Web van bedrog
Marjolein De Vriese en Nathan Durnez zijn amper bekomen van hun eerste zaak
samen (De Engelenmoord), wanneer de onrustwekkende verdwijning van Sarah
Martens op hun bord belandt. Het Vlaams-Waalse duo moet weer aan de bak.
Tijdens de Gentse Feesten bij Sint-Jacobs verdwijnt Sarah in de laadruimte
van een bestelwagen; aan de binnenkant van haar dij zitten 10 zeer pijnlijke en
puntvormige wondjes. Is er een verband met gelijkaardige feiten gepleegd in
Europa vijf jaar geleden?
Het duo De Vriese-Durnez gunt de lezer in dit tweede deel een diepere
inkijk in hun persoonlijke leven. De twijfel over wie Marjoleins vader echt was
knaagt aan haar verleden, heden en toekomst. De komst van jongere zus Lili geeft
meer fond aan Marjoleins personage. Nathan lijkt meer dan ooit verloren. Het is
zo slecht met hem gesteld dat het het onderzoek danig beïnvloedt en zelfs
riskeert te ondermijnen. De dynamiek tussen de twee hoofdpersonages is er een van
diep wantrouwen die zowel de persoonlijke als de werksituatie verziekt. Nathan
kaapt in deze niet de hoofdprijs van ‘mister sympathiek’ weg!
Het verhaal is ijzersterk opgebouwd en knap uitgewerkt. Alle wendingen
passen als schakels van een sterke ketting perfect in elkaar. Loeiend spannend
van begin tot eind. Geen één verzwakt moment. Alle ballen voortdurend in de
lucht. Chapeau! ‘Stoute kleine piranha’ zit boordevol actie. De perspectieven
wisselen snel en vloeiend. Op en neer tussen de regio Gent en Henegouwen, 510
pagina’s lang houdt de auteur de aandacht van de lezer vast.
De ontmoeting met het ‘monster’ vindt al vrij vroeg plaats, maar hoewel hij
voortdurend voor het voetlicht treedt, met man en macht gezocht wordt én
iedereen van het kastje naar de muur stuurt, kom je honderden pagina’s lang
geen stap dichter bij zijn ware identiteit. De modus operandi van de dader net
als de gebruikte symbolen mogen best origineel genoemd worden. De folterscènes
zijn luguber en gruwelijk.
Het is zenuwslopend lezen want altijd dringt de tijd. De korte hoofdstukken
en vele cliffhangers doen zeker hun duit in het zakje. Bjorn Van den Eynde en
zijn monster leveren een spektakel dat zo beeldend en filmisch wordt gebracht
dat je jezelf op de plaats van de feiten waant. Muziek en tekstfragmenten van
Gorki verweven zich als rode draad met de plot, het monster en zijn misdaden.
Wat een verhaal is ‘Stoute kleine piranha’! Eens de tandjes van de piranha
zich in je hersenen hebben vastgebeten, is er nog maar één manier om het einde
heelhuids te halen en dat is lezen, lezen, lezen.
4.5 kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten