Kort geding met Kluizenaar van Terrence Lauerhohn

 

Maar liefst 8 deelnemers bogen zich over en doken in De kluizenaar van Terrence Lauerhohn. Vandaag deel 1 met Yoo, Anita, Hilona en Jantsje

 

Anita:

Donkere ziel

De ingenieus uitgewerkte plot in ‘Kluizenaar’ telt slechts twee hoofdpersonages, Bertrand Adriaanse en Marie-Jeanette. ‘Kluizenaar’ lezen is heftig en beneemt de adem. Geen leesvoer voor tere maagjes. Zinsbegoocheling op zinsbegoocheling, hallucinaties, paranoia en visioenen maken van het lezen van ‘Kluizenaar’ een bewogen leesoefening terwijl de spanning gestaag stijgt.

Terrence Lauerhohn toont zich een visuele schrijver met een levendige vertelstijl.

Suggestieve taal - geuren en kleuren uit Straatendamme riskeren zelfs de lezer misselijk te maken -; treffend gekozen metaforen; krachtige, bijtende, barse en grove taal waar het Bertrand betreft; twijfelend, bevelend en dreigend al naargelang de stem die spreekt via Marie-Jeanette zijn zoveel voorbeelden van Terrence’s uitgebreide talenpalet.

Lauerhohn gaat met griezelig gemak mee op tocht in de krochten van de ziel van zijn personages en legt de donkerste en meest verboden plekjes bloot door laagje na laagje af te pellen.

‘Kluizenaar’ is een fantastisch goed geschreven plot waarin uiteindelijk alles klopt.

5 kraaien!

 

Hilona:

Recensie:
Met Kluizenaar heeft Terrence Lauerhohn weer een geweldige psychologische thriller geschreven. De beeldende schrijfstijl inclusief de gruwelijkheden, doordrenkt met een heerlijke dosis humor maken dat ik geweldig heb genoten van dit boek. Het verhaal ontvouwt zich langzaam en maakt nieuwsgierig. Er bouwt zich een aparte spanning op en tijdens het lezen komen er bij mij verschillende emoties naar boven. Ik heb te doen met beide personages. De eenzaamheid die tussen de regels door zo goed
voelbaar is. Het verhaal kruipt onder je huid en zet je tot denken. Aan het eind valt alles op zijn plek en kan ik alleen maar een hele diepe buiging maken hoe Terrence dit verhaal heeft opgebouwd.
Kluizenaar van Terrence Lauerhohn krijgt van mij 4 dikke kraaien.

 

Jantsje:

Meteen bij de proloog van een jonge Bertrand greep het boek me. Ik hou van humor en duister in een boek en daaraan heeft dit boek geen gebrek.

Ik vind het knap dat je over twee mensen een boek kunt schrijven wat spannend blijft, niet langdradig is en niet in herhalingen valt.

Bertrand intrigeerde mij en ik vroeg me steeds af hoe ver hij zou gaan. Marie-Jeanette was echt een raadsel voor mij. Want wat heeft ze met Bertrand te maken, waarom moet ze hem vermoorden?

Bladzijde na bladzijde kwam de ontrafeling en het plot was anders dan ik had gedacht.

Terrence Lauerhohn heeft een beeldende manier van schrijven. Regelmatig las ik een stukje opnieuw, niet omdat ik het niet kon volgen maar om het nog eens te beleven en vaak een reactie had van wtf hè, lees ik dat goed. Bertrand en Marie-Jeanette kruipen in je huid, je gaat ermee naar bed en staat er mee op. Het was mijn eerste boek van deze auteur en zal zeker niet de laatste zijn. Het zal daarom wel geen verrassing zijn dat ik het boek 5 kraaien geef.

 

Yoo:

Ik kende Terrence zijn boeken niet dus ik wist niet wat ik ervan kon verwachten. Ik keek naar de cover
van het boek en het leek me over een spookdorp te gaan. Maar toen ik het eerste blad omsloeg en ik las de volgende titel 'de mens is zowel het wreedste als het barmhartigste dier ter wereld' wist ik dat het wel over meer dan een spookdorpje ging gaan. Ik merkte snel op dat het lange hoofdstukken waren, dus vond ik het handig om er pen en papier bij te nemen om zo de belangrijke dingen op te schrijven, dit omdat ik het niet gewend ben om lange hoofdstukken te lezen. Ik merkte dat het aangenamer lezen was zo en ga dat ook in de toekomst meer toepassen. Het boek heeft me doen schrikken. Ik wist niet dat er zo een gruwel in schuil hield. De uitspraak ‘don’t judge a book by its cover’ was hier wel op zijn plaats. Ik legde dan ook het boek bij bepaalde scenes even aan de kant. Even alles laten bezinken en dan lekker weer doorlezen, want het boek laat je niet los Je moet en zal te weten komen hoe alles ineen zit. Dit boek is dan ook zo goed geschreven. Zo een levendige omschrijvingen en je zag echt alles voor je. Het verhaal klopte ook van naaldje tot draadje. Al de puzzelstukjes vielen zo mooi in elkaar. Dit boek is niet het genre dat ik normaal lees, maar het smaakt zeker naar meer. Voor een nog onbekende auteur heeft Terrence knap werk geleverd en zijn boeken zullen nu op mijn tbr stapel komen te liggen want ik heb zo genoten van dit boek! Meer van dit!

Een dikke 5!