zondag 9 april 2023

Jeugdzonde – James Patterson & J.D. Barker

 


Beginnend politieman Walter O’Brien wordt tijdens zijn eerste avond bij het politieteam van Detroit naar een plaats delict gestuurd. In het appartement vinden ze het lichaam van een man, die onder raadselachtige omstandigheden gestorven is. Tevens ontdekken ze een jonge vrouw die doodsbang weggedoken zit onder de wastafel. Walter biedt aan de vrouw naar het ziekenhuis te brengen maar tijdens de rit daarheen ontsnapt ze uit zijn auto.

Jaren later heeft O’Brien zich opgewerkt tot rechercheur. Het blijkt echter dat hij de zaak van de ontsnapte vrouw nooit los heeft kunnen laten. Hij ziet namelijk een verband met andere niet-opgeloste en raadselachtige moorden, alleen niemand gelooft hem. Dan wordt hij via de FBI benaderd door iemand die ook naar de mysterieuze vrouw op zoek is. Zullen ze haar kunnen ontmaskeren en stoppen?

 Ik moet eerlijk zeggen dat ik eerder nog niet overtuigd was van het samenwerkingsverband tussen Patterson & Barker. Nadat ik ‘De kustmoorden’ niet bijster spannend vond, en ‘Oorverdovend’ niet aandurfde vanwege de SF-elementen en de wisselende recensies, was ik heel erg in mijn nopjes toen J.D. Barker vorige jaar weer een solo-boek uitbracht. Ik hoopte heel erg op iets vergelijkbaars als ‘De beller op lijn vier’. Maar ook van ‘Augustus’ kwam ik enigszins bekocht thuis omdat dat Barker daar ook iets bovennatuurlijks in verwerkt had. En dat is eigenlijk niet zo mijn ding. Het lag dus niet aan de samenwerking, was mijn conclusie, maar aan de weg die Barker zelf in wilde slaan. Prima natuurlijk, want onderscheidend is het wel. En het maakte me eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar dit nieuwe boek, wederom in samenwerking met Patterson. Zou dit boek me wel pakken?

 Ja, dat deed het zeker! Net als bij ‘De beller op lijn vier’ ligt het tempo van het verhaal hoog. Er gebeurt aan het begin van het boek meteen van alles en dat tempo wordt gedurende het boek redelijk vastgehouden. Alleen ongeveer halverwege zakt het even in, gelukkig was dat maar van korte duur. Politieagent Walter O’Brien had ook meteen wel mijn sympathie. Dat is prettig want het draait in het boek voornamelijk om zijn perspectief. Aan de hand van wat sprongen in de tijd leer je wat meer over zijn verleden, maar het is ook een personage wat een stevige ontwikkeling doormaakt gedurende het verhaal.

 De gebeurtenissen in het boek hebben wel een stevige bovennatuurlijke toets, maar daar heb ik me absoluut niet aan gestoord. Het deed me een beetje denken aan de tv-serie ‘Fringe’, de enige SF-serie die ik ooit echt leuk heb gevonden. Het geeft juist een heel raadselachtig sausje aan het hele verhaal, en het pakte voor mij op de goede manier uit. Het boek is spannend, af en toe wat luguber maar nergens té en ik wilde vooral telkens doorlezen. Het einde is niet heel verrassend maar het komt wel allemaal goed samen.

 Het enige wat ik niet begrijp is waarom ze voor de titel ‘Jeugdzonde’ hebben gekozen want die wordt nergens echt geduid. De Engelse titel ‘Death of the Black Widow’ heeft een veel betere dekking, maar misschien vonden ze dat die te veel weggaf van het boek.

 Ik vond het verder eigenlijk een heerlijke thriller en beter dan ik van tevoren verwacht had. Ik heb nu ‘Oorverdovend’ toch maar weer terug op mijn lijstje gezet, want misschien blijk ik toch wel meer van bovennatuurlijke elementen te houden dan verwacht. Misschien moet ik me dan toch ook ooit maar eens gaan wagen aan Stephen King?

 4 kraaien

 Jolanda

Geen opmerkingen:

Een reactie posten