Voordat ze verdween van Lisa Gardner

 

Wat vind ik van de cover?

Het lijkt wel of de kleuren op de bloemen worden geprojecteerd, onderaan grijsblauw, hoe hoger op de cover hoe meer kleur, vooral rood dan. Maar dan valt het me plots op dat 1 bloem mooi is, terwijl de andere al meer verwelkt lijken. Maar dat is natuurlijk mijn interpretatie. Tussen de bloemen door staat de titel opvallend in het wit. Ik vind dit best wel een bijzondere cover, zo eentje waar je nieuwe dingen in ziet als je een keertje meer kijkt. En nu bedenk ik me net dat de manier van kleuren me doet denken aan één van de lichtspektakels die ik vorige zomer zag op Franse kathedralen. Heel mooi!

Wat verwacht ik van tevoren?
Ik moet toegeven, dit wordt mijn eerste Lisa Gardner. Uiteraard staat deze auteur al een hele tijd op mijn lijstje, maar ja, dat lijstje is ook zo lang … Ik lees alleszins regelmatig enthousiaste reacties op Gardners boeken, dus ik hoop dat ik me daarbij kan aansluiten.

●    Herinneringen schrijnen. Ik heb er nu zo veel. Het zijn geen kostbare momenten, maar gloeiende sintels die ik oppak en bestudeer. Ze branden mijn handen. Ik blijf ze bestuderen. De pijn dringt dieper door. Toch kan ik het niet laten.

Mijn recensie:
Doorheen het boek valt het op dat Gardner het belangrijk vindt om bepaalde thema's te benadrukken, maar wel steeds op een serene manier, die perfect in het verhaal past en zonder belerend over te komen.

Het hoofdpersonage, Frankie, is een beetje een a-typische held, een vrouw van middelbare leeftijd, die strijdt tegen alcohol, heeft een hoop bagage in haar rugzak, ze heeft 14 mensen gevonden, geen leefde nog. Ik kan haar zelfrelativering best wel waarderen.

De schrijfstijl is prettig, op een bepaalde manier luchtig, maar ook beschrijvend en mijmerend.

Ik hou ook van de verwijzing naar wat voor mij 'klassiekers' zijn, zoals Keyser Söze (film the Usual Suspects) en de lyrics ' I think that God's got a sick sense of humour, and when I die, I expect to find hem him laughing (uit Blasphemous rumours' van Depeche Mode). Op die manier kan ik Frankie misschien wel in mijn leeftijdscategorie plaatsen.

Het verhaal ontvouwt zich beetje bij beetje, er is een bepaalde onderhuidse spanning die je mooi in het verhaal houdt, en een verhaal wat onderhoudend wordt verteld.

Al bij al heb ik 'Voordat ze verdween' best wel graag gelezen, het is een prettig boek, een mooie kennismaking met voor mij een 'nieuwe' auteur, ik ga zeker nog meer boeken van Gardner lezen.

Ik kom uit op een eindoordeel van 3,5 Kraaien.

Karin V.