Titel: De Cock en de schaduw van de dood
Auteur: Peter Römer
Publicatiedatum: augustus 2020
Uitgeverij: Fontein Spanning
Recensie door: Ink
Waardering: 4 kraaien
‘Zeker, maar ik ben bang dat heel veel mensen tot moord in staat zijn als de
situatie er naar is. Dat maakt ze nog niet tot de misdadiger die weet wat hij
moet doen om uit handen van de patiënt te blijven. Het leven is geen spannend
boek.’
Tijdens het afscheid van Lotte, de stagiaire, komt er een oproep dat er een
vrouw uit een hotelraam is gevallen en dat ze dood is. Terwijl het duo
onderzoek doet, is het loei druk op de grachten en willen mensen er langs.
Lotte gaat helpen om publiek tegen te houden, maar wordt vervolgens
neergestoken.
Lang ligt ze kantje boord en zowel de zaak rondom Lotte als die van de gevallen
vrouw heeft alle aandacht. De zaak van Lotte wordt hoog opgenomen omdat het om
geweld tegen hulpverleners gaat. Een komisch stukje volgt tussendoor met
Buitendam die vol trots geïnterviewd wordt en daarvan op tv nog maar heel
weinig van zichzelf terug ziet. Sowieso vind ik wel aardig wat humor in het
boekje verwerkt zitten.
Een Baantjer is mijn quilty pleasure: ik kijk altijd uit naar de volgende en
zodra hij uitgekomen is pak ik hem op en lees hem achterelkaar uit. Ik moet
zeggen dat ik vind dat de laatste paar boeken uitstekende verhalen hebben.
Het verhaal van geweld tegen hulpverleners is natuurlijk een mooi actueel
onderwerp, maar had van mij nog wel iets uitgebreider in het verhaal terug
mogen komen.
Maar de knorrige De Cock en flierefluiter Vledder heb ik als boekpersonages in
mijn hart gesloten. Elk verhaal leest soepel en snel. En speelt volgens een
vast programma: een dode, meerdere verdachten, lekker zelf meepuzzelen wie het
gedaan kan hebben.
‘Mevrouw De Cock bleef bij haar punt. 'Ik
vind het stom.'
'Maar weet je wat het is, lieverd?' Hij stond op en drukte een kus op haar hoofd.
'Moord is ook maar mensenwerk.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten