Terwijl ik net begin te lezen in het boek, vraagt mijn huisgenoot of
ik soms een kinderboek lees???
Ehm hoezo?
De kaft roept dit bij haar op. Ik vind
de kaft eerlijk gezegd eigenlijk wel mooi. Als ik een bladzijde of 20 verder
ben, check ik toch even of het soms een Young Adult is. De zinnen zijn nogal
vrij simpel. Bijvoorbeeld op bladzijde 21: “Hij
is cool”.
Oké, even omschakelen en ik ga weer verder. Terwijl ik het verhaal
lees, vraag ik me wel af hoe groot en breed de hoofdpersoon Miia wel niet zal
zijn: ze eet als avondeten twee grote tonijnpizza’s en als lunch twee dubbele
cheeseburgers….
Het verhaal:
Op de eerste dag van het nieuwe schooljaar is iedereen van de
middelbare school in Palokaski in rep en roer: Laura, 15 jaar oud, is namelijk verdwenen.
Die dag begint Miia aan haar nieuwe baan als remedial teacher. Haar
broer Nikke werkt op dezelfde school en is daar de psycholoog. Miia was
rechercheur, maar wilde meer contact met de jongeren hebben en ze gaat daarom
het onderwijs in. De jongeren zien haar echter als een infiltrant: ze zal wel
gewoon nog voor de politie werken en komen spioneren.
De ouders van Laura openen een Facebookpagina waar allerlei tips,
aanwijzingen en roddels opgezet worden. De naam van Nikke wordt een aantal keer
genoemd dat hij er vast meer van af zal weten. Miia start haar eigen onderzoek
in de hoop de onschuld van haar broer te kunnen aantonen.
Mening:
Voorop het boek wordt het aangekondigd als een boek met 'Twin
Peaks'-invloeden. Nu zullen de Young Adults van heden ten dage geen flauw benul
hebben wat Twin Peaks was. Twin Peaks was een Amerikaanse tv-serie van David
Lynch en werd voor het eerst uitgezonden in 1990. Het had een wereldwijde
cultstatus. Er werd op een voor die tijd revolutionaire wijze gefilmd. De serie
begon met de vondst van het lijk van de populaire scholiere Laura Palmer.
Waarom men het boek met zo’n sterk stempel opzadelt, verwondert mij
zeer. Zulke hoge verwachtingen scheppen, zorgt bijna altijd voor een enorme
domper. Ik zag de overeenkomsten niet met Twin Peaks.
Het is geen dik boek en de schrijfstijl is erg simpel. Hierdoor zou je
dit boek in enkele uurtjes uit kunnen lezen. Ik bemerkte echter dat ik steeds
weer andere dingen ging doen. Dat is geen goed teken zal ik voor alle duidelijkheid
er maar bij vermelden.
Ook kun je heel duidelijk merken dat er een team aan dit verhaal heeft
geschreven. Zo is het ene stuk ontzettend simplistisch qua stijl en
woordgebruik en lees je een bladzijde verder over 'eclatant' (waar ik toch even
het woordenboek bij moest gaan pakken).
En dan het not done voor de ware thrillerlezers: thrillerclichés!
Voorspelbaar gedrag, verdacht maken van bijna iedereen. Ervaren thrillerlezers
raad ik af dit boek op te pakken of je moet bij een temperatuurtje van een graad
of 32 je verstand even lekker op nul willen zetten en makkelijke leesstof tot
je willen nemen.
Laura is het eerste deel van een trilogie dat een diversheid van Finse scriptschrijvers onder het pseudoniem J.K. Johansson uitbrengt.
Twee sterren
Zelf lezen? Klik hier om het boek te bestellen
Ouch...
BeantwoordenVerwijderenKlinkt alsof deze recensie leuker is om te lezen dan het boek zelf!
Hmmmm, die heb ik hier dus ook nog liggen, want inderdaad trokken mij die 'Twin Peaks'-invloeden wel aan.
BeantwoordenVerwijderen