Thrillerlezersblog: `Nobody`

Vivian maakt zich zorgen over een van haar HAVO-leerlingen. De 17-jarige Lynn is afwezig en stil tijdens de lessen en lijkt zich meer en meer terug te trekken. Vivian vermoedt dat het meisje misbruikt wordt, maar Lynn laat niets los. Wanneer ze uiteindelijk achter de gruwelijke waarheid komt, is die erger dan ze ooit had kunnen bedenken...

Bovenstaande flaptekst is eigenlijk het enige wat je kunt zeggen over dit indrukwekkende boek zonder spoilers (belangrijke details) weg te geven. De kunst van een recensie schrijven is natuurlijk om de nieuwsgierigheid te triggeren zonder cruciale informatie vrij te geven. Men moet natuurlijk zelf het boek gaan lezen. Je kijkt tenslotte ook geen film nadat je de afloop al hebt gezien……

Indrukwekkend, adembenemend, indringend, ongelooflijk, verwarrend, wanhopig, frustrerend, angstig, bijzonder en bizar schieten als eerste bij me te binnen. Het verhaal, wat is gebaseerd op waargebeurde ervaringen, beneemt me geregeld de adem. Maar tegelijkertijd is het eigenlijk té gek voor woorden, het kan toch niet zo zijn? Het zál toch niet? Je kunt niet anders dan doorlezen, wegleggen is geen optie. Vanaf het prille begin is de spanning volop aanwezig maar het is niet meteen duidelijk waarom en uit welke richting die spanning komt. Wat er met Lynn aan de hand is kan immers diverse oorzaken hebben. Marelle heeft hier een spanningsboog weten te creëren, gefundeerd op onduidelijkheden die het meisje met zich meebrengt. Het is namelijk ook voor Vivian niet meteen duidelijk wat er speelt. Die gevoelens en frustraties zijn zo knap beschreven! Ik kan het me zo goed voorstellen dat dergelijke signalen te groot zijn om te negeren maar dat je in een situatie als deze ook heel voorzichtig te werk moet gaan. Een misstap of valselijke beschuldiging is zo gemaakt maar zo moeilijk terug te draaien of uit te leggen. En wat zijn dan de consequenties voor het betrokken kind, in dit geval Lynn? Maar toch, je kunt bij twijfel, onduidelijkheden of gebrek aan bewijs iets niet negeren!

En dan besef ik me ineens dat het een thriller betreft en geen autobiografie. Toch kan ik dat laatste niet helemaal van me afschudden. Dit alles maakt namelijk teveel indruk om weg te schrijven als reguliere thriller. Daarmee doe ik het verhaal tekort. Dat komt natuurlijk ook omdat je weet dat het gebaseerd is op de ervaringen van ´Lynn´ en ´Vivian´. In mijn optiek heeft Marelle de ervaringen van de twee vrouwen dusdanig in een spannend verhaal weten te verwerken dat zowel realiteit als fictie elkaar hebben gevonden en elkaar in een innige omhelzing hebben gevonden om niet meer los te laten.

Voor het lef van álle betrokken dames om dit bijzonder verhaal naar buiten te brengen niks anders dan oprechte bewondering. Dat het onze ogen, oren en harten open houdt!

5 *****

Patrice