Thrillersalon met Anita Terpstra en Britta Bolt

Zondag 15 juni vond de laatste Thrillersalon van dit seizoen plaats en misschien wel van mijn hele leven, want wie weet wat er allemaal gebeurt in de lange zomer (een nieuwe baan hoop ik waar ik juist in de weekenden veel zal werken).
Maar hij was wel een van de leukste tot nu toe! Wat als hoofdreden kwam door de sprankelende aanwezigheid van het blogduo van Crimezone.
Iriske ,de grootste antiboekenwurm van het noordelijk halfrond ,was weer meegesleurd onder de belofte dat na afloop een vriendin zou komen en ik volgend weekend meega naar het EK of WK turnen.  De radslagen van Epke moeten gaan aanzien.. Tas naast een enorme stapel boeken  volgepropt met tentamenmateriaal over biomechanica en kinematica (gooi maar in mijn hoedje). Een van de laatste tentamens voor het diploma van de HBO sport in da pocket zal zijn. Dan heb ik een docent skippyballen, hordenstoten en flikflak in huis.Ik ben net zo in sport geïnteresseerd als Iris in de boekenverzameling...Als een nerd zat die vervolgens tijdens de thrillersalon de meest vreemde termen te stampen. Altijd lekker op tijd mijn vaste tafeltje ingenomen en langzaam druppelt het vol. Wim Krings en de twee dames van de Thrillersalon ieder een stapeltje boeken gegeven van Bronja Hoffschlag en Karin Kalleberg en Dimitri Van Hove. Thrillerlezers is natuurlijk al maanden enthousiast over deze twee boeken en vindt dat experts deze boeken in ieder geval eens moeten lezen. Praatje met Ingrid Oonincx die speciaal vanuit het zuiden is afgereisd voor Anita Terpstra en man plus kids bij Nemo heeft gedropt.
Als dan ook eindelijk de partner van Annet de Jong is gearriveerd en op haar plek zit, kan de Thrillersalon beginnen.

Het duo Britta Bohler en Rodney Bolt die boeken schrijven onder de naam Britta Bolt starten. Ze hebben net het boek 'Vastberaden uit. Dit is deel twee van een trilogie. De drie boeken zijn vernoemd naar de woorden Heldhaftig, Vastberaden en Barmhartig  wat het motto van de stad Amsterdam is.
De eerste vraag voor Britta, die een zeer bekend strafpleiter is van o.a. Volkert van de Graaf, is of zij wist dat Volkert in Apeldoorn ging wonen. Daar wilt ze vanzelfsprekend geen commentaar op geven.
Ook in haar boeken zal ze nooit iets van cliënten verwerken. Dat wil ze duidelijk gescheiden houden.
Haar collega Ferdinand von Schirach (ook schrijver en advocaat) sprak zij vorig jaar en die gaf aan dat niemand zijn zaken of cliënten zal kunnen herkennen uit zijn boeken. Even tussendoor:de boeken van Ferdinand von Schirach zijn zeker allen aan te raden om eens te lezen. Hij is niet heel erg bekend onder de lezers, maar dat ligt niet aan zijn goede boeken!
De boeken van Britta Bolt spelen zich af op de Wallen, waar ook Brouwerij de Prael zit waar de Thrillersalon plaatsvindt. Zo is de kroeg die in het Boek De Dolle Hond heet om de hoek en heet Old Nickel.

Ze wilden beiden geen cliché rechercheur van in de veertig die net gescheiden is en te veel alcohol drinkt en kozen voor Posthumus een man met een bijzondere baan. Deze man is verantwoordelijk voor de afwikkeling van sterfgevallen van hen die al ruim voor hun dood zijn vereenzaamd. Hij moet op zoek naar verre erfgenamen die de begrafenis willen betalen of tussen de spullen van de overledenen iets van waarde vinden. Een begrafenis kost namelijk zo 7500 euro en daar draait de gemeente dan voor op als er niks gevonden wordt.

Britta is geboren in Duitsland en Rodney in Zuid Afrika, maar wonen sinds lange tijd nu wel allebei in Amsterdam.
Waar Nederland raar in is , vindt Britta de obsessie met het weer. Ook in boeken wordt altijd beschreven hoe het weer is. Ook het koekje bij de koffie is echt Nederlands.
Rodney vindt de omgang met de buren opvallend. In veel kleine huizen wonen, maar niet te close met je buren willen zijn.

De twee hebben elkaar door vrienden leren kennen en wisten twee jaar lang niet van de ander dat ze een boek wilden schrijven. In 2010 was Britta 50 geworden en had een sabbatical genomen om na te denken wat zij wilde. Op Tenerife las ze een stapel detectives en vond dat ook wel een idee om te gaan doen. Nicci French lag daar ook en zo ontstond het idee om samen met Rodney boeken te gaan schrijven. Na het drieluik gaan ze kijken of ze samen doorgaan en of Posthumus blijft. Leuk is in ieder geval dat Engeland interesse heeft om de boeken te gaan verfilmen. De twee boeken zijn daar ook uitgekomen onder de naam Lost graves en Lives lost.

we doen geen publieksvraag hoor 

Ik bedenk nu dat ik vragen had tijdens het lezen van het boek en dat als er een publieksvraag gesteld mocht worden ik die vraag dan kon oplossen. Maar helaas geen publieksvraag en vervolgens vergeten hem direct aan het duo te stellen toen ik ze sprak naderhand. Ouderdom treedt steeds harder toe klaarblijkelijk.

Vervolgens presenteert Wim Krings Marion Pauw met Hemelen en Jesper Stein met Onrust. De twee tips voor deze maand.

Dan is het tijd voor Anita Terpstra! Wat een leuk mens is dat zeg! Vorig jaar kort ontmoet in

Zoetermeer tijdens het Crimezonefestival en nu mee zitten kletsen; hartelijk, spontaan, grappig.
Anita kreeg haar boek uitgereikt door iemand van Cargo. Er waren drie dames van de uitgeverij. Twee kan ik bij naam noemen en ik kom maar niet op de naam van deze mevrouw. Excuses daarvoor.
Er wordt verteld hoe het schrijven verloopt bij Anita. Maar vooral ook dat ze per boek beter wordt. wat ik kan beamen! Het boek 'Anders' vind ik een top boek waar ik van genoten heb en wat ik snel moest uitlezen. Als je iemand met ADHD zo kan boeien dat die nauwelijks wordt afgeleidt tijdens het lezen dan heb je echt een goed verhaal geschreven! Dus ga je op vakantie en wil je boeken meenemen, laat dan deze thriller niet ontbreken. Ook als je niet op vakantie gaat trouwens!

Anita reikt het eerste exemplaar uit aan haar broer Theodoor. Hij is geen lezer, maar leest de boeken van zijn zus wel vertelt hij.

Anita kwam op het idee voor het boek toen een paar jaar geleden een jongen in Berlijn zich meldde op het politiebureau met de mededeling dat hij een enkele jaren in het bos had gewoond en degene bij wie hij woonde was overleden.
Wat specifiek Anita Terpstra is dat in haar boeken niets is wat het lijkt. Er is altijd onheil en geheimen. Het speelt zich dichtbij huis af en dan begint het te wankelen.
Carla de Jong geeft aan juist niet te kunnen schrijven over kinderen die vermist worden, omdat het dan te dichtbij zou komen. Misschien probeert Anita haar eigen angsten te bezweren? Ze geeft aan een enorme bange schijterd (eigen woorden van Anita) te zijn. Ze ziet overal gevaar. Zo kwam ze ook deze dag vanuit Leeuwarden naar Amsterdam en beeldt zich van alles in.

De schrijfwijze van Anita bestaat uit dat ze vantevoren alles al opgeschreven heeft. Waarom gebeurt iets, alle personages en hoe de relaties onderling zijn enzovoort. Pas dan kan ze aan het verhaal beginnen te schrijven.

Dan gaat het over psychopathologie: aangeboren of aangeleerd. Anita vertelt een verhaal over een arts die uitlegde dat bij mensen met psychopathologie bepaalde delen in de hersenen oplichtten bij onderzoek. Vervolgens bleek bij de arts zelf ook die delen op te lichtten. Er wordt nog even vernoemd dat een groot percentage van de CEO's psychopatische trekjes vertonen. Zeer boeiend onderwerp waar je een hele avond over door zou kunnen kletsen. Of misschien is dat mijn afwijking met mijn werkveld?

Er wordt afgesloten met de mededeling dat iedereen beschikbaar is om boeken te signeren. Ook het duo wat Morten schreef. Flink wat mensen sluiten zich aan bij de signeertafel.

Na zo'n dik anderhalf uur wachten is Anita Terpstra dan eindelijk bereidt een boodschap in mijn boek te krabbelen na vele excuses wat ze steeds eerst moest doen. Maar dan heb je ook wat: tussen de rijen gesigneerde boeken in Breda is dit een van de mooist gesigneerde boeken die er tussen staat. Dank je wel voor deze mooie boodschap!  Voor alle duidelijkheid: het zo lang moeten wachten is een grapje.

Dan lekker buiten de Brouwerij hun befaamde biertjes drinken en op advies van vriendin die in Amsterdam woont een onooglijke Thai binnengelopen en daar heerlijk Thais gegeten!