2022 loopt op zijn laatste pootjes. Tijd dus om de balans van mijn leesjaar op te maken!
Ik lees vooral Vlaamse schrijvers en
ook in 2022 viel er in Vlaanderen weer veel moois te lezen!
•- Op 1 zet ik ‘Het Buchinsky
Incident’ van Benny Baudewyns.
In deze klepper van 696 bladzijden
werkt Benny Baudewyns een plot uit dat ondanks de tientallen personages die het
bevolken heel gestructureerd en zinderend van de actie de lezer meeneemt van
1935 naar de jaren ’70. Centraal
personage is Othman Gellhaus die zo slecht is dat zelfs zijn geestelijke vader
niet met hem in 1 huis wil zijn. Wat
indien op het einde van WO II de Russen verder waren opgerukt naar Brussel?
De volgende boeken strijden nek aan
nek om de tweede plek:
-
‘Zonder genade’ van Sterre Carron: terwijl het mysterie
rond Esmée steeds groter werd, wurmde het boek zich steeds dieper in mijn
gedachten. De uitkomst bleek verwoestend
en zonder genade. De finale bleef
nazinderen.
-
In ‘Verknipt’ van Sandra
J. Paul kwam ik in een mindgame terecht waarin het altijd koud aanvoelde en
ik twijfelde aan alles en iedereen. Ik weet nog steeds niet hoe het Zoey
uiteindelijk is vergaan. Om totaal verknipt van te raken!
-
In het tweeluik met ‘De
ziener’ en ‘Bloedlijn’ van Kevin R. Valgaeren vertoefde ik
tussen vampiers, spekters en zieners en was ik getuige van het (voorlopige?) einde
van een eeuwenoude vete. Een ritseling,
een geluid ’s avonds laat doet me altijd weer de daken afspeuren. Ik heb er echt iets aan overgehouden, denk ik.
-
In ‘Besloten stad’ van
Jos Pierreux heeft Luk Borré deze keer een bijrol. De auteur
dropt hoofdpersonage Steven in een claustrofobisch Knokke. Hij komt steeds meer
vast te zitten in de neerwaartse spiraal die hij zelf in gang zet. Heel
spannend! Stevens nood is zó goed voelbaar! Ik bleef uiteindelijk perplex
achter.
• Beste boek van buitenlandse origine is met stip ‘De prooi’ van Yrsa
Sigurdardottir.
Het verhaal is spooky, wreed,
onheilspellend én verslavend. Het gaf me
de kriebels en deed mijn haren overeind komen en toch kon ik het niet laten om
verder te lezen. Haar volgende boek:
hebben, hebben, hebben!
Las ik dit jaar ook boeken die me niet konden
bekoren? Helaas! Feelgood was niet en zal nooit mijn genre
worden. ‘Onder de Spaanse zon’ van
Anna Thomas heeft me dat nog maar eens duidelijk gemaakt.
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten