Box van Camilla Läckberg en Henrik Fexeus

 

 

Wat vind ik van de cover?

Een gouden kader, of misschien wel een box, met daarin en over geplooid een naakte blonde vrouw. De covertekst 'om de waanzin te stoppen moet ze er in meegaan'. Het valt me op hoe netjes de vrouw haar haar gekapt is. Door het feit dat ze helemaal opgekruld en naakt is komt het me heel introvert of zelfs intiem over. Ik vind dit een hele mooie cover, misschien zelfs één van de mooiste die ik recent zag.

Wat verwacht ik van tevoren?
Ik las eerder van Läckberg 'Gouden kooi' en vond dat destijds een aangenaam boek. Ik ben dus benieuwd naar dit boek, een eerste deel van een samenwerking van deze auteurs. En dan zie ik dat de Epub 616 pagina's telt, dit wordt het dikste boek dat ik in tijden gelezen heb!

Mijn recensie:
Het eerste hoofdstuk begint op een heel gewone manier, en evolueert binnen de 7 pagina's naar een ware nachtmerrie. Wat een opener, ik ben benieuwd of dit de trend zet voor de rest van het boek.

Vincent, meester-mentalist, heeft ASS, is gefixeerd op cijfers, (niet gelukkig??) getrouwd en heeft 3 kinderen. Mina, politieagente in een 'onafhankelijk' team, lijdt aan smetvrees. Mina contacteert Vincent om het team bij te staan in een zaak. Beide hebben een groot oog voor detail en merken kleine bijzonderheden heel snel op. En dan hebben ze allebei nog heel wat misschien zelfs rare trekjes en dit zorgt voor een prettige interactie tussen de 2 hoofdpersonen. Wat ik ook prettig vind in het verhaal is dat er ook naar de actualiteit wordt verwezen, heel terloops, maar zo krijg je toch een beetje extra feeling, concreet verwijs ik hier naar het vernoemen van Greta Thunberg.

‘Box’ wordt voornamelijk verteld vanuit de standpunten van Mina en Vincent, af en toe afgewisseld door een extra, onbekend, personage, zo blijft het verhaal gevarieerd, en door de korte hoofdstukken verhoogt het mijn leesritme. Maar behalve Mina en Vincent zijn er nog een aantal redelijk uitgesproken karakters, die ook mooi worden uitgewerkt.

Hoewel het boek me behoorlijk boeit, vind ik het verhaal soms een beetje langdradig of te breed uitgewerkt, of zelfs soms te complex (het cijferen van Vincent kan ik soms gewoon niet vatten), en dit alles maakt dat ik me niet de hele tijd kan concentreren. Maar gelukkig, op het moment dat ik me bijna begin te vervelen is er plots een kentering in het verhaal, een goede timing!

Als ik al een hele tijd aan het lezen ben, valt het me plots aan de hand van de titels van de hoofdstukken op dat het verhaal loopt over een periode van meerdere maanden, dit wordt amper aangehaald in het verhaal zelf, maar daardoor krijg ik wel het gevoel dat er hiaten zijn tussen die verschillende periodes, hiaten die naar mijn gevoel niet worden opgevuld.

Na de eerder aangehaalde kentering begint de plot zich, beetje bij beetje te ontvouwen. En dit plot is bij momenten behoorlijk claustrofobisch. In tegenstelling tot het overgrote deel van ‘Box’ lees ik deze ontknoping in een sneltreinvaart.

Ondanks de aangehaalde minpuntjes is ‘Box’ een onderhoudend boek. In het nawoord hinten de auteurs alvast naar een vervolg. En waarschijnlijk zullen daarin een aantal tot nu toe onbeantwoorde zaken verder worden uitgediept of verklaard. Maar eerlijk gezegd weet ik nu nog niet of ik me opnieuw zal laten meenemen in de leefwereld van Mina en Vincent, de tijd zal het uitwijzen. Voor nu, en dus voor dit eerste deel 'Box' kom ik uit op 3,5 kraaien.

Karin V.