Titel: Zomeravond
Auteur: Suzanne Vermeer
Uitgeverij: Bruna
Pub. datum: april 2021
Recensie: Jacqueline
Kraaien: 4,5
De proloog en het eerste zeer korte hoofdstuk zet al gelijk een behoorlijke toon, ik hoop dat dit zo door zet! Of ik dat kan beamen kan ik pas zeggen nadat ik Zomeravond heb dichtgeslagen.
Het verhaal bestaat uit drie delen. In het eerste deel maken we kennis met
Nadine Dubois, een journaliste die tevens true-crime podcast maakt. Nadine
wordt benaderd door een advocaat van de gevangene Julien Fournier. Fournier
zit, volgens zijn eigen zeggen al 12 jaar onschuldig vast. Nadine twijfelt of
ze in de zaak zal duiken maar na Julien te hebben gesproken en dat er wellicht
voor haar ook nog een persoonlijk kant aan dit onderzoek kan zitten, gaat ze
ermee aan de slag. Een van de eerste dingen die ze doet is Lauren Martens
benaderen maar of die openstaat voor een confrontatie met het verleden…….
‘Al moet ik in een kartonnen doos wonen, als jij er maar bij kruipt, is het
voor mij goed, meer heb ik niet nodig.’
Het tweede deel van Zomeravond begint met dat Lauren twaalf geleden na een
gebroken relatie weer thuis gaat wonen. Lauren komt er al gauw achter wat haar
zusje heeft meegemaakt en waarom haar jongere zusje het uitdagende, stoere,
vervelende en irritante gedrag vertoond. Om daar met Celeste over te praten
lukt niet want Celeste houdt de deur dicht. Wanneer het hele gezin voor een
vakantie naar Frankrijk weten ze niet welk onheil op hun pad komt…..
Tsja in deel drie en het laatste deel van het verhaal gaan Nadine, Lauren en
Gabriel terug naar Frankrijk om de waarheid te achterhalen wat er met Celeste
is gebeurd…..En de ontknoping is totaal een andere dan dat ik had
verwacht.
De personages zijn goed uitgediept.
Gabriel Baptiste, de advocaat was echt in het begin een arrogante eikel (sorry
maar dat kwam als eerste in mij op) gelukkig draait dit gaandeweg het verhaal
wat bij en laat hij ook wat van zijn menselijke kant zien. Maar dat hij dit
heeft kan ook niet anders want hij woont samen met een kat:-).
Lauren Martens, zus van Celeste, laat zich vooral in het begin als een harde
tante zien. Ze is een hulpofficier, die zich vol op haar werk stort, met weinig
slaap toe kan maar uiteindelijk in de zoektocht naar wat er met haar zus is
gebeurd zich van een kwetsbare kant laat zien.
Celeste Martens heeft een traumatische ervaring meegemaakt die haar op
jonge leeftijd heeft getekend. Ze heeft ze een houding aangemeten dat alles
lang leven de lol gaat en doet uitdagende dingen waarbij ze vaak net tot of
over het randje gaat waardoor ze bij haar dierbaren een schrik om het hart
bezorgd.
Dit verhaal is voor mij echt een van de betere van Suzanne Vermeer. Ik heb
langer moeten doen over het lezen van het verhaal dan me lief was. Dit verhaal
hield me vast en ik wilde weten wat er allemaal was gebeurd. Want was Julien
onschuldig, was er met het dossier geknoeid en op welke wijze raakte dit Nadine
dan persoonlijk. Spannend, boeiend en ook meeslepend.
Ik heb er van genoten, ik hoop dat het volgende boek ook zo goed is.
Spanning: 4
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4
Psych. ontwikkeling: 4
Plot: 4,5
Originaliteit:5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten