Harry Bingham - Fiona

De jonge Fiona Griffiths is aankomend rechercheur bij de politie in Cardiff. Terwijl ze bezig is met een financieel onderzoek dat haar verveelt, wordt ze via collega Dave Brydon betrokken in een moordzaak. Een meisje van zes en haar moeder worden dood gevonden in een kraakpand. Het kind is vermoord, dat lijdt geen twijfel. Ze is vreselijk verminkt, en dat beeld blijft Fiona achtervolgen. Het moordonderzoek verloopt langs gebaande paden en de afloop is niet verrassend. Dat is ook niet zozeer de (hoge) kwaliteit van het boek. Die ligt in de wijze waarop het is geschreven: volledig vanuit de ik-figuur Fiona waardoor de lezer een uitgebreide kijk krijgt in haar zielenroerselen. Fiona vertoont nogal afwijkend gedrag, en dat niet alleen in de uitoefening van haar politietaak waar zij voortdurend ongewenste solo-acties onderneemt. Die leiden overigens wel tot oplossing van de moordzaak. Opvallend is ook haar gedrag in privéomstandigheden. Hoewel zowel Fiona als Dave ervan overtuigd zijn voor elkaar bestemd te zijn, is Fiona zeer terughoudend en doet Dave geen zwaar aangezette toenaderingspogingen. Het moet zijn tijd hebben, vinden ze allebei. Tegen het einde van het boek gaat Fiona zeer vreemd gedrag vertonen als zij zich laat insluiten in een mortuarium en daar de nacht doorbrengt. Aan het eind van het verhaal komt de aap uit de mouw, en (ook) dat is op fraaie wijze beschreven. Opvallend detail is dat volgens de omslag van het boek Fiona een lengte heeft van 1,62 m., terwijl ze in het boek 1,57 m. is. Ook dat element speelt een rol in het zeer originele verhaal.
Zeer lezenswaardig!

Charles