woensdag 2 maart 2022

Je liet mij leven van Catherine Ryan Howard

 




Wat vind ik van de cover?
Een ouderwets tikmachine-lint, een gescheurd blad papier, met vooral felrode accenten. Een opvallende cover, mooi op een bepaalde manier. Ook opvallende coverteksten als 'indrukwekkend en fascinerend', 'gewoonweg briljant' en 'een grote hit'.
Ik vind dat de cover sterk de aandacht trekt en uitnodigt tot lezen!

Wat verwacht ik van tevoren?
Als enige overlevende van haar gezin overleeft Eve een aanval van een seriemoordenaar. Later probeert ze de dader te vinden door een boek over haar ervaringen te schrijven, en uiteraard triggert dat de dader. Geef toe, dat klinkt niet slecht. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen!


Mijn recensie:
Ik ben nog maar pas in het begonnen als het boek me op een originele manier verrast: een boek in een boek, dat gebeurt op zich natuurlijk wel meer, maar hier wordt het wel op een bijzondere manier gebracht, heel origineel!

Het verhaal boeit onmiddellijk door deze unieke opbouw. Via 'het boek in het boek' gaan we terug in de tijd, en worden gaandeweg meer details en informatie over de gruwelijke gebeurtenissen onthuld, dit stuk leest eigenlijk bijna als non-fictie. Het verhaal in het heden speelt dan weer op interactie tussen verschillende personages, belicht deels het standpunt van de dader en, in tegenstelling tot het non-fictie gedeelte, spelen emoties en evolutie van personages hier wel degelijk een rol.

'Je liet mij leven' is een onderhoudend boek, vertelt vanuit dit originele standpunt, goed opgebouwd en uitgewerkt. Het is zeer prettig lezen, het enige wat mij een klein beetje stoort is de naam van het hoofdpersonage 'de Spoorloze Man'; het komt bij mij een beetje over als een onhandige term of omschrijving, maar dat is al bij al bijzaak.

Ik heb genoten van dit boek en kom uit op een eindscore van 4 Kraaien.

Karin V.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten