Gouwe ouwe met De campus van Nathalie Pagie

 

Cleo van Laerhoven gaat 5 maanden studeren aan de University of Alberta in Canada. Op een ochtend wordt een van haar docentes dood gevonden. Als vervolgens ook de assistente van haar docente dood wordt gevonden gaat zij op onderzoek uit.

Recensie:
Het was het eerste boek dat ik jaren geleden van Nathalie Pagie las. Ik was met mijn vriendin Karin bij de huishoudbeurs en daar hebben we haar ontmoet. Een leuke vlotte vrouw die ons gelijk nieuwsgierig maakte naar haar boeken. Ze had destijds twee boeken geschreven, De campus en de toneelclub, Karin en ik besloten ze beide te kopen.
Gewapend met de gesigneerde exemplaren en de belofte aan Nathalie haar te laten weten wat we van de verhalen vonden, zijn we verdergegaan. We waren beide zeer enthousiast en zagen er naar uit dat ze meer boeken ging schrijven. Want die zouden we zeker gaan lezen.

Nu jaren later besloot ik voor de groep Thrillerlezers! deze gouwe ouwe opnieuw te lezen. De campus is nog steeds een leuk boek om te lezen.
Of het voorspelbaar is? Ik kan daar geen goed antwoord op geven omdat ik de uitkomst al kende. Ik vind wel met de leeservaring die ik nu heb, dat het meer voelt als een young adult. Het leest te gemakkelijk. De zinsopbouw is simpel. Geen moeilijke woorden. Het verhaal is gemakkelijk te begrijpen. Het is een leuk verhaal.

De beschrijving van de personages is zo goed dat je hen voor je ziet.
Haar vader, een strenge man die de touwtjes in handen wil hebben. Hij wil het liefst haar leven, het leven van haar zussen en dat van hun moeder tot in detail regisseren. We maken kennis met Gerline, een donkere Friezin. En met Mia, een Zweedse schone, die reislustig is. Mike uit Ontario is een stugge verlegen jongen. Matthias, een knappe skileraar. Keith een charmante student. Dr. Amy Branning, bijnaam sex on heels. Na de beschrijving van haar zie ik haar zo staan voor de klas.
Het leven om de campus wordt zo beschreven dat je er bijna zelf ook heen wilt. Met de moord komt er wat spanning in het verhaal. Je vertrouwt opeens niemand meer.

En ik moet zeggen, ik ben blij dat Nathalie Pagie gegroeid is in haar schrijven. Ze heeft veel ervaring opgedaan. Zoals ik al eerder aangaf dit boek voelt als een Young adult. Dit komt niet alleen door het onderwerp maar ook door de manier van schrijven zorgt ervoor dat het zo aanvoelt.
Nathalie heeft een prettige beeldende manier van schrijven. Je kunt je daardoor goed een beeld vormen van de campus, de omgeving en van de personen. De korte hoofdstukken zorgen ervoor dat het leest als een trein. Ik zou de mensen die nog niet eerder een boek van haar hebben gelezen dan ook aanraden om als je even een gemakkelijk boek wilt lezen, deze te nemen. En daarna ook beslist een boek van haar te lezen die ze later heeft geschreven. Ik geef dit boek 3 Kraaien.

Jantsje