Cargo van Johan Deseyn

 

Onder het mom van maak ook eens een uitstapje naar een genre dat je niet (vaak) leest was ik nieuwsgierig geworden naar Cargo van Johan Deseyn. De cover is natuurlijk al prachtig maar ook het plot is leuk: Jonge vrouw wordt aangevallen en krijgt een bijna doodervaring, weet echter toch nog terug te keren onder de levenden maar helaas niet zonder een kwaadwillende entiteit die met haar mee terug reist.

 

Hoofdpersonage is de lieve, naïeve Susan. Ze werkt op de afdeling ontvangst van een groot ziekenhuis waar ze zich als een betrouwbare en sociale collega heeft ontpopt. Iets waarvan haar collega’s dankbaar gebruik en geregeld ook misbruik van maken. Wanneer er extra diensten te vergeven zijn weten ze dat Susan nimmer zal weigeren. Susan heeft in het verleden sowieso veel ervaring met mensen die gebruik en misbruik van haar maakten, vaak ook mannen die in haar een mooie verschijning en een makkelijke prooi zagen en niet zozeer een leuke lieve levenspartner. Het vertrouwen in mannen is hierdoor bij Susan aardig geslonken. Toch hunkert ze naar een volwaardige liefdevolle relatie. Het 1^e gedeelte van het boek springt dan ook geregeld terug met flashbacks naar deze nare confrontaties die Susan heeft gehad. Het duurt vrij lang tot het moment komt dat Susan betrokken raakt bij een gewelddadige overval en die direct de aanleiding is tot de bijna-dood ervaring die ze te verduren krijgt. Vanaf dit moment komt er meer actie in het verhaal en doen zich ook de bovennatuurlijke situaties voor.

 

Johan heeft een vlotte en vooral snel weg lezende manier van schrijven. Op de cover staat het boek vermeld als Psycho-Horror. Vooral het woord Horror kwam mij een beetje beangstigend voor, ik lees dat genre bijna nooit, maar vroeger heb ik mij er wel kostelijk mee vermaakt. Ook met dit boek heb ik mij vermaakt. Spannend vond ik het niet echt en eng al helemaal niet, maar ik vond het wel soms komisch-gruwelijk en spatte het bloed mij even goed om de oren. Vooral het 1^e slachtoffer dat de ‘Kwade entiteit’ maakt en vervolgens op de plaats delict achter laat deed mij glimlachen. Ik zag het zo voor mij gebeuren en het lijkt me een grappig script voor een volgende horror cult-klassieker. Sommige scènes uit het boek zouden trouwens wel wat leeftijdsproblemen kunnen opleveren. Welke dat zijn? Daarvoor zal je het toch echt zelf moeten gaan lezen, haha!

 

Het boek is verder opgedeeld in 5 delen die de verschillende fasen van het verhaal van Susan weergeven. Een belangrijk 2^e personage in het boek is de wat oudere politieman Robert Santhonian. Met hem komt er ook een vleugje romantiek in het verhaal. Deze twee hoofdpersonages worden door Johan ook wat meer uitgediept en blijken allebei een flink rugzakje te hebben, maar toch wist geen van beiden zich echt toegang te verschaffen tot mijn hoofd of echt onderhuids te kruipen. De kwade entiteit trouwens ook niet en misschien was dat maar beter zo!

 

Cargo is helaas dus niet helemaal mijn soort boek, maar dat heeft ook alles te maken met persoonlijke voorkeuren die, dat werd mij tijdens het lezen wel duidelijk, bij mij niet direct bij het echte Horror/Fantasy genre liggen. Wel houd ik van situaties die iets bovennatuurlijks in zich hebben maar die dan toch nog redelijk geloofwaardig blijven. Ik begrijp echter wel dat er een groep lezers is die hier echt van smullen. Dus als dit meer jouw genre is en je houdt van niet al te serieuze Horror-Fantasy, zou ik me zeker eens wagen aan een boek van Johan Deseyn.

 

Ik geef Cargo 3 Kraaien.

Karin K.