Titel: Andreas
Auteur: Th.
M. Coleman
Pagina’s: 267
ISBN: 9
789402 111033
Jaar van uitgave: 2013
Recensie
door Alex Hoogendoorn.
Th. M. Coleman is het pseudoniem van Dorrie
Breek. Dorrie is schrijfster en columnist. Ze heeft enkele jaren in Amerika
gewoond, waarna is ze verhuisd naar Zweden. Die ervaringen hebben de input
gegeven voor haar blog, waar ze in haar columns haar bevinding met de wereld
deelt. In 2013 heeft ze haar thrillerdebuut Andreas
uitgegeven.
In
Andreas volgen we Julia. Julia valt van
de trap, roept om hulp. Geen gehoor. Waar is haar vriend? Even is ze vergeten
dat haar relatie na tien jaar over is. Terwijl ze weer probeert op te krabbelen
en haar leven op de rit te krijgen, werkt ze zich in de nesten. Na een avondje
stappen met een vriendin ontmoet ze een jonge, knappe man, Andreas. Ze kan hem
niet uit haar hoofd zetten. Ze is toch
vrijgezel? Later gaat ze terug, vindt de mysterieuze Andreas, heeft een one
night stand. Voor haar is het over, maar Andreas kan haar niet vergeten. Alles
wijst erop dat hij haar stalkt, maar is dat wel zo?
Th.
M. Coleman heeft een fijne schrijfstijl, al had ze wat meer mogen schrappen.
Het had geboetseerd kunnen worden. Hier merk je dat de invloed van een
professioneel redacteur ontbreekt. Voor een debuut schrijft ze prima, een
volgend boek leest ongetwijfeld nog fijner.
Het
verhaal is echter heel eenvoudig en weinig origineel. De samenvatting op de
achterflap doet vermoeden dat het stalken verder gaat dan het daadwerkelijk
gaat. Het verhaal mist nog een bepaalde diepgang, een andere dimensie, wat
extra verhaallijnen. Ze roept een hoop vragen op, voorziet de lezer nauwelijks
van antwoorden en de antwoorden die ze geeft, zijn vergezocht en komen uit de
lucht vallen. Het waarom achter de handelingen
van bepaalde personen ontbreekt. Daar had een verhaallijn over geschreven
kunnen worden, die ertussen kon worden gevlochten. Het is alsof het begin is
geschreven en er nog een verhaal achter hoort. Ze stopt op het punt dat
eigenlijk het midden van het verhaal had moeten zijn.
Daarbij
is het verhaal nauwelijks spannend. Het wordt de hoofdpersoon iets te makkelijk
gemaakt. Te veel toevalligheden werken in haar voordeel, waardoor er van echt
gevaar geen sprake is. De spanning komt niet dichtbij genoeg bij de
hoofdpersoon en komt daardoor niet over op de lezer. Ook hier komt de
eenzijdigheid weer terug: met een extra verhaallijn, die op de juiste momenten
het overneemt van de al geschreven verhaallijn, kan spanning opgeroepen worden.
Laat de lezer in het ongewisse, al is het maar voor een hoofdstuk.
2
sterren
Plot 2
Leesplezier 3
Spanning 1,5
Schrijfstijl 2
Originaliteit 2
Psychologie 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten