Interview met Ramon van Huffelen

 

Ramon van Huffelen schreef een winnend verhaal voor een schrijfwedstrijd en zijn korte verhalen werden diverse keren in bundels gepubliceerd.
In mei 2022 is  zijn thriller ‘Portland’ uitgekomen bij uitgeverij Godijn Publishing.
Op zijn pagina www. ramonvanhuffelen.nl kun je 6 korte verhalen van hem lezen.

‘Portland’ gaat over undercoveragent Erik Schoeman. Het gaat over over een mislukte undercoveroperatie, Erik zijn zieke dochter Sanne, en een stad in een ander deel van de wereld.

 

Het is denk ik leuk om te beginnen met wat algemenere vragen over jou als auteur zodat lezers je wat beter kunnen leren kennen. Kun je bijvoorbeeld in het kort iets over jezelf vertellen?

Met mijn vrouw Ellen en onze twee pubers (Bente en Karsten) woon ik in Diepenveen, gemeente Deventer. Naast dat ik auteur ben van mijn debuutthriller Portland, schrijf ik graag korte verhalen. Verder ben ik al meer dan twintig jaar ondernemer en de eigenaar van een import- en groothandelsbedrijf in biologische producten.

 

Voor mijn werk reis ik vaak naar andere landen en kom in contact met verschillende culturen. De ene week eet ik paella en drink ik biologische wijn in de kelder bij een Valenciaanse wijnboer, de andere week rijd ik door de berkenbossen van Noord-Jutland.

 

Reizen, een andere omgeving, gebeurtenissen, mensen en culturen zetten mijn fantasie in gang. Onbruikbaar voor mijn werk, maar de plots en die personages die zich ontwikkelen, lenen zich uitstekend voor korte verhalen of een boek.

 

Mijn eerste korte verhaal dat ik inzond naar een schrijfwedstrijd werd tot mijn verrassing meteen eerste en een aantal van mijn winnende ultrakorte verhalen staan inmiddels op schrijvenonline.nl . Veel van mijn verhalen zijn gepubliceerd in diverse bundels. Tot slot ben ik gastschrijver voor Ciaotutti.nl , waar ik over mijn belevenissen in Italië vertel.

*Hoe lang is schrijven al een deel van je leven, en wanneer ben je ermee begonnen?Wilde je bijvoorbeeld altijd al auteur worden?

Vanaf mijn vroegste herinnering wilde ik iets dat ik had gezien, beschrijven met een pen of met een foto, zodat ik het met anderen kon delen. Het had ook een tekening kunnen zijn, maar enig teken of- schildertalent heb ik bij mezelf nog niet ontdekt.

 

*Wat vind je leukste aan het schrijven van thrillers?

Het bedenken van een plot, dat uitwerken en dan uiteindelijk met een heleboel inspanning tot de conclusie komen dat het een verhaal geworden is, dat ik voor ogen zag. Soms verandert het plot en loopt een verhaal anders dan ik had bedacht, maar juist dat maakt het schrijven erg interessant. Soms word ik verrast door mijn eigen karakters en hun ontwikkeling en gaan ze toch net een andere kant uit dan ik in eerste instantie had bedacht. De onderhuidse spanning die soms voelbaar is en toch ongrijpbaar, dat is iets wat me ook mateloos fascineert. Je kunt het als lezer bijna vastpakken, maar toch net niet. Daarnaast kan ik genieten van de karakters en hun goede dingen, maar ik geniet nog meer van hun stommiteiten.

 

*Zou je ook nog eens een ander genre willen schrijven? Zo ja wat voor genre?

In mijn hoofd is het een komen en gaan van karakters, situaties, plots, locaties, wendingen, wat-als vragen, moorden, lijken en vind -en verstopplaatsen voor die levenloze lichamen. Een roman lijkt me ook leuk om te schrijven, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat er niet één moord in voorkomt. Ik ben ook altijd gefascineerd door non-fictie. Verhalen over de Tweede wereldoorlog, maar ook boeken over (tijd) efficiency en het op een goede manier runnen van een bedrijf. Mocht het ooit zover komen - dan maar proberen te voorkomen dat er geen moorden in plaatsvinden Met non-fictie kun je niet of nauwelijks van de waarheid en werkelijkheid afwijken. Mijn voorkeur ligt dan toch bij fictie, omdat ik volop kan putten uit mijn eigen ervaringen en fantasie


*Je houdt van wijnen. Zou je een boek over wijnen willen schrijven?
Of zou je je liefde voor wijn in een nieuw boek willen verwerken?

Ja, dit valt misschien wel onder de eerdere vraag die je stelde over genres. Een boek over wijnen dat lijkt me erg interessant. Ik vind wel dat een boek echt toegevoegde waarde moet hebben en dat het niet een van de zovele leerzame boeken is over wijnen. Daar zijn er al zo verschrikkelijk veel van. Ik kan me voorstellen dat een boek dan over een heel klein onderdeel van wijn, een wijnregio of een manier van wijn maken zou gaan

In feite verwerk ik wijnen doorlopend in mijn boeken. In mijn boek Portland komt de Valpolicella voor, die Erik drinkt als hij in het restaurant zit om met de Natalie familie in contact te komen. Valpolicella komt uit Noord-Italië en is een erg interessante wijn. Overigens wordt de wijn niet in geuren en kleuren beschreven omdat ik er toevallig veel van weet. En als bier of ranja betere bij de hoofdpersoon past, dan drinkt hij of zij dat.

 

*Welke wijn zou je het liefste drinken bij het lezen van een spannend boek?

 

Eigenlijk drink ik altijd rood, ook In de zomer -dan licht gekoeld. Meestal is het een Italiaanse wijn, dat is toch mijn favoriete land als het op wijnen aankomt. Er zijn daar zoveel onontdekte regio’s en pareltjes. Daarom drink ik meestal een wijn uit Piemonte bij het lezen. Het is er een die krachtig is, maar ook toegankelijk. Overigens, als een boek goed is, kan het zomaar zijn dat ik de wijn vergeten ben. Het boek is dan uit voordat ik mijn eerste slok genomen heb.

 

*Wat voor soort schrijver ben je? Schrijf je elke dag of op vaste tijdstippen of alleen zodra je iets bedenkt wat in het boek kan?

Ik schrijf meestal op vaste tijdstippen. Dat is in ieder geval op maandag, maar vaak op de andere doordeweekse dagen en de weekenden. Ik merk dat ik in het verhaal moet blijven en zodra ik er een week uit ben, me opnieuw moet inleven in het plot en de karakters. Natuurlijk komen er af en toe dingen opzetten, die graag zou willen opschrijven, maar die parkeer ik door ze aan mezelf te mailen, zodat ik ze later kan verwerken in het verhaal.

 

* Ik kwam je dit jaar tegen op de Deventer boekenmarkt. Ben je vaker op pad voor signeersessies bijvoorbeeld?

Ja, ik ben vaker te vinden op signeersessies, zoals in boekhandel Praamstra en Broekhuis in Deventer. Op 10 december signeer ik met mijn collega thrillerschrijver Fedor de Groot bij Bruna en Readshop in Delft en Naaldwijk. Daarnaast sta ik natuurlijk nog met 5 anderen op de shortlist voor de MAX Bronzen Vleermuis! Je vindt me dan uiteraard ook op 30 oktober op het thrillerfestival in Zoetermeer. Als je het leuk vindt, signeer ik daar Portland voor je J

 

*Lees je zelf ook veel? Zoja wat voor soort boeken en wie is je favoriete auteur?

Ik lees best veel, maar zoals voor velen geldt, vaak op de momenten dat het wat rustiger is. Door de week kom ik er meestal niet aan toe, maar in het weekend en op vakantie vaak wel. Ik lees veel non-fictie, zeker op het moment dat ik zelf een boek schrijf, omdat ik niet afgeleid wil worden door andere verhaallijnen, karakters en plots. Ik lees veel geschiedenisboeken, biografieën van (overleden) wereldleiders, zakelijke boeken, maar ook veel thrillers. Nicky French is één van mijn favorieten. Vooral de eerdere boeken van dit schrijversduo vind ik erg goed. Maar ook Saskia Noort, Simone van der Vlugt en een aantal schrijvers van uitgeverij Godijn behoren tot mijn favorieten.

 

Over het boek ‘Portland’;

* In het boek ‘Portland’heeft dochter Sanne een erfelijke ziekte ‘Batten’.
Hoe is dat idee ontstaan en waar haal je je informatie vandaan?

Voor Portland had ik een meisje nodig met een ernstige ziekte. In Deventer woont een familie met een dochter die de ziekte van Batten heeft. Ze heet Pleun en is regelmatig in het nieuws, waardoor de ziekte onder de aandacht wordt gebracht. Zo is bij mij het idee gerezen en kreeg de dochter van mijn hoofdpersoon deze aandoening. Ik heb me verdiept in de psychische en lichamelijk problemen van de ouders en hun kinderen door filmpjes op de website van de Stichting Beat Batten te bekijken

 

*In het boek spreekt Gio soms zinnen in het Italiaans. Spreek je zelf Italiaans?

Dat is een goede vraag! Ik spreek Italiaans op een beperkt niveau en het heeft zeker mijn interesse. Ik vind het een mooie swingende taal met veel emoties en gebaren. Op vakantie spreek ik altijd Italiaans en ik merk dat de Italianen me graag helpen als ik er niet uit kom of fouten maak. Dat is een enorme stimulans. Ik heb ook nog een Italiaans familielid uit Calabrië. Zij heeft me les gegeven. Daarnaast heb ik een in Bologna een cursus Italiaans van een privélerares gehad. Helaas spreek ik het te weinig om het goed te kunnen onderhouden, maar ik doe mijn best om het straks redelijk vloeiend te spreken. Als dat zover is, dan doe ik er daarna ook nog graag een cursus Spaans bij Overigens schrijf ik als gastschrijver ook voor Ciaotutti.nl, een website waarop Italiaanse regio’s, verblijven en eten en drinken beschreven worden. Ik geef er mijn ervaringen weer over bepaalde regio’s, druiven, wijnhuizen en andere interessante Italiaanse bezienswaardigheden en wetenswaardigheden.

 

*Hoeveel voorbereiding ging er aan het schrijven van het boek ‘Portland’ vooraf?

Ik denk toch wel minimaal een half jaar. Om het plot uit te denken, maar vooral ook om in de wereld van undercoveragenten te duiken, de maffia en zijn manier van doen te leren kennen, de karakters goed uit te werken en de omgeving te verkennen. Het is best intensief. Daarnaast is het zo dat een plot, de karakters en de omgeving tijdens het schrijven van het verhaal nog wel eens willen veranderen. Dat zorgt ervoor dat ik tijdens het schrijven soms opnieuw naar plekken en plaatsen op zoek moest. Soms moesten karakters herschreven worden en het plot worden bijgewerkt. Het is moeilijk aan te geven hoe lang de voorbereiding vooraf is, omdat de voorbereiding soms door de werkelijkheid van het schrijven wordt ingehaald en moet worden bijgesteld.

 

*Heb je nog persoonlijke dingen in het boek ‘Portland’verwerkt? Zoja welke?

Er zijn zeker persoonlijke dingen verwerkt in Portland. Onder andere de liefde van de hoofdpersoon, Erik Schoeman, voor zijn dochter. Die is precies hetzelfde zoals ik die voor mijn kinderen voel. Zoals hij het ervaart, zo ervaar ik het zelf ook. Maar ook de geboorte van mijn dochter ging op gelijke wijze, zoals die van mijn dochter. Daarnaast is het zo dat mijn fictieve wereld door de werkelijkheid werd ingehaald. Ik moest een heleboel leren over erfelijke aandoeningen, omdat mijn hoofdpersonen een dochter heeft met de erfelijke stofwisselingsziekte van Batten. Toen belde mijn zus en vertelde dat ze een erfelijke vorm van borstkanker had. Alles wat ik wilde onderzoeken, ondervond ik ineens in de praktijk. Ik zat met mijn familie bij een klinisch geneticus. We tekenden onze stamboom uit en stonden buisjes bloed af om te kijken of de erfelijke aandoening, die van mijn ouders afkwam, ook bij ons aanwezig was. Allemaal ervaringen die ik ook weer in het boek heb verwerkt.

 

*Zou je het leuk vinden als je boek werd verfilmd? Zoja welke acteurs zou je graag in de serie/film zien en als wie?

Dat zou ik fantastisch vinden en ik denk ook dat het boek er zich uitstekend voor leent! Ik leef al in een rollercoaster. Van Portland is een paperback, een e-readerversie, maar er is ook een luisterboek. Het luisterboek is ingesproken door Frank Rigter, een acteur die bekend is van zijn rollen uit onderweg naar morgen. Tijdens de presentatie van Portland heb ik een foto getoond van Huub Stapel. Ik heb tijdens het schrijven namelijk altijd in gedachten gehad dat er maar één man is, die de Italiaanse vader van de twee zonen moet spelen. Hij is er werkelijk geknipt voor. Het lijkt me echt fantastisch om te zien hoe mijn gecreëerde omgeving er in het ‘echt’ uitziet.

 

*Het boek ‘Portland’gaat over een gevaarlijke infiltratie-actie bij de Amsterdamse Natoli-familie.
Vond je het gemakkelijk je te verplaatsen in de undercoveragent? Het is heel anders dan wat je in je dagelijks leven doet als eigenaar van een import- en groothandelsbedrijf in biologische producten.

Dat was best lastig en ik heb me daar erg in moeten verdiepen. Het is inderdaad anders dan wat ik in mijn werkelijke leven doe (echt waar ). Door rechtbankverslagen te lezen kwam ik erachter wat er in dit type mensen omgaat en hoe zij werken. Wat steevast naar voren kwam, was dat zij een gezonde vorm van lef en doorzettingsvermogen hebben, slim zijn en continu balanceren op de lijn van goed en kwaad.

*Lag de wendingen in je boek en het plot al van tevoren vast of heb je al schrijvende bedacht?

Het meeste lag vast, maar een aantal wendingen overvielen me ook. Die heb ik dan ook weer in het plot verwerkt. Het was net als puzzelen. In het begin was het heel ingewikkeld om er vorm en inhoud aan te geven, maar aan het eind paste alles perfect in elkaar.

 

* Wat zijn je verdere toekomstplannen? Kunnen we binnenkort weer een nieuw boek van je verwachten?

Jazeker! Ik ben bezig met een tweede boek. Zoals ik het nu zie, is het een thriller die iets meer de psychologische kant op gaat. In het begin zei ik het al. Ik houd erg van reizen en één van de karakters in mijn nieuwe thriller is dan ook voornemens om naar Spanje te vertrekken. Kijk, dan komt die Spaanse les misschien toch nog eerder van pas

 

 

Tot slot wil ik Ramon hartelijk bedanken voor zijn spontane reactie om mee te werken aan een interview voor thrillerlezers. We wensen hem veel plezier bij het schrijven van zijn 2^e boek.
Ik ben benieuwd of de hoofdrolspeler Sangria of rode wijn drinkt...

 

 

Jantsje, voor Thrillerlezers!