De boekenkast van.....Ria Schopman

1) Welk genre boeken heb je in je kast staan?

De foto van mijn boekenkast is een paar weken geleden gemaakt en inmiddels zijn alle lege plekken al opgevuld met nog meer thrillers, romans, spirituele boeken, encyclopedieën, chicklits of kinderboeken. Ik lees nog net geen telefoonboeken, maar verder ben ik een literaire veelvraat. Natuurlijk heb ik wel een voorkeur. Ter verdieping lees ik graag, spirituele boeken, psychologische romans of essays van filosofe Joke Hermsen. Ter ontspanning kies ik chicklits, thrillers en verhalenbundels. Het ene genre is per definitie niet beter dan het andere, het hangt van mijn bui af voor welk genre ik kies.

2) Wat is je favoriete boek dat ertussen staat?

Natuurlijk staat mijn eigen roman Alea op nummer 1, maar het op een na mooiste boek is Het kleine meisje van meneer Linh van Philippe Claudel. Weergaloos mooi geschreven verhaal over twee door het leven getekende mensen die elkaars taal niet spreken maar toch een ontroerende vriendschap sluiten. En dan die verrassende wending. Toen ik het uit had, dacht ik:  ‘Ik wou dat ik dit boek had geschreven!’

3) Aan welk boek uit je jeugd heb je fijne herinneringen en waarom?

Schrijfster Enid Blyton domineerde mijn jeugd. De series De Vijf, De Dolle Tweeling en Pitty zijn door mij verslonden. Ik las voor het slapen gaan met een zaklamp onder de dekens zodat mijn moeder het niet zag. Pinkeltje van Dick Laan schiet me opeens te binnen.

Het mooiste kinderboek aller tijden ontdekte ik pas toen ik naar de middelbare school ging en Frans leerde: De Kleine Prins van Antoine de Saint-Exupéry. Ik lees het nog regelmatig.

4) Hoeveel boeken lees je gemiddeld in een jaar?

Dat ligt eraan of ik schrijf. Als ik in het schrijfproces zit, leef, eet en slaap ik met mijn personages in een door mij geschapen wereld. Door een boek te lezen stap je uit die wereld in een andere en dat onderbreekt de ‘flow’ die ik nodig heb om door te schrijven. Als ik niet schrijf, lees ik er een stuk of 50 per jaar. En ik ben zo braaf dat ik ze ook allemaal uitlees, ook als ik ze niet zo goed vind. Als ik daarentegen een mooie passage zie die ik later terug wil lezen, vouw ik een ezelsoor in de bladzij. Voor mensen die zuinig zijn op hun boeken is dat heiligschennis, maar voor mij is het een teken van waardering.

5) Welk boek zou je graag willen aanraden?

Ik ben natuurlijk bevooroordeeld maar ik ben ongelofelijk trots op mijn debuutroman Alea die nog wel wat lezers kan gebruiken. Daarnaast is Vingervlug van Sarah Waters, een goede combinatie van prachtige proza, historische beschrijvingen en een geweldige plot twist!

Tonio van A.F.Th van der Heijden, ten slotte, is een intieme zoektocht van een radeloze vader die een reconstructie maakt van de pijnlijkste ervaring die je als ouder kunt meemaken: het verlies van je enig kind. Ook biedt het boek een mooi inkijkje in het schrijfproces van Van der Heijden die in ruim 600 bladzijden zijn overleden zoon over het graf heen een stem probeert te geven. Voor mij geen bladzijde te veel.