twee vliegtuigen in de Twin Towers in New York met alle
catastrofale gevolgen van dien, en het was haast of passages uit Het spel van
de leeuw als leidraad waren gebruikt om dit plan te verzinnen. Het was te bizar
voor woorden. Had DeMille zo’n vooruitziende blik toen hij dit schreef? Van déjà-vu
gesproken! Mede daardoor is het me bijgebleven en krijgt het een plaatsje in
mijn top drie.
De Martin Beck serie - Sjöwall &
Wahlöö
Mijn eerste kennismaking met boeken voor
volwassenen. Ik las als kind zoveel dat er geen boeken meer in de bibliotheek
stonden die ik niet al een keer (of meer) gelezen had. Je kunt je voorstellen
dat ik niet kon wachten tot ik eindelijk van die ellendige 'stip'-classificatie
(het systeem waarmee jeugdboeken toentertijd werden geïndexeerd) af was en door
mocht naar boeken voor volwassenen. Ik was zo blij als een kind in een
snoepwinkel toen ik tussen al die boeken doorliep. Ik begon met “De vrouw in
het Götakanaal” en was verkocht. Het boek is nota bene verschenen in 1965 en
twaalf, dertien jaar later las ik het. Nog steeds vind ik dat een van de
allerbeste Scandinavische series. Het markeert een punt in mijn lees-leven en
zelfs als ik er nu nog wel eens in blader, vind ik ze nog steeds goed. Ook top
drie materiaal dus.
Afdeling Q serie - Jussi Adler-Olsen
Meer van deze tijd en zeer tot de
verbeelding sprekend vind ik de Q-serie van de Deense auteur Jussi Adler-Olsen.
Geen vreselijke grafische moordpartijen, maar fascinerend geschreven
politieonderzoek en interessante personages over wie je meer wilt weten. Hoewel
ik De vrouw in de kooi, De fazantenmoordenaars, De noodkreet in de fles,
Dossier 64 en Het Marco-effect allemaal gelezen heb, ben ik nog lang niet
uitgekeken op de hoofdpersonen.
Tsunami - Clive Cussler
Tegenwoordig vind ik de boeken van
Cussler al lang niet meer wat ze waren. De onverslaanbare knappe (yugh!)
helden, de eindeloze beschrijvingen van motoren van schepen en kenmerken van
jachten hebben mijn zin in het lezen van zijn boeken al lang geleden verdreven.
Jammer, want zijn vroegere werk was erg goed, spannend en pakkend. Zo las ik in
de jaren negentig Tsunami. Over de zee die zich terugtrok en de enorme muur van
water en de verwoesting die daarop volgde.
Jaren later vond de ramp in de Indische
Oceaan plaats. Veel mensen hadden tot dat moment nog nooit van het woord
’tsunami’ gehoord, maar door het boek van Cussler kende ik het wel. En door dat
boek begreep ik, nog voor berichten over de omvang de ramp naar buiten kwamen,
wat voor verschrikking daar moest hebben plaatsgevonden. Mede daardoor staat
dit boek ook in mijn top drie (dat intussen een top vijf is geworden).
Concluderend
Zie je een patroon verschijnen? Ik wel,
nu ik het zo teruglees. Boeken die iets beschrijven dat later in een min of
meer vergelijkbare toestand plaatsvindt, hebben kennelijk mijn interesse weten
vast te houden. Daarnaast lees ik graag Scandinavische auteurs.
Een paar jaar geleden was ik in Noorwegen
op vakantie. Afgezien van het feit dat Noren erg vriendelijk en prettig in de
omgang zijn, hebben ze een soort down-to-earth mentaliteit die dichtbij de
nuchterheid van Nederlanders ligt. Dat merk je ook terug in hun boeken. Geen
Amerikaanse wild-west-scènes en schiet-schiet-pauw-pauw maar een heel ander,
voor ons herkenbaar, soort misdaad.
Dichterbij huis en daardoor kunnen we ons er beter in verplaatsen.
Daarbij zijn de mannen echte, gewone mannen en de vrouwen echte, gewone
vrouwen, compleet met zorgen over belastingaangiftes, de omvang van hun taille
en vervelende tienerzonen.
Tot zover. Ik kan nog wel een half boek
volschrijven over schrijven, boeken en lezen, maar het is denk ik mooi geweest
voor nu!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten