‘Ik weet dat ik door mijn terugkeer naar Beiroet niet zal vinden wat ik
heb verloren, maar ik denk wel dat ik er een bevestiging van mijn verlies zal
vinden’.
Titel: Andere levens
Oorspronkelijke titel: Hayawât ukhrâ
Oorspronkelijke titel: Hayawât ukhrâ
Auteur: Iman Humaydan
Vertaald door: Djûke Poppinga
Uitgeverij: De Geus in samenwerking met OXFAM Novib
Pagina’s: 184
Pagina’s: 184
Verschenen: oktober 2013
ISBN: 9789044532371
Iman Humaydan is
een Libanese schrijfster. Ze studeerde, komende uit een tolerante familie,
sociologie aan de American University in Beiroet. Sindsdien werkt ze als
onderzoeker en journalist. Ze deed onder meer onderzoek naar de verdwijningen
in Libanon ten tijde van de bloedige burgeroorlog (1975-1990). Aangezien ze in
1956 is geboren, heeft ze de burgeroorlog in Libanon bewust en van dichtbij
meegemaakt.
‚Andere levens’ is
niet haar eerste boek, maar wel het eerste dat naar het Nederlands is vertaald.
Het boek heeft als belangrijkste thema de vervreemding en ontheemding van naar
het buitenland gevluchte Libanezen. Hoofdpersoon Maryam vlucht op 25 jarige
leeftijd met haar ouders naar Australië. De directe aanleiding voor het vertrek
is de dood van haar broer die is omgekomen tijdens een bombardement. Die dood
zet Maryams leven als het ware in de wacht. Het gezin raakt ontheemd en
vervreemdt ook van elkaar. Vader had een
granaatscherf in zijn hoofd gekregen. Hierdoor en door het verlies van zijn
zoon verloor hij zijn verstand. Haar moeder praatte na de dood van haar zoon
niet meer. Kort voor het vertrek blijkt Maryam zwanger en wordt ze gedwongen
tot abortus. Door die abortus blijkt ze later onvruchtbaar te zijn. Maryams
vriend, Georges, zou ook naar Australië komen, maar is daar nooit aangekomen.
Na jaren wachten trouwt ze met Chris, de Engelse arts van haar vader. Samen
gaan ze in Kenia wonen, waar Chris onderzoek doet naar Malaria.
Maryam voelt zich
nergens echt thuis en heeft altijd haar koffers ingepakt staan. Ze heeft ook
last van ernstige migraine. Chris, begrijpt haar niet en ze twijfelt aan hun
relatie die de passie mist die ze met Georges wel had. Maryam heeft het gevoel
dat ze meerdere levens leidt die door elkaar heen lopen in plaats en tijd:
‘Beiroet
… Wat was die stad ineens ver weg. Terwijl ik de tweede koffer sloot en naar de
hal sleepte, vroeg ik me af hoeveel levens ik had geleid sinds ik er was
weggegaan. Had ik eigenlijk wel meerdere levens geleid, of was het er maar één,
voldoende voor meerdere vrouwen.’
In 1995, kort voor
haar veertigste, keert ze terug naar Libanon waar het weer veilig lijkt te
zijn. Ze wil het huis van haar overleden grootvader opeisen. Op het vliegveld
ontmoet ze de journalist Noer die vanuit Amerika komt om naar zijn Libanese
roots te zoeken. Ook vindt ze weer vrienden van vroeger. Maar niets is meer wat
het vroeger was. Wel ontdekt Maryam bij Noer dat er nog passie in haar leven
kan zijn.
Het verhaal maakt
d.m.v. flashbacks een draaiende beweging door de tijd. We springen heen en weer
tussen de periode in Australië, Kenia en Libanon. De personen in het boek die
Libanon zijn ontvlucht en de personen die zijn gebleven zijn allemaal
beschadigt door de burgeroorlog en eigenlijk net zo ontheemd. Vader draagt in
de Australische zomer een trui omdat het dan in Libanon winter is, moeder kan
pas weer spreken als ze Engels heeft geleerd, het arabisch is te sterk
verbonden aan het land en de tijd waarin haar zoon dood ging. De vrienden die
in Beiroet zijn gebleven wonen in een stad die geen ziel meer heeft, waar men
de moordenaars uit de burgeroorlog op straat tegenkomt en bijna wanhopig de
verschrikkingen probeert te vergeten.
Noer en Maryam
vinden korte tijd steun bij elkaar. Maar Noer vindt in Libanon niet de roots
die hij zoekt. Hij spreekt de taal niet meer en is meer Amerikaan dan Libanees.
Noer vliegt terug naar Amerika.
Aan
het eind van het boek verzucht ze: ‚Ik ben iemand die een lange reis heeft
gemaakt en zich alles pas herinnert als ze weer terug is. Maar ik zal niet meer
de vrouw zijn die ik ooit ben geweest, want deze reis is niet alleen een
herinnering, maar een heel ander leven.’ Hoe dat leven verder gaat…?
Een
prachtig verhaal en zeker de moeite van het lezen waard.
Silvia
van Elzelingen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten