Toen ze verdween van Carla Kovach

Wat vind ik van de cover?
Donkere bladeren, titel in witte letters met bloedspatten er op, en een gouden sleutel. Een cover dat heel mooi aansluit bij die van de eerdere boeken uit deze reeks. Een herkenbare cover, dat is zeker. De bloedspatten scheppen een ietwat lugubere sfeer. Ik vraag me ook af waar die sleutel toe dient.

Wat verwacht ik van tevoren?
Met deel 1 werd ik instant fan van Gina Harte, net zoals met deel 2, deel 3 vond ik iets minder, maar ik hoop alleszins dat dit vierde deel me opnieuw kan overtuigen zoals 1 en 2 dat deden. De korte inhoud klinkt alvast goed, nu maar hopen dat het boek aan mijn verwachtingen zal voldoen.

Mijn recensie:
Net zoals bij de eerdere boeken zit ik heel snel in het verhaal, gewoontegetrouw worden een aantal puntjes uit eerdere verhalen even snel aangehaald, dus mijn geheugen is snel opgefrist, vooral dan wat Gina's privéleven betreft. In vorige boeken wordt vooral Gina's band met haar dochter uitgewerkt, dit keer lijkt het er op dat we dieper ingaan op Gina's verleden, zelfs met gevolgen in het heden. Dit verdiept ook haar personage en dat vind ik behoorlijk prettig.

Maar, jammer genoeg zijn er naar mijn gevoel bepaalde verbanden die iets te veel voor de hand liggen, of conclusies die iets te gemakkelijk gemaakt worden. Ik kan het niet zo gemakkelijk verwoorden maar soms krijg je een aanzet voor een bepaald fragment, dat ook weer gelijk wordt afgehandeld, en daardoor vind ik het net iets te simpel en vlot, het lijkt er op of ik niet de kans krijg om zelf hierover na te denken of een mening te vormen.

Ondanks het feit dat ik het uitgangspunt van 'Toen ze verdween' helemaal oké is, valt het boek me eerlijk gezegd niet helemaal mee. Sommige actiescènes vind ik verwarrend of rommelig en daardoor wordt het voor mij niet echt spannend. Sommige gedachtengangen kan ik niet begrijpen, zoals de initialen CL op een voorwerp die leiden naar iemand met de initialen RL??, misschien mis ik gewoon iets? Ook de reacties van Gina laten me een beetje in de steek, ik verwacht van haar meer karakter en pit, vooral wat haar privéleven betreft, maar dit is uiteraard mijn persoonlijke interpretatie.

Ik had gehoopt dat ik – na het voor mij mindere deel 3 – weer heel erg enthousiast zou worden van dit nieuwe boek, maar helaas … mijn verwachtingen zijn niet ingevuld.

En dan lees ik bij het maken van deze recensie mijn bedenkingen over de gouden sleutel op de covers, ook hier voor mij helaas, ik heb de link niet gevonden in het verhaal.

De eerlijkheid gebiedt me dan ook om 'Toen ze verdween' een score van 2,5 Kraaien te geven, wordt dit een afscheid van Gina Harte of misschien toch nog een tot ziens? De tijd zal het leren!

Karin V.