De cover
Op
de cover een vrouw op de rug gezien die door de gordijnen naar buiten kijkt.
Niet direct een cover die mij in het oog zou springen in de boekhandel. Wie is
deze vrouw en waar kijkt ze naar? Zo maar wat vragen die mij te binnen schieten
wanneer ik naar de cover kijk.
Het
verhaal
Nadat hij gewond is
geraakt bij een bizar ongeluk, ligt romanschrijver Gerry Andersen in een
ziekenhuisbed in zijn glamoureuze maar steriele appartement, volledig
geïsoleerd van de drukke wereld die hij door zijn ramen kan zien.
Hij is volkomen afhankelijk van twee vrouwen die hij nauwelijks kent: zijn
jonge assistente Victoria en de nachtverpleegkundige Aileen wiens competentie
hij regelmatig in twijfel trekt. Gerry begint ook zijn eigen competentie in
twijfel te trekken. Hij vreest dat hij zijn grip op de realiteit aan het
verliezen is, net als zijn moeder die onlangs aan dementie is overleden.
Het meest verontrustende is dat hij gelooft dat hij wordt geplaagd door vreemde
telefoontjes, waarin een vrouw die beweert Aubrey, het hoofdpersonage van zijn bestseller
Dream Girl te zijn. Ze zweert dat ze hem binnenkort zal komen opzoeken.
Het personage Aubrey is volledig fictief, maar niemand heeft Gerry ooit geloofd
wanneer hij dat vertelde.
Is hij het slachtoffer van een wrede grap, of verliest hij zijn verstand?
Op zijn telefoon kan hij geen bewijs vinden dat hij daadwerkelijk is gebeld. Zou
er iemand kunnen zijn die hij onrecht heeft aangedaan? Komt iemand hem kwaad
doen terwijl hij hulpeloos in bed ligt?
Dan komt de ochtend dat hij wakker wordt naast een
lijk en beseft dat zijn nachtmerrie nog maar net is begonnen...
Mijn leeservaring
In het nawoord schrijft Laura Lippman: 'Dit is een boek over wat er omgaat in
het hoofd van een schrijver en volgens mij is het mijn eerste horrorwerk'. Hoewel
ik niet zo ver zou gaan om ‘Gebroken Vertrouwen’ een horrorwerk te noemen, is
het zeker een verhaal met een donker randje. Lippman brengt een hommage aan
Stephen King's 'Misery', Roth's 'Zuckerman Unbound' en Dukore's 'A Novel Called
Heritage'.
Ik heb ‘Gebroken
Vertrouwen’ met veel plezier gelezen. Lippmans schrijfstijl vind ik erg
toegankelijk. De korte hoofdstukken, waarin heden en verleden zich afwisselen
lezen gemakkelkijk weg. De spanning wordt langzaam opgebouwd en maakt me
nieuwsgierig hoe het verhaal zich verder zal ontwikkelen.
De personages zijn goed uitgediept. Vrouwen hebben een belangrijke rol in
Gerry's leven. Hij is drie keer getrouwd geweest en Margot, zijn laatste ex-vriendin,
woonde enkele jaren bij hem in New York. Hij heeft een vrouwelijke assistente,
Victoria. Na het ongeluk breiden haar taken zich uit en neemt ze overdag ook de
verzorging van Gerry voor haar rekening.
Aileen is werkzaam als zijn ietwat incompetente en constant breiende
nachtverpleegkundige.
Gerry lijkt geen vrienden te hebben en er is een tekort aan mannen in zijn
leven, met uitzondering van zijn literair agent Thiru. We leren Gerry’s
achtergrond kennen, we ontmoeten zijn vrouwen en minnaressen.
Ik had werkelijk geen idee waar Lippman naartoe ging met het plot. Wie er
achter de mysterieuze telefoontjes zat en of ze uberhaupt wel echt waren of
slechts hallucinaties door de zware medicatie die hij kreeg?
Het eind verrast me. Ik vind het geweldig, al kan ik me ook goed voorstellen
dat er lezers zijn die teleurgesteld zullen zijn. Hoewel verrassend klopt het
voor mij helemaal.
Dit is denk ik een boek wat je of helemaal geweldig of helemaal niks vindt.
Ik heb me er echt prima mee vermaakt.
‘Gebroken Vertrouwen’ van Laura Lippman krijgt van mij 4 kraaien.
Hilona
Geen opmerkingen:
Een reactie posten