donderdag 14 augustus 2014

Karin Descendre met Verlos ons van het kwade

Een domper van een einde
Titel:               Verlos ons van het kwade
Auteur:           Karin Descendre
Pagina’s:         269
Uitgeverij:       Manteau

ISBN:             978 90 223 3031 9
NUR:              330 (spannende boeken algemeen)
Genre:             Thriller

Recensie door Alex Hoogendoorn.



Gent, mei 1984. Er wordt aangebeld bij Hendrik Van Hees, aalmoezenier in de Gentse gevangenis. Hij haast zich naar de voordeur. Dat is het laatste wat men van hem weet. Vijfentwintig jaar later vraagt zijn familie inzage van het onderzoek. Maar van een dossier is geen sprake. Commissaris Callens en zijn team heropenen de zaak en duiken daarbij een kwarteeuw terug in de tijd. Zonder resultaat.

Kort daarop blijkt dat Van Hees niet de enige geestelijke is die toen spoorloos verdween. Margaretha Rogiers, beter bekend als de muzikale zuster Maggy, is nooit nog iets vernomen. Al jaren doen wilde verhalen de ronde over kanunnik Martens, voor wie de non als privéchauffeur werkte. Toch werd hij al die tijd ongemoeid gelaten.
Is dit een doofpotoperatie van de Kerk? En hebben de twee zaken met elkaar te maken?

Een ware detectivethriller! Bestond dat genre nog niet, dan bestaat het nu. Het is een boek met een interessant verhaal dat enigszins voorspelbaar is. Dat kan ook niet anders aangezien het is “gebaseerd op waargebeurde feiten: een ongezien doofpotschandaal in de kerk.” Daarmee is al een klein deel van de plot blootgelegd, maar toch neemt dat niet weg dat het een verhaal is dat de lezer in spanning laat. Wat is er gebeurd? Hoe hebben deze verhaallijnen met elkaar te maken?

De commissaris krijgt te maken met maar liefst drie zaken. De verdwijningszaak van aalmoezenier Van Hees die wordt heropend, de verdwijningszaak van Zuster Maggy die nooit lijkt geopend en het verhaal van prostituee Saskia die gedrogeerd haar roes mag uitslapen in de cel. In 2009 werkt commissaris Callens aan het oplossen van de haast uitzichtloze zaken. Dat terwijl de familie van Van Hees van verontwaardiging overloopt omdat de politie niets lijkt te doen. De druk ligt hoog, de voortgang laag. De passages met de commissaris worden afgewisseld met passages uit 1984 waarin we een jonge zuster Maggy volgen en met een onbekende, onheilspellende persoon die klaarblijkelijk geniet en leeft van het doden.

Het verhaal leest prima weg, de plot is interessant, spannend is het zeker. Maar aan de afwerking schort het. Het is niet bijzonder origineel en de schrijfstijl ligt mij niet erg. Maar het verhaal, dat is zo interessant! Je waant je in de tijd van 1984 en leeft mee met Zuster Maggy. Je wilt weten wat de zaken met elkaar te maken hebben, maar een echte ontknoping blijft uit. In plaats daarvan eindigt het boek met een passage waarin wordt geëxpliciteerd wat min of meer al impliciet was prijsgegeven. Domper.

3 sterren

Plot                 4
Spanning         4
Leesplezier      2,5
Schrijfstijl       3
Originaliteit    3
Psychologie    2,5


1 opmerking:

  1. Bedankt, Alex!
    `Je hebt, zonder het zelf te weten, mijn persoonlijke gevoelens bij dit verhaal perfect verwoord.
    Want dat het einde een domper is, dat beaam ik ten volle!

    Het schrijven van fictie gebaseerd op werkelijke verhalen, dwingt je als schrijver om een keuze te maken: waar begint of eindigt de realiteit...
    De gesprekken die ik met zowel de onderzoekers als de familie van de verdwenen geestelijken voerde, gaven mij datzelfde wrange gevoel dat ik vandaag bij jou nalaat .
    Want zelfs na een heropening van het onderzoek is er na maar liefst 34 jaar, nog steeds geen sprake van een oplossing.
    Dus evenmin van een rouwproces...

    En zij die meer weten?
    Die houden de lippen stijf op elkaar of namen de waarheid mee in hun graf...

    Of hoe cold cases in België, ijskoud zullen blijven...

    BeantwoordenVerwijderen