Kort geding met Zonder schuld van Dana Smit

 DRIE LEZERS

EEN BOEK

DRIE MENINGEN

Karin K:

 

‘Ik heb mij nooit alleen gevoeld. Je alleen voelen is maar onzin en je verdoet je tijd er ontzettend mee, want je wordt alleen geboren, en hoeveel mensen je ook om je heen verzameld, je gaat ook alleen dood.’

 

Geschreven in vlotte, soepele zinnen en in de ik-vorm. De hoofdstukken zijn verdeeld onder Hazel en Julius waarbij steeds dezelfde gebeurtenis wordt verteld vanuit ieders standpunt. En hun verschillen in beleving zijn groot. Iedereen heeft geheimen, iedereen lijkt de ander te manipuleren en het verhaal zit vol met mogelijke verdachten. Dat is leuk en het leest snel weg!

 

Er passeren trouwens nogal wat amoureuze scenes, vooral in het begin. Niet dat het mij echt stoort en ze zijn ook wel functioneel in dit verhaal. Het plot kon mij echter niet zo erg bekoren. Bovendien vind ik de spanning voor een thriller ook wat achter blijft. Jammer. Vanwege mogelijke spoilers kan ik niet precies aangeven waarom het plot mij tegenviel en misschien ervaart een ander het ook anders.

 

Mede door het plot geef ik het 3,5 Kraaien, Karin K.

 

 

 Jantsje:

 

‘De interessantste mensen zijn altijd diegenen die iets met zich meedragen, een schaamte of schuldgevoel, soms tegenover anderen maar vaker tegenover zichzelf.’

 

Het boek is opgebouwd uit veel hoofdstukken met de naam Hazel of Julius. Je volgt de gedachtengang van profiler Hazel en advocaat Julius. Daardoor heb je soms het idee dat je al iets gelezen hebt maar het komt bij de andere persoon terug. Het gaat ook over inspecteur Adam, die de vriend van Hazel is. Adam had naar mijn idee een bijrol in het verhaal gekregen, omdat het bijna de hele tijd over Hazel en Julius gaat. De auteur gaat dieper in op de karakters van Hazel en Julius en waren daarom interessant om te volgen.

 

Het boek leest soepel, je vliegt erdoor heen. De auteur zorgde ervoor dat ik steeds twijfelde over Adam en Julius. Ik wist niet wie de waarheid sprak. Alles klonk geloofwaardig. Soms kwamen er in het boek vreemde woorden voor waarvan ik moest Googlen wat ze ermee bedoelde. Dat vond ik erg storend, vooral als ik lekker in het verhaal zat. Dan was ik uit mijn concentratie. Ik vond dat het vooral in het begin steeds erg veel over seks ging. Maar het had naar mijn idee wel wat minder gekund. Toen de moordenaar bekend was voelde het als een anticlimax. De reden waarom vond ik niet erg duidelijk want volgens mij is er niet genoemd dat de dader daarmee in aanraking kwam. Sorry, ik kan het niet duidelijker verwoorden vanwege spoileralert.

 

Omdat het verhaal vlot is te lezen en op zich een goed plot had krijgt het boek van mij 3,5 Kraaien.

 Hilona:

 

‘Waarom plegen mensen een misdaad? Men gelooft graag dat er een zwart-witte scheiding is tussen de goede en de slechte mens, maar dat blijkt maar zelden zo te zijn. Is onder de juiste omstandigheden niet iedereen in staat een misdaad te plegen?’

 

 ‘Zonder schuld’ van Dana Smit is een prima eerste debuut dat ik op wat kleine voor mij minpuntjes na met plezier heb gelezen. De seksscenes hadden wat mij betreft wat minder gemogen. De psychologische vraagstukken van het leven en de scheidslijn tussen goed en kwaad zetten absoluut tot nadenken. De onderhuidse spanning waarop ik had gehoopt had voor mij nog wel een tandje extra gemogen.

 

In 2023 komt het tweede deel van deze serie uit. Ik ben benieuwd wat Dana Smit dan voor ons in petto heeft.

 

‘Zonder schuld’ van Dana Smit krijgt van mij 3,5 Kraaien.