zondag 21 februari 2021

Duorecensie van de boeken van Ragnar Jónasson

 


Als liefhebber van Scandinavische schrijvers was de start van een nieuwe serie van een voor mij onbekende schrijver echt een feestje! Er komen nog drie delen aan met (aankomend) politieagent Ari Thór in de hoofdrol.

 

Het verhaal speelt zich af in het ijzige Noorden van IJsland in een suf, ijskoud vissersdorpje Siglufjördur waar nooit iets gebeurt. Ari heeft filosofie en theologie gestuurd, maar beide studies niet afgemaakt om uiteindelijk te kiezen voor een baan als aankomend politieagent in genoemd dorpje. Hiervoor verlaat hij zijn vriendin Kristin die hier bepaald niet blij mee is. Ari kan slecht zijn draai vinden in het stille dorpje waar iedereen elkaar kent en waar je niet zo maar geaccepteerd wordt als nieuweling. Hij wordt steevast de dominee genoemd.

 

Met de komst van Ari ontwaakt het vissersdorp. In ‘Sneeuwblind’ zijn er meerdere verhaallijnen. Eén betreft een oude schrijver die ten val komt in het theater en sterft. De andere verhaallijn betreft de vondst van een bewusteloze vrouw in de sneeuw. Ari maakt echt kennis met het politievak en merkt hoe moeilijk het is om als buitenstaander een plek te krijgen in de gemeenschap. Hij voelt zich eenzaam en verlaten en onzeker over hoe hij de puzzels rondom de oude schrijver en de dame in de sneeuw moet aanpakken.

 

Ragnar Jónasson neemt veel tijd om de personages uit te werken in het verhaal. De ingewikkelde IJslandse namen maken het niet makkelijk om er wijs uit te worden. Eigenlijk zou je de namen en welke rol ze in het verhaal vervullen op een briefje moeten schrijven en erbij houden tijdens het lezen.

 

‘Sneeuwblind’ is niet bijzonder spannend, het is meer een detective dan een thriller, maar wel lekker uitgewerkt en in mooie taal geschreven. Ik vind het erg leuk om hoofdpersonen in boeken te zien ontwikkelen en dit eerste boek uit de serie geeft daartoe een prima aanzet.

 


Meteen daarna heb ik het vervolg ‘Inktzwart’ opgepakt om te lezen. Dit verhaal speelt zich enige tijd later af. Ari Thór is inmiddels gevestigd politieagent in hetzelfde vissersdorpje en heeft zijn draai er wel gevonden. Hij kan het goed vinden met hoofdagent Tómas die hem het talent van Ari inmiddels wel heeft ontdekt. Dit gaat ten koste van collega agent Hlydun die in dit boek door een erg moeilijke tijd in zijn leven gaat.

 

In ‘Inktzwart’ gaat het om de speurtocht naar de moordenaar van Elias, een aannemer. Zowel de moord als de zoektocht wordt omgeven door vele emoties van woede, verdriet, wraak en spijt. Naarmate er meer bekend wordt over het personage Elias blijken er vele geheimen rondom deze man aan het licht te komen. Thema’s als geweld, kindermishandeling, verkrachting en zelfdoding hebben een plaats in dit boek, maar maken de verhalen niet te zwaar. Het boek leest soepel en de verhaallijnen komen op een mooie manier bij elkaar. Je moet wel houden van de soms wat trage manier van vertellen. De beschrijvingen zijn beeldend en ik vind het heerlijk om echt ‘op te gaan’ in een boek. De personages leren we steeds beter kennen. De impulsiviteit van Ari (in het eerste deel vertrok hij zo maar in eens naar het genoemde vissersdorpje om politieagent te worden en liet zijn vriendin achter in Reykjavik) komt in dit boek tot een hoogtepunt. Ik kijk er naar uit om in het vervolg te lezen hoe het verder gaat met Ari.

 

Ook ‘Inktzwart’ is meer een detective dan een thriller, maar het plot is prima en ook verrassend. Ik vond het twee heerlijke boeken om te lezen en verheug me op de volgende boeken in deze reeks, in de hoop dat die snel vertaald worden in het Nederlands.

 

Ragnar Jónasson haalt niet het niveau van zijn landgenoot Arnaldur Indridason, maar zijn boeken lezen prettig en je waant je al lezend echt even in het koude IJsland!

 

‘Sneeuwblind’ en ‘Inktzwart’ krijgen van mij 3 kraaien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten