Bettie Elias schrijft al decennialang boeken. Eerst voor de jeugd. In haar jeugdboeken staan levensechte situaties die aansluiten bij de leefwereld van kinderen centraal. Ondertussen mag ze al fier verschillende boekenprijzen de hare noemen.
Met ‘Ticket zonder retour’ schrijft
ze haar vierde boek voor volwassenen. Bettie blijft graag heel dicht bij haar
personages en maakt er een punt van om feiten en levensechte gevoelens met veel
diepgang uit te werken. Zo ook in ‘Ticket zonder retour’. De auteur verwelkomde
me virtueel met open armen.
Dag Bettie
Gefeliciteerd! ‘Ticket zonder retour’ ligt sinds kort in de
boekhandel.
• Je bent al lang niet meer aan jouw proefstuk toe wat boeken
schrijven betreft. Blijft het spannend?
Gelukkig blijft het spannend. Anders zou ik niet zo veel uren
achter mijn computer kunnen zitten om een boek te schrijven. Het wordt zelfs
bij elk boek spannender omdat ik telkens de lat hoger probeer te leggen.
• ‘Ticket zonder retour’. De titel klinkt als een situatie waarvan
je niet terugkeert. Wil je even kort toelichten waar het boek om draait?
Het boek gaat over Ella en Rob die eindelijk een kindje hebben
gekregen. Een tijd zag het ernaar uit dat dat niet zou lukken. Ze zijn heel
gelukkig met kleine Daan. Wanneer Daan vier maanden is ontdekt Ella echter dat
Rob vreemdgaat met een jonge Thaise vrouw. Alsof dat nog niet erg genoeg is,
leest ze in de krant dat er in een dorp vlakbij een Thaise vrouw op een
gruwelijke wijze is vermoord. Ze is ervan overtuigd dat Rob hiermee niets te
maken heeft. Maar als ze hem op leugens betrapt begint ze te twijfelen. Voor
haar eigen gemoedsrust gaat ze zelf op onderzoek uit. En dat wordt een heel
spannend avontuur.
• Is ‘Ticket zonder retour’ een literaire thriller, een
psychologische thriller, een
misdaadroman, … ?
Voor mij is het een psychologische misdaadroman. De psychologische
ontwikkeling van de personages vind ik heel belangrijk en interessant. Waarom
nemen mensen foute beslissingen? Soms kan één leugen voldoende zijn om een
relatie te laten wankelen. Wat zijn hun drijfveren om tegen beter weten in te
blijven liegen bijvoorbeeld? Het gaat over gewone mensen, zoals jij en ik, die
door foute beslissingen hun leven overhoop halen en een misdaad als enige
uitweg zien.
• Arnon Grunberg en Nicci French worden in
het boek genoemd. Zijn dat favoriete auteurs van jou?
Van Nicci French heb ik ontelbare boeken
gelezen. Hoe kan het ook anders als je van dit genre houdt? Arnon Grunberg is inderdaad
een van mijn favoriete auteurs.
• Heb je als schrijfster voldoende tijd om te
lezen? Welk genre geniet jouw voorkeur?
Voldoende tijd vinden om te lezen valt
wel mee. De afgelopen periode heb ik veel misdaadboeken gelezen, vooral om
ervan te leren. Dat wissel ik dan graag af met romans uit een ander genre. Zo
heb ik heel erg genoten van ‘De overlevenden’ van Alex Schulman en van ‘De
avond is ongemak’ van Marieke Lucas Rijneveld.
• Over welke kwaliteiten, naast
schrijfvaardigheid natuurlijk, moet een auteur volgens jou beschikken?
Het is belangrijk dat je veel tijd alleen kan doorbrengen. Want welk genre je ook schrijft, je brengt heel veel uren alleen achter de computer door. Geduld is ook een eigenschap die je nodig hebt om tot een goed boek te komen. Voor een boek in de boekhandel terechtkomt heb je ettelijke versies van het boek achter de kiezen. ‘Ticket zonder retour’ dat nu in de boekhandel ligt is de vijfde versie.
• ‘Ticket zonder retour’ deed me van bij het
begin denken aan dat verkoolde Aziatische meisje dat jaren geleden in
Vlaanderen werd teruggevonden in een gracht. Is dat ook het gegeven van waaruit
jij jouw boek hebt opgestart?
Het lezen van een artikel over deze
concrete moord is inderdaad de prikkel geweest om dit boek te schrijven. Het
heeft me geïnspireerd, maar ‘Ticket zonder retour’ is een totaal ander verhaal.
Bij de echte moord werd de vrouw bijvoorbeeld meteen vermoord toen ze in ons
land aankwam.
• Inspireert het echte leven jou wel meer?
Het echte leven is gewoon erg
inspirerend. Mensen observeren, lezen over ziektebeelden enz. vind ik heel
boeiend.
• Je werkt jouw personages met diepgang uit.
Waaraan moet een goed uitgewerkt personage volgens jou voldoen?
Het basisprincipe is dat elk
geloofwaardig personage goede en slechte eigenschappen moet hebben. Iemand die
100% goed is, of slecht, is niet interessant.
• Het feit dat ze jouw creatie zijn, schept
dat ook een band?
Zeker. Je moet je als schrijver op
sleeptouw laten nemen door je personages. Hoe sterker de band, hoe beter dat
gaat. Soms is een van de personages het laatste waar ik aan denk wanneer ik in
slaap val. En het eerste wanneer ik wakker word. Dat kan positief of negatief
uitdraaien.
• Zijn er raakvlakken tussen jou en één van
de personages? Ella werkt in de bib en nodigt een jeugdauteur uit? Jij schreef
zelf jeugd-/kinderboeken? Zit daar een beetje ‘Bettie’ in?
Of daar een beetje van mezelf in zit?
Niet echt. Toen ik het personage van Ella aan het creëren was, vond ik werken
in de bib de geschikte job voor haar in functie van het verdere verloop van het
verhaal.
• Naast Ella en Rob is er ook Marit de
schoonmoeder. Schoonmoeders, het zijn dikwijls niet de meest geliefde personen.
Ben je met Marit dicht bij het stereotiep gebleven?
Ja, dat klopt wel. Het is ook niet zo belangrijk
dat de lezer zich met haar kan identificeren.
• Geheimen.
Ze zijn zo’n beetje de rode draad doorheen jouw volwassen boeken, niet? In
‘Ticket zonder retour’ speelt het gegeven ‘geheim’ ook een belangrijke rol. Wat
maakt dat geheimen zo fascinerend/inspirerend voor jou zijn?
Geheimen hebben meestal een intrigerende
aantrekkingskracht. Mensen zijn vaak nieuwsgierig naar het onbekende en willen
de ontbrekende puzzelstukjes verzamelen om het volledige plaatje te begrijpen.
Het houden of ontdekken van geheimen kan ook een gevoel van spanning creëren.
• Over de wording van ‘Ticket zonder retour’.
Ik mag stellen dat het een kroniek is van het einde van een relatie waarin de
gevoelens van de twee partners onder de loep worden genomen? Ik veronderstel
ook voor jou heel intens om die gevoelens op te tekenen?
Het viel best mee om me in te leven in
de gevoelens van Ella en Rob, zonder dat ik me er helemaal door liet meeslepen.
Ik ben er in elk geval nooit depressief van geworden. Of ik ben mijn man niet
beginnen te verdenken dat hij er een minnares op na houdt :-)
• Heb je advies ingewonnen bij een
relatietherapeut?
Ik heb nooit het gevoel gehad dat dat
nodig was, dus nee. Ik vond het niet moeilijk om me voor te stellen hoe Ella
zich voelde of om me in te beelden hoe ze zou reageren. We zijn allemaal mensen
met twijfels en zwakheden.
• Hoe bewaak je dat je jezelf niet voorbij
galoppeert? Koos je duidelijk de kant van een van de personages of bleef je
genuanceerd de situatie van op afstand monitoren?
Ik denk dat ik de twee heb gedaan, de
kant van Ella gekozen maar ik heb ook de situatie genuanceerd bekeken.
• Zonder al te veel te spoileren, wat vind
jij zelf het meest pakkende moment uit het boek?
Een scène bijna op het einde, maar als
ik die vertel ga ik spoileren.
• Tot slot. Net zoals je voorgaande boeken is
‘Ticket zonder retour’ heel beeldend geschreven. Heb je ooit al overwogen om je
boeken aan te bieden voor verfilming? Of zou ze dat tekort doen?
Het is iets wat ik vaak te horen krijg,
dat mijn boeken beeldend geschreven zijn. Ik vind het een mooi compliment. Elke
schrijver zal wel willen dat zijn boek verfilmd wordt. In Vlaanderen is het een
traag en moeizaam proces om een film te realiseren. Dus daar ben ik nooit aan
begonnen. Maar misschien heb je mij nu op een idee gebracht…
😊
Ik kan beamen dat ‘Ticket zonder retour’
alsmaar pakkender wordt naar het einde toe. Spoileren gaan we niet doen. We
laten het aan de lezer over om het boek op te pakken en in het verhaal te
duiken
Hartelijk dank voor jouw tijd, Bettie!
Anita voor Thrillerlezers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten