Interviewlunch met Charles Den Tex en Ellen Den Hollander

De hele maand juni organiseerde Bol.com op de woensdagen een interviewlunch met thrillerschrijvers. Woensdag 18 juni waren de schrijvers Ellen Den Hollander en Charles Den Tex te gast.

Met de grootste boekenliefhebber ( ze houdt het liefst van boeken die dicht zijn) als chauffeur reden we vanuit Breda, via Werkendam met zijn drietjes naar het hoofdkantoor in Utrecht. Bij binnenkomst wat handen geschud van Bart Wessels van Q, Mike van Barneveld en een zeer mooie dame in een prachtige rode jurk: Janneke Siebelink van Bol.com

In een gezellig zaaltje staat een zeer uitgebreide lunch klaar met de heerlijkste luxe broodjes,fruitsalade enzovoort. Lekker knabbelend en kletsend gaat de tijd snel voorbij en begint het interview al.

Het interview is samen te vatten in dat het een zeer relaxed interview was waarin veel gelachen werd en de drie personen erg op hun gemak leken. Maar daar jullie lezers daar weinig aan hebben, zal ik wat meer van het interview vertellen:

Ellen Den Hollander bracht een paar maanden geleden 'Noodtoestand' uit(wat nog bij ons in de leesclub zat). Zij gaf in het voorgesprek aan het leuk te vinden als Charles Den Tex zou worden uitgenodigd. Waarom?,vraagt de interviewster. Heel simpel omdat Charles goede boeken schrijft. Zijn boeken zijn spannend en zijn personages zitten goed inelkaar was het antwoord. Na afloop bleek iedereen onder de indruk van de charmes van Den Tex. Onze Nederlandse George Clooney: mooie man, charmant, intelligent en aardig.

Beide schrijvers hebben een partner die erg kritisch is. De partner is de eerste persoon die hun schrijfsels te lezen krijgt. De vrouw van Charles let kritisch op het taalgebruik en of het verhaal wel klopt. Ze kan soms echt uitroepen:"Dat kan  niet hoor!"

Ellen wilde op haar tiende al schrijven, nadat ze de boeken van o.a de Vijf las. Maar bracht pas haar eerste boek uit toen ze begin 40 was. Ook Charles kwam op zijn 41e met zijn eerste boek. Hij zat in de reclame en had op een gegeven moment behoefte aan een rustperiode.

Hij had veel te hard gewerkt. Zoals elke harde werker was ook hij bang onmisbaar te zijn.

Hij heeft drie jaar lang met zijn manuscript lopen leuren. Uitgeverij Bert Bakker was zijn laatste kans. Als ook die niet zou willen, dan zou Charles er mee stoppen.

Hij kreeg een lange lijst met veranderingen terug, maar als hij die veranderingen zou toepassen, zou het boek uitgegeven worden.

Ellen had het een stuk makkelijker om een uitgever te vinden. Een van haar vriendinnen, Annet de Jong, schreef een boek voor Uitgeverij Q. Ellen voelde een enorme jaloezie. Dat wilde zij toch zeker ook wel heel graag.

Q wilde uitbreiden en Ellen leverde vijf hoofdstukken in. Na een lange periode herschreef ze dezelfde hoofdstukken en toen was een eigen boek een feit.

Beide schrijvers houden niet van thrillers met gruwelijke details. Charles vindt het dan bijna meer horror dan thriller.

Of er nog steeds verschil zit tussen vrouwen en mannenthrillers? Charles lacht hard en zegt dat de vrouwen in ieder geval een stuk beter verkopen. Hij vindt de verschillen minder worden. 

Ook vertelt hij over de invloed van vrouwelijke schrijvers op het huidige thrillerklimaat. Patricia Highsmith was belangrijk voor de psychologische verhalen. Patricia Cornwell zorgde voor al het CSIgedoe.

Charles won drie keer de Gouden Strop. Hoe belangrijk is dat voor hem? Heel belangrijk antwoordt hij. Zeker gezien de commerciële kant. Je verkoopt

gewoon echt veel meer boeken dan. En aangezien je boeken schrijft om gelezen te worden, is zo"n prijs een extra stimulans voor meer lezers.

Ik merk op dat dit niet het geval blijkt te zijn bij Donald Nolet. Ooit had Rene Appel tegen Charles gezegd, toen Charles voor zijn eerste boek genomineerd was, dat hij beter niet kon winnen met zijn eerste boek. Donald Nolet wint met zijn eerste boek en is dus nog nauwelijks bekend bij de boekwinkels.

Winnen ze liever een prijs of zien ze liever hun boek verfilmd. Ellen lijkt het toch wel heel leuk als ze dat zou meemaken. Als ik haar later de vraag stel, wie haar Joost uit Noodtoestand zou moeten spelen, kan ze niet op een acteur komen. Charles heeft natuurlijk een tv serie en een film n.a.v. zijn boeken. Over de serie is hij meer tevreden.

"Een huis opblazen is net zo duur als het eten van een broodje kaas"

Mooie uitspraak van Charles waarmee hij doelde op dat je in een boek alles kan schrijven wat je wilt, maar dat in een film alles veel geld kost.

Charles is nu  zijn roman aan het afronden, die in september zal gaan uitkomen. Dit boek schrijft hij samen met zijn vrouw Anneloes Timmerije. Het heeft de mooie lange titel 'Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd'. Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Een van de hoofdpersonen is gevechtsvlieger van de Indische luchtmacht en moet gaan strijden in Australië. Zijn grote liefde wordt gevangen genomen, als Japan Indië binnenvalt.

Charles is zelf geboren in Australië, maar daar al lang geleden vertrokken. Hij is nooit meer teruggegaan. Elke keer bedenkt hij dat hij geen tijd heeft. Ellen geeft aan dat het Charles echt een keer moet gaan. Ook al is het kort. Zij is zelf een keer voor slechts een week naar Bali geweest. Kort, maar je bent dan wel geweest. Altijd nog beter dan niet te gaan.

Ellen is niet met een boek bezig (belachelijk!). 

Het interview liep gewoon dik uit, juist omdat het gezellig verliep. Op de foto's is goed te zien hoe de sfeer was. Na het interview hadden de schrijvers alle tijd voor signeren, foto's en een praatje.

Wat een superleuk initiatief van Bol.com! Volgende week woensdag de 25e juni komt het duo wat Morten schreef: Annet de Jong en Dominique van der Heyde. Grijp die kans en ga. Ik ga zeker!