2021 was een toch wel vruchtbaar
leesjaar!
Ik had het geluk en het genoegen om
veel leuke en goed geschreven boeken te mogen lezen in opdracht van
Thrillerlezers! Nou ja, opdracht?
Vermits ik vooral Vlaamse en ook wel
Nederlandse auteurs lees, zitten ook mijn favoriete boeken bij deze auteurs.
Op één staat Jos Pierreux met ‘Russische Poppetjes’. Denk ik ‘beste boek’, poppen onmiddellijk deze auteur en titel op. Het decor (Knokke) is me welbekend en ik vind dat de auteur de sfeer van de badstad perfect vat. Luk Borré overtuigt als personage en komt mij heel écht over. De misdaad zou zomaar kunnen plaatsvinden in Knokke en het verloop van het onderzoek wordt heel realistisch uitgewerkt.
Op twee onthoud ik graag ‘Verdwaalde
ziel’ van Sterre Carron. Van de boeken die ik van Sterre reeds las, vind ik
deze de beste. Een mooi uitgewerkt plot en een verhaal dat naar de keel grijpt.
Sterre toont zich alweer heel inventief wat het decor voor het verhaal betreft.
De werking van de menselijke psyché weet zij heel goed te vatten.
Op drie zet ik ‘Oscar’ van Yvonne
Franssen. De auteur vertelt een heel beklijvend verhaal en houdt je van begin
tot eind aan het boek gekluisterd. Ze brengt heel precies in beeld wat onverwerkt
verdriet en wraak kunnen doen met een mens!
Ik las uiteraard meer dan drie goede
boeken. Laat dat duidelijk zijn!
Als beste buitenlandse boeken
vernoem ik graag ‘De nimfen’ van Alex Michaelides en ‘Wie niet horen wil’ van
Nicci French.
Daarnaast had ik ook een aantal
minder prettige leeservaringen.
‘Mooie moorden Volkerak’ van Tica Morgan. Deze heb ik puur op karakter
uitgelezen. Echt geen boek voor mij! ‘De druppel’ van Frederik Baas heb ik aan de kant gegooid. Ik dreigde zelf waanzinnig te worden van de waanzin van het hoofdpersonage!
Tenslotte wil ik nog een voor mij
‘memorabel’ boek vermelden dat ik niet het etiket van ‘thriller’ zou geven.
‘De vuurvrouw’ van Meredith Van O is
een boek dat me lang zal bijblijven. De wetenschap dat het verleden van de
auteur er voor een belangrijk deel in is verwerkt, maakt ‘De vuurvrouw’
bijzonder. Tatsuo pleegt dan wel een aantal moorden, maar voor mij ligt de
focus in het boek toch vooral op de uitwerking van de psychologie van de
personages.
En nu op naar een nieuw leesjaar! Benieuwd wat 2022 aan moois zal brengen!
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten