Thrillerlezersblog: Controleren, controleren, controleren en dan nog eens....

Hoe goed is jou Nederlands? Dat van mij niet al te best laat ik dat op voorhand zeggen. Dus een schrijfster zal ik nooit worden, al lijkt het me mega mooi werk. Je helemaal verliezen in je fantasie. Gewoon je eigen wereld om je heen creëren. In je fantasie en dus in je boek die vervelende persoon uit je omgeving vermoorden op de verschrikkelijkste manieren. Oh ik zou dit zo graag kunnen. Maar echt, dit gaat hem niet worden, want hoe was het ook alweer???, DT, of alleen de D of met een T of dubbel D met een N?? Het enige wat ik van dat laatste weet is dat Dubbel D gewoon zwaar is voor je rug. Dus verwacht geen boek van de schrijfster Moon.

Het houdt ook echt wel wat hoor zo`n boek schrijven. Zo heb ik van de week gehoord dat je, als je een boek wilt uitbrengen, je dit door veel mensen moet laten lezen, en ook het beste een manuscriptlezer kan inschakelen. Kost wat, maar dan heb je ook wat.

Je kunt er zelfs niet zeker van zijn dat, nadat je boek 3, 4, 5 keer gelezen is, al je fouten eruit zijn. Zo heeft Linda Jansma een Belgisch Word-programma, want bij haar is het elke keer ellenbogen (oh nu zie ik dat ik ook een Belgische Word heb, want bij mij wordt het ook niet gecorrigeerd). Grappig Linda, elleboog, en ja hoor ook hier rood onderstreept…..zou het dan wel goed zijn???

En ook schrijfsters hebben wel eens een discussie: horen woorden aaneengeschreven of toch los van elkaar, en zo krijgen ze weleens als een boek gepubliceerd is, een mail of een opmerking van een oplettende lezer die hun dat even meldt. Heel fijn, maar ik lees ook over heel veel dingen heen dan ben ik in mijn gedachten al verder en dan zie je sommige dingen niet.

Maar Loes den Hollander vertelde een mooi voorval over haar nieuwe boek, Voorbedacht, en dat is eigenlijk zo`n mooi voorbeeld. Al was het boek al 6 maal gecontroleerd. 6 Maal dat is dus door 6 mensen die er klaarblijkelijk voor geleerd hebben al gelezen. En dan komt nummer 7: deze zegt hoe apart, je zegt in 1 van de eerste hoofdstukken dat het personage geen kaas lust, en verderop in het verhaal wordt er voor dit personage kaas mee genomen waar ze zo van houdt. Hoe mooi is dat. Loes vertelde dat het leverworst geworden is. Maar zo blijkt wel dat een boek voor dat gepubliceerd wordt echt goed moet worden gecheckt en dubbel checkt.

Nu weet ik het zeker ik houd het bij het lezen. Een boek uitgeven en publiceren is een bevalling opzich, eerst de zwangerschap dan groeit het en groeit het, dan moet het worden gecheckt tussendoor en kijken of het goed groeit, tja en dan, dan de bevalling je moet het loslaten en dan kijken of iedereen het mooi vind.

Nee, echt ik lees ze wel, kijk wel of ik ze leuk vind en geniet van de kinderen van een ander.