Titel: Midwinter
Auteur: Suzanne Vermeer
Uitgeverij: A.W. Bruna uitgevers B.V.
Jaar uitgifte: oktober 2020
Recensie door: Jacqueline
Kraaien: 3,5
Cover
Voor winterse taferelen heb ik een
zwak en deze op de cover is niet verkeerd. Alleen de kleuren vind ik niet zo
goed passen, mijn keuze zou anders zijn. Maar ja smaken verschillen.
Mijn mening
Alice worstelt nog altijd met het skiongeluk
van acht jaar geleden, waarbij haar grote liefde Noah is omgekomen. Na het
ongeluk heeft Alice het contact met de vriendenclub verbroken. En nog steeds
heeft Alice nachtmerries over wat er toen tijdens de ski tocht is gebeurd.
Wanneer Alice, tijdens haar werk als arts in het ziekenhuis, onverwachts Ilse
treft laat Alice zich overhalen om mee haar en de vriendenclub te gaan op
skivakantie. Dit om Ilse, die net een donorhart heeft ontvangen, te begeleiden
tijdens een voorgenomen ski tocht. Maar of Alice daar goed aan doet?
Voor mij is dit een van de betere
verhalen die door Suzanne Vermeer is geschreven. Ik vind het een spannend en
avontuurlijk verhaal met een aantal heftige gebeurtenissen. Een van die heftige
gebeurtenissen is het ski ongeluk waarover Alice nog altijd nachtmerries heeft.
Maar waarom heeft ze die nachtmerries?
Wel bekruipt mij na een aantal
gelezen pagina’s het gevoel even, dit door de beschreven situatie van Alice bij
de psycholoog, of dit wel een verhaal voor mij is. Want heb ik zin om me in te
leven en mee te voelen met de schuldgevoelens waar Alice mee worstelt? Totdat
ik vrij snel in het begin van het verhaal de rake woorden van de psycholoog
lees:
‘De waarheid is dat mensen hier
keihard zelf aan de bak moeten om hun problemen op te lossen en dat wij slechts
de schep aangeven om de rotzooi op te ruime.’
Alice haar personage komt, tijdens
de confrontaties met de vriendenclub, waarin haar wordt verweten dat ze haar
vrienden in de steek heeft gelaten en de angsten waarmee ze tijdens het skiën
worstelt, zichzelf behoorlijk tegen. Haar personage gaat een ontwikkeling door
die ik door de eerdere woorden van de psycholoog eigenlijk ook wel had
verwacht.
Door de woorden van de psycholoog
ben ik om want ik wil weten welke rotzooi Alice op moet ruimen en voordat ik
het weet zit ik volledig in het verhaal. Al snel heb ik het gevoel welke kant
het verhaal op zal gaan. Ik word daar dan ook in bevestigd totdat de auteur me
verrast me een nieuw personage waar door dit een andere kijk op een aantal
gebeurtenissen geeft, zou ik het dan toch mis hebben?
Midwinter is een prettig leesbaar en
spannend verhaal die mij een paar uurtjes zoet heeft gehouden en krijgt van mij
3,5 kraaien.
Spanning: 3,5
Psychologische ontwikkeling: 3,5
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 3,5
Plot: 3
Originaliteit: 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten