De favoriet boeken van 2013 van
Het afgelopen jaar las ik - tegen mijn gewoonte in - bijna alleen maar
vrouwen. Ik las welgeteld tweeënhalve man in 2013: Michael Robotham, Tom
Perrotta en Sean French (van Nicci). Ook las ik meer romans. Ik had behoefte
aan goede verhalen, en die vind je niet alleen in thrillers.
Dit is mijn top 3, in willekeurige volgorde:
Gillian Flynn, ‘Verloren vrouw’
Tamar Cohen, ‘De wraak van de minnares’
Helen Fitzgerald, ‘De overdosis’
Ik begin met het boek dat ik na afloop van De Avond van het Spannende
Boek op 30 mei 2013 in handen kreeg gedrukt: ‘Verloren vrouw’ (ook verschenen
als ‘Donker Hart’) van Gillian Flynn. Er is veel over dit boek gezegd, en het
is allemaal waar. Gillian Flynn is een volkomen unieke schrijfster. Hoewel
hoofdpersoon Nick Dunne in feite een lamzak is, neig je er als lezer naar zijn
kant te kiezen. Nick is een zwakke man, maar hij zal de eerste zijn om dat te
beamen. Zijn verdwenen vrouw Amy daarentegen is een over het paard getilde
huilebalk. Je snapt Nick wel.
Dan het romandebuut van Tamar Cohen. ‘De wraak van de minnares’. Hell has no fury like a woman scorned.
De afgewezen Sally legt haar hart aan onze voeten. In een monoloog aan haar
(gewezen) minnaar Clive, dat het ene moment sprankelt en bruist en het volgende
moment zwart van ellende is, wordt de lezer meegesleurd in een allesverterende
liefde. Daarbij zit er een mooie spanningsboog in het verhaal. ‘De wraak van de
minnares’ is een boek dat je vanaf de eerste zin pakt. Een schitterend debuut.
Er is geen boek waar ik zo naar heb uitgekeken als naar ‘De overdosis’
van Helen Fitzgerald. Ik heb al haar boeken stukgelezen en was hongerig naar
meer. En dat meer kwam. Het verhaal van Alistair, Joanna en de kleine Noah zit
dicht op je huid en kruipt er dan onder. Hindsight
is a bitch. Dat is de boodschap die voor op dit boek zou moeten staan. De
auteur heeft ongetwijfeld diep moeten gaan om dit aangrijpende verhaal te
schrijven. Het boek blijft nog lang in je hoofd spoken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten