Als padden schreeuwen - Lieneke Dijkzeul

Wondermooi geschreven boek over onmacht

Charlotte van den Broecke komt uit een vroeger welgestelde familie. Zij leeft samen met haar vader die veel verzorging nodig heeft na een zware hersenbloeding. Vol structuur volgt ze een dagelijks programma van op een vast tijdstip opstaan, vader eten geven, voorlezen enzovoort. Het huis is al jaren in verval,omdat er geen geld meer is voor het grondige onderhoud wat nodig is. Charlotte lijkt zich zelf ook verloren te zijn. De liefde is aan haar voorbij gegaan.
De waarden en normen zijn door vader ingepompt. Werklui horen in de keuken en ontvang je niet in de huiskamer bijvoorbeeld.
Na een ongelukkige val ligt Charlotte volkomen hopeloos naakt op de vloer van de badkamer. Dagen en nachten gaan voorbij zonder dat er hulp ingeschakeld kan worden. In de verte hoort zij af en toe haar vader roepen en de kat komt kijken. Overtuigd te zullen gaan sterven, mijmert ze weg. 
"Ze schreeuwde. Hoog, schril.Ze was als een pad die zijn kop verbergt in de aarde. De wereld viel haar aan, en ze had geen verweer."
Dan hoort ze op een dag een geluid in huis. 

Na redding en genezing bedenkt ze een plan om wraak te nemen op haar redders. Wat voor de nog niet lezers vreemd zal overkomen, maar volkomen begrijpelijk is volgens de gedachtewereld van Charlotte.
Helaas  voor Charlotte neemt rechercheur Vegter de vermissingszaak zeer serieus.

Lieneke Dijkzeul haar boeken kenmerken zich altijd door mooi taalgebruik, nadenkertjes door rake teksten en een opgebouwd verhaal. Ik geniet van elk boek en kijk uit naar een volgende, steeds opnieuw.
Zo'n titel 'Als padden schreeuwen' roept bij mij juist op: wat wordt er mee bedoeld, terwijl ik merkte na plaatsing van de omslag op het blog mensen juist werden afgeschrikt.
De titel is prachtig gevonden bij het verhaal. In wanhoop, onmacht schreeuwen. Het schreeuwt zich van de bladzijdes af!

4,5 ster