Het boek “Overmand” van Anita Terpstra begint met de
ontvoering van Amy, en dat nog wel tijdens haar vrijgezellenfeestje in Alaska
voorafgaand aan haar voorgenomen huwelijk met Leo. Haar zus Kirsten is daar ook
doch de ontvoering wordt in eerste instantie door niemand opgemerkt omdat zij
zich op het parkeerterrein bij de feestgelegenheid afspeelt. Amy was daar even
een luchtje gaan scheppen omdat haar alcoholpromillage flink was gestegen.
In de daarop volgende hoofdstukken worden afwisselend de
gang van zaken na de ontvoering enerzijds en de naspeuringen van Kirsten en Leo
anderzijds beschreven.
Amy wordt door haar ontvoerder Joe te voet meegevoerd op een
bijna eindeloze trektocht door onherbergzame gebieden in Alaska. Daarbij zijn
de dramatische gebeurtenissen niet van de lucht. De ontberingen die Amy tijdens
deze tocht moet doorstaan, worden op zich beeldend beschreven maar zijn naar
mijn mening hier en daar onwerkelijk.
De persoon Leo lijkt mysterieuze kanten te hebben. Zijn
gedrag roept bij diverse betrokkenen de nodige vraagtekens op. Aan het eind van
het boek wordt de plot ineens met turbosnelheid onthuld, waarbij de lezer met
ten minste één prangende vraag blijft zitten. Overigens is al ver van tevoren
duidelijk wie de dader is, doch enkele losse eindjes komen wel op een aardige manier
bij elkaar.
Anita Terpstra heeft een vlotte pen en ook de
sfeerbeschrijvingen zijn bovengemiddeld. Toch deel ik niet het schier mateloze
enthousiasme waarmee anderen over dit boek schreven. De beschrijving van de
trektocht van Joe en Amy vliegt een enkele keer uit de bocht omdat het fysiek
vrijwel onmogelijke door Amy waar lijkt te worden gemaakt. Bovendien lijkt het
te lang een tocht zonder einde, hetgeen mij enigszins begon te vervelen.
Een onbestemd gevoel zegt mij dat dit boek door vrouwen veel
meer gewaardeerd zal worden dan door mannen, misschien wel omdat er wellicht
heimelijke vrouwelijke verlangens in het boek voorkomen. Het woord
“vrouwenthriller” dringt zich op.
Over de schrijfvaardigheid van Anita Terpstra niets dan
goeds, maar laaiend enthousiast ben ik niet. Het boek is echter wel degelijk
lezenswaardig.
Charles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten