Buitenbeentjes
Het boek ‘Spiegel’ speelt in New Orleans, een
stad die de auteur heeft gecreëerd op basis van de bestaande versie.
De sfeer in ‘Spiegel’ is van meet af aan broeierig.
New Orleans is een stad gebouwd op eeuwenoude mysteries, complotten, mythen en
verhalen waar de tijd wat trager loopt dan gewoonlijk. In de donkere straten en
bars verlicht door neonlichten komt in de French Quarter in Ursulines Avenue ’s
nachts een schimmige wereld tot leven. Het weten dat de Strigoi, mythische
figuren die geheel afgezonderd van de mens leven in chique villa’s, van op
afstand het leven in New Orleans in het oog houden, geeft een mysterieus,
bovennatuurlijk (ze zijn honderden jaren oud!) en potentieel gevaarlijk tintje
aan de plot.
Spilfiguur in ‘Spiegel’
is Abraham (Abe) Wolff. In
het verleden was hij lid van de NOPD, maar hij keerde zich af van het reguliere
politiewerk, gedegouteerd als hij was van de corruptie die welig tiert binnen
het korps. Nu probeert hij aan de kost te komen als privé detective.
Een oude bekende uit zijn vorige leven, openbaar
aanklager Sylvie Pauline, benadert hem voor een onofficiële opdracht. Een vrouw
uit welgestelde kringen zou haar man ontrouw zijn met zeven mannen. Haar naam
is Sandrine White. Twintig jaar geleden stond haar wereld op zijn kop door een
spiegel, een kwaadaardige stiefmoeder, een jager en zeven studenten in een
jachthut diep in het bos. Dit doet wellicht een belletje rinkelen?
Het is pas als meerdere van de zeven
studenten van weleer op beestachtige wijze worden vermoord dat Abe zich
gemotiveerd voelt om een gedegen onderzoek op te starten.
Abe is een frequent bezoeker van Ursulines
Avenue met haar bars, goktenten en bordelen en is meteen ook het meest zichtbare
personage in het verhaal. Hij is meestal terug te vinden in de Violette Panter
waar enkel violette drankjes geserveerd worden en schimmige figuren als Antoyne
kantoor houden. Balancerend op de grens tussen twee werelden kent hij de wetten
die het leven in de onderbuik van de stad regelen en heeft hij een netwerk kunnen
opbouwen met de figuren die die wereld van schaduwen bevolken. Bovendien is hij
door middel van meer dan één lijntje verbonden met de Strigoi.
Abe is een compleet maar complex personage. Hij
doet zijn werk voor de centen, maar is er zelden met zijn hart bij. Hij
verdient nauwelijks het zout op de patatten, maar laat zich rondrijden in een
mooie BMW door zijn privéchauffeur Alice. Meer dan eens ziet hij zichzelf voor
een dilemma geplaatst. Hij filosofeert en denkt veel na, maar heel veel angsten
en vragen blijven in zijn hoofd rondspoken. Vervreemding is een terugkerend
onderwerp. En hoe zal de toekomst van adoptiedochter Isabelle eruit zien?
In New Orleans verloopt het maatschappelijk
leven volgens lang ingeburgerde patronen wat maakt dat de wet niet gelijk is
voor iedereen. De Strigoi staan overal boven en hebben overal een vinger in de pap.
Ooit was hun relatie tot de mens er een van jager en prooi; tegenwoordig is de
omgang met de Strigoi nog steeds een oefening in evenwicht. In meerdere
opzichten doen hun gedrag en manier van leven denken aan maffiosi. De Strigoi
blijven een mysterie doordat ze meestal als groep benoemd worden en slechts in
enkele gevallen onder een persoonsnaam in het verhaal voorkomen. Hun discrete
houding en zo níet menselijke kenmerken benadrukken de afstand die er is tussen
hen en de gewone stervelingen. Door hun hoge leeftijd hebben ze de tijd overleefd.
Zij willen en staan voor een wereld die niet verandert.
Guido Eekhaut houdt van verhalen vertellen.
Hij creëert een stad die een speciale band heeft met het verleden en de
verhalen over het verleden. In ‘Spiegel’ verwerkt hij een oud verhaal dat hij
op een andere manier vertelt, optekent en publiceert. Maar de thema’s blijven
dezelfde: eeuwenoude angsten, de strijd tussen ‘Goed en dat wat niet het Goede
in gedachten heeft’, de gevolgen van de daden in het verleden op het heden…. Regelmatig
wordt er in een spiegel gekeken. Wie of wat wordt een spiegel voorgehouden? En
wat onthult het spiegelbeeld dan?
In ‘Spiegel’ lees je de volgende quote:
“Ofwel een uitstekend detective, ofwel
een uitstekend schrijver van misdaadromans, meneer Wolff, dat is wat u bent.
Misschien is die tweede beter, want niemand gelooft dat dit verhaal ook echt
gebeurde.”
Lees ‘Spiegel’ en oordeel zelf!
3,5 Kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten