dinsdag 19 augustus 2014

J.K. Johansson met Laura


Terwijl ik net begin te lezen in het boek, vraagt mijn huisgenoot of ik soms een kinderboek lees???
Ehm hoezo?
De kaft roept dit bij haar op. Ik vind de kaft eerlijk gezegd eigenlijk wel mooi. Als ik een bladzijde of 20 verder ben, check ik toch even of het soms een Young Adult is. De zinnen zijn nogal vrij simpel. Bijvoorbeeld op bladzijde 21: “Hij is cool”.
Oké, even omschakelen en ik ga weer verder. Terwijl ik het verhaal lees, vraag ik me wel af hoe groot en breed de hoofdpersoon Miia wel niet zal zijn: ze eet als avondeten twee grote tonijnpizza’s en als lunch twee dubbele cheeseburgers….

Het verhaal:
Op de eerste dag van het nieuwe schooljaar is iedereen van de middelbare school in Palokaski in rep en roer: Laura, 15 jaar oud, is namelijk verdwenen.
Die dag begint Miia aan haar nieuwe baan als remedial teacher. Haar broer Nikke werkt op dezelfde school en is daar de psycholoog. Miia was rechercheur, maar wilde meer contact met de jongeren hebben en ze gaat daarom het onderwijs in. De jongeren zien haar echter als een infiltrant: ze zal wel gewoon nog voor de politie werken en komen spioneren.
De ouders van Laura openen een Facebookpagina waar allerlei tips, aanwijzingen en roddels opgezet worden. De naam van Nikke wordt een aantal keer genoemd dat hij er vast meer van af zal weten. Miia start haar eigen onderzoek in de hoop de onschuld van haar broer te kunnen aantonen.
Mening:
Voorop het boek wordt het aangekondigd als een boek met 'Twin Peaks'-invloeden. Nu zullen de Young Adults van heden ten dage geen flauw benul hebben wat Twin Peaks was. Twin Peaks was een Amerikaanse tv-serie van David Lynch en werd voor het eerst uitgezonden in 1990. Het had een wereldwijde cultstatus. Er werd op een voor die tijd revolutionaire wijze gefilmd. De serie begon met de vondst van het lijk van de populaire scholiere Laura Palmer.
Waarom men het boek met zo’n sterk stempel opzadelt, verwondert mij zeer. Zulke hoge verwachtingen scheppen, zorgt bijna altijd voor een enorme domper. Ik zag de overeenkomsten niet met Twin Peaks.
Het is geen dik boek en de schrijfstijl is erg simpel. Hierdoor zou je dit boek in enkele uurtjes uit kunnen lezen. Ik bemerkte echter dat ik steeds weer andere dingen ging doen. Dat is geen goed teken zal ik voor alle duidelijkheid er maar bij vermelden.
Ook kun je heel duidelijk merken dat er een team aan dit verhaal heeft geschreven. Zo is het ene stuk ontzettend simplistisch qua stijl en woordgebruik en lees je een bladzijde verder over 'eclatant' (waar ik toch even het woordenboek bij moest gaan pakken).
En dan het not done voor de ware thrillerlezers: thrillerclichés! Voorspelbaar gedrag, verdacht maken van bijna iedereen. Ervaren thrillerlezers raad ik af dit boek op te pakken of je moet bij een temperatuurtje van een graad of 32 je verstand even lekker op nul willen zetten en makkelijke leesstof tot je willen nemen.


Laura is het eerste deel van een trilogie dat een diversheid van Finse scriptschrijvers onder het pseudoniem J.K. Johansson uitbrengt.

Twee sterren





Zelf lezen? Klik hier om het boek te bestellen

2 opmerkingen:

  1. Ouch...

    Klinkt alsof deze recensie leuker is om te lezen dan het boek zelf!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hmmmm, die heb ik hier dus ook nog liggen, want inderdaad trokken mij die 'Twin Peaks'-invloeden wel aan.

    BeantwoordenVerwijderen