Als je de proloog gaat lezen, word 1 ding je meteen al duidelijk: het beloofd weer een gigantisch spannend verhaal te worden!
Nils Trojan, Berlijnse inspecteur krijgt een zeer griezelige zaak te onderzoeken.
Als hij bij het plaats delict aankomt schrikt hij van wat hij ziet.
Er word een lijk gevonden van een blonde jonge vrouw. Ze is helemaal onder gespoten met Purschuim. Het lijkt net een sarcofaag van purschuim. Doodsoorzaak verstikking…… Bij Niels gaan er dan vele belletjes rinkelen. Daardoor gaat hij terug denken aan iets in zijn verleden. Hij weet niet goed hoe hij daar mee om moet gaan.
Dus gaat hij weer in Therapie bij dokter Jana Michels.
Jospehin Mauer maakt poppen…Amigurimi poppen…Zij is een overlevend slachtoffer, net op het nippertje gered een jaar geleden. De dader is bij een zwaar auto ongeluk om het leven gekomen.
Wie pleegt nu deze moorden? Niels zet alles op alles om erachter te komen.
Dit boek leest weer als een trein. Het is echt moeilijk om weg te leggen. Sterker nog, je doet het gewoon niet! Ik moest verder lezen.Ik heb hem in een ruk uitgelezen. Je voelt ook heel erg met de vrouwelijke slachtoffers mee. Het word zo goed beschreven wat zij voelen. Lijkt me echt verschrikkelijk. Je ziet het gewoon voor je gebeuren. Max Bentow kan heel perfect beeldend schrijven! Het blijft tot het einde spannend, tot de laatste bladzijde. Ik ben weer verrast en heb de hele tijd op het puntje van mijn stoel gezeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten