Uitgebroed met Kristiaan VandenBussche

 

In welk jaar lag jouw eerste thriller vers van de pers in de boekenwinkel?   Welke titel kreeg jouw debuut?

 

Mijn thriller lag in 2020 voor het eerst in de boekenwinkel (november 2020). De titel was ‘Cupido’.

Met het hartje op de cover leek het op een liefdesroman, maar het was een actiethriller.

 

Was je voor je thrillerdebuut uitkwam al langer met schrijven bezig?

 

Ik heb altijd graag geschreven, wegens tijdsgebrek meestal kortverhalen. Op de middelbare school was ik redacteur van een satirisch blad voor studenten.

Als advocaat schrijf ik natuurlijk ook veel non-fictie. Schrijven is een hobby en een passie tegelijk.

 

Wie was jouw eerste uitgever?   Wat betekende het voor jou dat deze uitgever met jou in zee wou gaan?

 

Het was ‘uitgeverij Manteau’, de thrillerafdeling van Standaard Uitgeverij. Bij het indienen van het manuscript moest ik mijn drempelvrees overwinnen, maar na twee weken kreeg ik gelukkig al groen licht.

Ik kom het bijna niet geloven. Het was de eerste en enige uitgeverij die ik had aangezocht en ze gingen direct met mij in zee. Het maakte mij ontzettend blij. Uitgeverij Manteau heeft mij verder ook heel goed begeleid. Ik was onder de indruk van de professionaliteit.

 

Is jouw debuut nog altijd van speciale waarde voor jou?  Gebeurt het nog wel eens dat je het terug vastpakt en passages herleest?

 

Ongeacht het aantal boeken dat ik nog zal te schrijven in de toekomst, ik zal altijd emotioneel verbonden blijven met mijn debuut. Zo’n ‘maidentrip’ is iets bijzonder. Het brengt ook heel wat spanning teweeg. Voor mij was dat een compleet nieuwe wereld. Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik de allereerste eerste recensie las, zo opgelucht en blij was ik.

 

Ben je er nog steeds trots op?

 

Je eerste liefde vergeet je niet, hé (lacht). Ik ben inderdaad nog steeds fier, vooral omdat ik als debutant erin geslaagd ben om het tempo heel strak te houden, van het begin tot het einde. ‘Cupido’ is een echte pageturner. Het boek leest heel vlot.

 

Zou je het verhaal weer zo schrijven?

 

Mijn volgende boek in de maak is opnieuw een actiethriller. Het verhaal situeert zich opnieuw in de grijze, schimmige zone van de misdaad. Het is opnieuw heel avontuurlijk en filmisch, met een hoog tempo. Deze keer heb ik wel gekozen voor minder hoofdpersonages, dat schrijft iets makkelijker.

 

Weet je nog hoe het publiek reageerde op jouw debuut?  Was het een groot succes qua leesreacties, verkoop?  In Vlaanderen?  In Nederland?

 

De reacties waren enorm enthousiast. Mijn sociale media ontplofte met tags en positieve kritieken van mijn lezers. Ook de kranten, magazines en officiële recensies waren heel goed. Ik kreeg leuke quoteringen, gaande van 3, 4 of 5 sterren. Dat deed mij enorm veel plezier.

In mijn geboortestreek heerste er in het begin zelfs een soort ‘Cupido’-mania. De plaatselijke boekhandels konden de bestellingen nauwelijks verwerken. In Vlaanderen verscheen mijn boek bij de ‘top 5 best verkopende thrillers’ en ook in de ‘algemene top 30 fictie’ van Standaard Boekhandel. Ook enkele bekende Vlamingen plaatsten mijn boek in een positief daglicht.  Het boek zit momenteel bijna aan de 4^e druk, ongeveer het dubbele van de initiële prognose van mijn uitgeverij. In Nederland liep de verkoop iets minder, al kreeg het boek daar wel veel positieve reacties op het lezersforum Hebban. Misschien moeten ze mij in Nederland nog leren kennen? Iemand vertelde mij dat mijn schrijfstijl vergelijkbaar met ‘Jens Lapidus’, maar eerlijkgezegd ken ik hem niet. Voor Vlaamse auteurs in een doorbraak in Nederland meestal niet zo gemakkelijk, klinkt het.

Er waren ook gesprekken met twee Belgische productiehuizen voor verfilming van ‘Cupido’, maar uiteindelijk is dat niet doorgegaan.

 

Kwam het boek in de VN thrillergids en hoe werd het boek daarin beoordeeld?  Hecht je daar belang aan?

 

De commentaar in de VN thrillergids was positief, maar de uiteindelijke quotering viel lager uit dan de gemiddelde quotering die mijn boek kreeg op vele andere fora. Over smaken en kleuren valt evenwel niet te twisten.

Ik ben vooral blij dat mijn boek over het algemeen heel positief werd onthaald. Het is ook grappig hoe kritieken van elkaar verschillen of soms elkaar dikwijls tegenspreken. In de VN Thrillergids beweerde men bijvoorbeeld dat mijn hoofdpersonages (5 jeugddelinquenten) sterk op elkaar gelijken, terwijl andere recensenten precies heel lovend zijn over de ‘verschillende sterk uitgewerkte karakters’ in mijn boek. Ik neem alle kritiek dus met een korreltje zout, maar ik hecht er evident wel belang aan. Het is ook leerrijk omdat ik als schrijver ambitie heb om nog te verbeteren.