De poppenspeler van James Carol

 

Titel: De poppenspeler
Auteur: James Carol
Recensie door: Karin

Kraaien: 3,5

Wat vond ik van de cover?
Een cover in ijsblauwe tinten, een rechterarm met daarop rode papieren bootjes, het is een intrigerende cover. De covertekst 'er is een briljant brein voor nodig om een gestoorde geest te pakken', en een verwijzing 'voor de liefhebbers van Lars Kepler'.

Wat verwacht ik van tevoren?
Dit keer lees ik een iets minder recent boek (nog een keer vanwege een post op de FaceBookpagina van Thrillerlezers!). Dit boek stond ook al een hele tijd op mijn lijst, en trok destijds mijn aandacht door de korte inhoud: een killer-die-niet-doodt, een chatvriend en een profiler. Het klinkt bijna als het begin van een grap, maar laat ik toch maar hopen op een spannende thriller.

Het laatste waar ik aan dacht voordat ik als een blok in slaap viel was slachtoffer nummer 5. We hadden nog geen idee wie dat was, maar ik was er van overtuigd dat ze zich nog nooit zo eenzaam had gevoeld. Eenzaam en alleen, gevangen in een nachtmerrie.

Mijn recensie:
Bij het begin van 'De poppenspeler' woont een zoon in de gevangenis de executie van zijn vader – een seriemoordenaar – bij. Een behoorlijk heftige start van het verhaal. Deze zoon, Jefferson Winter, neemt ontslag als profiler bij de FBI en gaat als freelancer wereldwijd aan het werk, daar waar hij nodig is.

Ik heb tijdens het lezen een tweetal keer efkes moeten slikken, ik kan na het lezen van dit boek, toch minstens theoretisch, een lobotomie uitvoeren na deze gedetailleerde beschrijving.

Ondanks deze paar gruwels en ondanks het feit dat ik me een aantal keer heb afgevraagd of een bepaald stuk of scene wel helemaal logisch of chronologisch werd verteld heb ik dit boek tijdens een eerste zonnige lentezondag in februari bijna in 1 ruk uitgelezen. Het uitgangspunt van de zoon van een seriemoordenaar, nu profiler, is weer een keer iets anders. Winter is charmant, een einzelgänger, zeer goed in zijn job, onconventioneel.

Ik ben heel blij dat dit 'oudje' werd voorgesteld zodat ik het eindelijk heb opgepakt. Ik zag dat James Carol nog een aantal boeken rond Winter heeft geschreven maar deze zijn (nog) niet vertaald, jammer, hopelijk komt dat nog.

Wat mij betreft verdient 'De poppenspeler' een eindoordeel van 3,5 kraaien, vlot en graag gelezen, spannend, zoals een thriller zeker mag zijn.