Dit keer hadden we in onze leesclub het boek Undercover. Tien deelnemers en de auteur zaten in de groep en lazen en bespraken het boek.
Inhoud van het boek
In een poging om de witwaspraktijken van een criminele bende aan het licht te brengen, infiltreert undercoveragent Bob Lemmens in een gokkastenimperium in de Limburgse plattelandsgemeente Kinrooi, nabij de Nederlandse grens.
Het lijkt een routineklus, totdat er een dode valt en Bob steeds dieper verstrikt raakt in de duistere zaakjes van de familie. Zal hij erin slagen de bende op te rollen voor hij ontmaskerd wordt?
De deelnemers
Anita Schroeyers, Wendy van der Made,Hilona Schaft, Cora van Rumpt,Wilma Hartman,Jaimy Smeets,Jurgen Joosten,Inge van deVegte,Nienke Scheide en Jacqueline Musch als begeleider.
Over de cover
Inge:Vind het eerlijk gezegd niet meer dan logisch dat er gekozen is voor Bob op de cover, het zou een gemiste kans zijn om dat niet te doen.
Maar dat zeg ik als enorme fan van de tv-serie, dus ben misschien wat bevooroordeeld. Zeker in België zal Tom Waes een BV zijn, denk dat deze cover ook een niet veel lezend publiek zal aanspreken.
De cover straalt voor mij geheimzinnigheid, verslagenheid maar ook een soort vastberadenheid uit.
Verwachting
De helft van de deelnemers kent wel de serie en de andere helft dus niet
Wat verwacht Jurgen van het boek?
Een beetje flauw, maar verwachting is... 50/50. Alles of niets. Auteur heeft zich al bewezen. Zijn laatste drie boeken zijn goed ontvangen. Zeer actueel, wel een beetje Vlaams... Maar de vraag is natuurlijk kan hij ook een tv-serie die zeer goed scoort verwoorden. Is het ook herkenbaar voor de 'Nederlander'. Kan Hugo Luijten ook meer to the point zijn? Zijn vorige boeken waren wel wat dikker en elk boek had naar mijn idee ook iets ingedikt kunnen zijn. Maar neemt niet weg een goed auteur.
Tevens de vraag, ga ik Stef Cools ook missen? En kan hij Bob Lemmens tot leven wekken? Hoe is Bob zijn privé leven weergegeven, gaat het verder, of doet dit niet toe tot het verhaal.
Het kan dus echt Alles worden of Niets...
Het verhaal zelf?
Tja wederom een undercoveractie, wederom een dode, wederom een criminele bende. Na XTC, na wapens, nu een gokimperium. Dat maakt het wel leuk. Als ik mag gokken volgende boek; vrouwenhandel?
Ben wel benieuwd.
Na de eerste 100 bladzijdes gelezen te hebben
Inge geeft de auteur een compliment: Heel knap, Hugo, hoe je de spanning zo voelbaar hebt weten te beschrijven! Moest de eerste pagina's echt wel even wennen aan de Vlaamse schrijfstijl, maar vind het nu toch wel vlot lezen. Het boek is ook te lezen zonder dat je de serie hebt gekeken, maar ik vind de voorkennis op de een of andere manier bijdragen aan de spanning.
Verder vindt men het een spannend boek en fijn geschreven. Voor sommige Nederlanders is de Vlaamse taal wat wennen, maar goed te volgen.
Voor Wilma was het in het begin even wennen, ' maar nu is het wel heel erg spannend aan het worden. Wel wat ruig, veel heftig geweld.'
Leuke zin
"De criminaliteit is als een huiskamer : alles heeft zijn vaste plek. Als je de meubels verplaatst, zal iemand er zich aan stoten "
Men slaat het boek dicht en wat is de mening?
Jaimy
Fijn boek! Goed verhaal. En ja ben wel klaar voor meer undercover werk van Bob hoor
Inge
Poeh, wat een spanning! Dat was gister toen ik het boek dichtsloeg m'n eerste gedachte en dat is nog steeds zo. Lang geleden dat ik zo in een boek ben opgegaan, kom maar op met dat vervolg!
Jacqueline
Het verhaal is afgesloten of zijn er toch nog open eindjes?
Nienke
Spannend tot het einde. Het verhaal is af, maar kan makkelijk weer verder gaan.
En wat gaat Bob doen met zijn carrière?
Wilma
Het is uit. Wat een spannend boek en zo meeslepend geschreven. Toch is mijn eerste gedachte, en dat bedoel ik niet negatief, dat het een wat ruig, grof boek is. Dat is de stijl en past bij het verhaal. Ik heb ervan genoten.
Wendy
Wow! Wat een geweldig boek. Ik moet er echt van bijkomen. Ben helemaal meegezogen in het verhaal. Ook ik hoop op een nieuw avontuur met den Bob.
Klasse Hugo!!
Anita
Wauw! Effen op adem komen!
Dat Hugo Luyten maar vlug zijn potlood slijpt. Ik wil meer!
Jurgen
Eerste gedachte... op naar volgende Bob Lemmens undercover thriller...
Cora
Het idee van het verhaal vind ik helemaal leuk. Vond het tot aan episode 10 wat minder, maar vanaf episode 11 heb ik het in 1 ruk uitgelezen.
Inge
Poeh, wat een spanning! Dat was gister toen ik het boek dichtsloeg m'n eerste gedachte en dat is nog steeds zo. Lang geleden dat ik zo in een boek ben opgegaan, kom maar op met dat vervolg!
Vragen tussendoor aan de schrijver
1. Ben je niet bang dat andere lezers erg moeten wennen gezien de toch wel twee verschillende schrijfstijlen.
Zelf vind ik de stijl niet zo heel veel verschillen, maar dat kunnen de lezers beter beantwoorden. Een aantal elementen keren in beide reeksen terug; de ruwe, rauwe, 'werkelijkheid', (sarcastische) humor, geweld-zonder-schieten, spitse dialogen. Dat maakt dat mijn vaste lezers het hooguit als een 'Cools light' zullen zien, maar daarom niet minder. (Hoop ik toch) Daarenboven hoop ik inderdaad dat mijn Cools-serie nieuwe lezers trekt door dit boek.
2. Wanneer je schrijvers vraagt wat hun beste boek is zeggen ze vaak mijn laatste. Is dat bij jou ook het geval?
Al mijn boeken zijn kindjes van me, waar ik met een wisseling van wanhoop en enthousiasme alles uit probeer te halen. Vaak doen de boeken mij ook denken aan de periode waarin ik ze schreef, met al zijn ups en downs. Ik heb zelf dus geen favoriet, en sta af en toe zelfs versteld dat ik dat allemaal geschreven heb...
3. Is het schrijven van Undercover goed bevallen, en ja kunnen we een tweede boek verwachten?
Het is mij heel goed bevallen. Het was heerlijk om een verhaal te situeren in de streek waar ik ben opgegroeid. Ook aan de hoofdfiguren heb ik heel veel plezier beleefd, het was moeilijk om er afscheid van te nemen toen de laatste woorden naderden. Een vervolg zal afhangen van het verkoopsucces, al schat ik in dat dit op zijn minst bemoedigend zal zijn. Er ligt al een plot klaar, dus ik kan zó beginnen.
4. Nu je waarschijnlijk meerdere fans hebt gekregen, en je een nieuwe stijl gebruikt, gaat je volgende 'Stef Cools' ook in stijl veranderen? Ben je überhaupt weer bezig met een Cools?
Laat het ons hopen... Ook voor Cools ligt een plot klaar, het is dus een beetje afwachten wat de uitgever met mij van plan is. Qua stijl beschouw ik mijzelf nog in volle ontwikkeling. 'Undercover' was in zoverre een uitdaging, dat het ongeveer de helft dunner moest. Niet elke serie-fan is tenslotte een doorgewinterd lezer die aan een boek van 400+ pagina's begint. Van die stroomlijning heb ik veel geleerd, met name qua plotopbouw. Als ik beginnende thrillerschrijvers zie ploeteren, dan ligt dat meestal daaraan. Daarom probeer ik zoveel mogelijk over die materie te weten te komen, en ben ik niks te groot om bijvoorbeeld ook cursussen te volgen op dat vlak.
Dus ja: ook Cools zal qua stijl wat veranderen. Scherper, meer to the point, meer plotgedreven. Maar de hierboven genoemde elementen zijn blijvertjes. Dat is ook de aard van het beestje...
Recensies (stukjes daar uit)
Nienke
het verhaal is een hele andere verhaallijn dan seizoen 1 van de serie (deel 2 nog niet gekeken).
Het boek begint meteen goed, vanaf pagina 1 zit er spanning in. Bob wil eigenlijk even rust houden, dus geen undercover klus, maar wordt overgehaald, nou ja bijna gedwongen, door zijn baas. Bob gaat undercover bij een familie die geld wit wast
Een boek doorspekt met humor en is vanaf het begin spannend. Wel is het verhaal iets ongeloofwaardig, de criminele zaken die Bob uitvoert in opdracht van de familie zijn dingen die een echte undercover-agent nooit zou doen (lijk in je achterbak vervoeren) en ook de korte tijd waarin dit boek zich afspeelt komt voor mij ongeloofwaardig over. Ik denk dat een goede undercover operatie langer duurt.
Cora
Omdat ik van de tv serie niets weet behalve dat Frank Lammers er een rol in speelt, ben ik geheel blanco aan het boek begonnen.
Het is een boek wat heerlijk vlot wegleest. Dat merkte ik toen ik op een zaterdag avond de eerste 100 blz zo weggelezen had. Vind ook het undercover verhaal goed gedaan. Alleen vond ik dat het heel snel ging, maar dat komt waarschijnlijk omdat het fictie is. Grappig zijn de af en toe Vlaamse uitdrukkingen.
Wilma
Ik ben volkomen blanco in deze want zowel de schrijver als de serie is mij onbekend. Ik heb veel goede verhalen over Hugo gehoord.
In het begin is het even wennen aan alle namen die voorbij komen en aan de schrijfstijl maar daarna word je meegesleurd het boek in en kan je het boek onmogelijk nog wegleggen. De schrijfstijl is passend bij het verhaal Vlaams/Limburgs (de omgeving waar het zich afspeelt) en wat ruig.
Vooral de spanning en de manier waarop je in het verhaal wordt gezogen zijn geweldig, maar vond de schrijfstijl wat robuust, weinig subtiel. Dat was voor mij wat wennen maar dat maakt het wel tot een uniek boek.
Jaimy
Het verhaal heeft er een goede vaart inzitten. De familie deinst nergens voor terug en de spanning is dan ook zeer fel aanwezig.
Het heeft een dreigende spanning waardoor je je zelf ook undercover waant, je wordt een deel van Bob.
De personages zijn niet heel diep uitgewerkt. Je leert ze kennen zoals Bob hun ook leert kennen en door Bob’s banden met hen.
Dit past dit perfect in het verhaal.
Undercover: Alles of niets zindert van de spanning. Het gaat er ruig en heftig aantoe. Het neemt je mee en laat het je beleven alsof je de hoofdpersoon bent.
Wendy
Als trouwe fan van de tv serie Undercover begon ik met hoge verwachtingen aan dit boek.
Daar waar ik op hoopte gebeurde gelukkig ook. Undercover is een boek wat heerlijk vlot wegleest. Vanaf pagina 1 word je meegezogen in de nieuwe zaak van undercoveragent Bob Lemmens.
Opvallend is het vleugje humor wat door heel het boek verweven zit. Dit in combinatie met het Vlaamse accent maakt dat het een spannend boek is wat je met een grote glimlach op je gezicht kunt lezen. Uniek voor een thriller!
Ik vind het jammer dat je als lezer het boek ervaart alsof je in een rollercoaster zit. Op iedere bladzijde gebeurd wel iets. Hierdoor krijgt je het gevoel dat de case wel heel snel opgelost wordt. Dat vind ik persoonlijk jammer.
Zodra het spannend wordt , lees je vrijwel meteen hoe het afloopt. De lezer mag best wat meer in het onzekere gelaten worden over het verdere verloop. Laat die rollercoaster maar eens even stilhangen op de baan.
Hilona
Vanaf de eerste bladzijde is het boek spannend en word ik het verhaal ingezogen. Hugo heeft een fijne, vlotte schrijfstijl, wat maakt dat je voor dat je er erg in hebt al halverwege het boek bent. Het verhaal is rauw, goed beeldend geschreven (ik houd wel van een beetje ruig) met daar bovenop verrassend veel humor, wat maakt dat ik tijdens het lezen regelmatig hardop heb moeten grinniken. Humor, je ziet het weinig in een thriller, maar het geeft het boek vind ik juist net dat beetje extra en het past heel goed in de verhaallijn. Op het juiste moment een plot twist, niet langdradig met een flinke dosis spanning maakt dat je voordat je het weet de laatste bladzijde hebt gelezen. Van mij het boek best wat dikker mogen zijn en een eventueel vervolg zou ik best zien zitten en zeker gaan lezen.
Jacqueline
Zelf vind ik dat Bob zijn personage wel ver gaat in zijn Undercoverwerk, om het vertrouwen van de criminelen in het wereldje waarin hij zich bevindt, te winnen.
Van het personage van de pittige tante Mie die de wind er goed onder heeft en die met haar vaste uitspraak ‘Jao deer’, menigeen in het ongewisse laat, heb ik genoten. Want ‘Jao deer’ waarvan je verwacht dat dit alleen iets liefs betekend kom je bedrogen uit want het betekent ook flikker op! Hahaha, dat vind ik wel humor! En humor is zeker ook verweven in dit boeiende verhaal, ik heb zeker een paar keer zitten gniffelen. Wel vind ik dat er wel situaties enigszins voorspelbaar zijn maar wanneer zo’n situatie dan net even weer anders loopt dan dat ik had verwacht kan ik erg waarderen.
Jurgen
Van een populaire tv-serie naar een boek, een thriller nog wel. Voor de schrijver Hugo Luijten een grote risico. Je zou haast zeggen dit wordt alles of niks.
In minder pagina’s dan zijn Stef Cools boeken is Hugo Luijten erin geslaagd een page-turner neer te zetten, een nieuwe vorm van ‘binchlezen’. Weg leggen is moeilijk. Een boek die niet onder doet voor de tv-serie.
Het verhaal is niet zo gedetailleerd, karakters niet heel erg uitgediept, maar juist voldoende. Niet veel auteurs zijn dit gelukt; maar Hugo Luijten doet het wel. Spannend en een uniek verhaal. Het zou ook maar zo een begin kunnen zijn van een populaire thriller boekenserie, er zijn genoeg draadjes die in de toekomst gebruikt kunnen worden.
Inge
Regelmatig zat ik met een hele hoge hartslag op de bank te lezen en ik heb het boek ook een paar keer aan de kant moeten leggen om even bij te komen. Of dat (onder andere) komt doordat ik ook de tv-serie kijk weet ik niet, maar ik vond het zelf fijn om een beeld bij Bob te hebben.
Hugo heeft een vlotte schrijfstijl, maar in het begin moest ik wel even wennen aan het Vlaams. Toen ik er eenmaal goed in zat vond ik het juist een positief iets, heb geregeld zitten grinniken om het taalgebruik (soms zelfs spreektaal).
Anita
Hugo Luijten schittert alweer door zijn krachtige, kleurrijke taal. Het grove en brutale taalgebruik heeft haar functionaliteit. De auteur heeft dat perfect gedoseerd en de taal aangepast aan de gebruiker en het moment in het verhaal. Met zijn oneindig arsenaal aan woorden weet hij elke situatie en elk personage haarfijn in al hun rauwheid en brutaliteit te vatten. De conversaties verlopen heel spontaan en zijn doorspekt met de typische Hugo Luijtenhumor.
Het is wel duidelijk dat de auteur zich heeft laten bijstaan met advies van mensen uit het veld. ‘Undercover’ is een fictief verhaal dat, naar mijn mening, vrij dicht bij de realiteit aansluit.
‘De wervelwind’ die door Bobs lijf trok aan het begin van het boek, is niet meer gaan liggen. Zelfs op de laatste bladzijden van het boek blijft er nog een eindje dat alweer een nieuwe storm zou kunnen veroorzaken.
Het laatste woord is altijd aan de auteur:
 |
| Foto copyright Coen Broos |
Het is altijd bijzonder als een boek van je gelezen wordt door een leesclub. En zeker als dat zo nauwkeurig gedaan wordt als door een leesclub onder de leiding van Ink Kroon en Jacqueline Musch. De verleiding om tussendoor op Facebook te gaan kijken naar de eerste reacties was groot. Slaat het boek aan? Halen ze de thema’s eruit die ik in het verhaal heb gestopt? Vinden ze de gebeurtenissen geloofwaardig? Was het boek spannend? Las het lekker weg? Hoe vonden ze de humor?
Toen ik aan Undercover begon heb ik met mijn redacteur afgesproken
dat het een pageturner moest worden. Snel dus. Vol ontwikkelingen. Maar
tegelijkertijd moesten de personages voldoende diepgang krijgen. Aan de
recensensies van de leesclub te oordelen ben ik daarin geslaagd en dat stemt
tot tevredenheid. Dat niet iedereen alles even mooi vindt, soit. Ik heb
inmiddels geleerd dat je als schrijver geen allemansvriend kunt zijn. Sterker
nog: wanneer je dat probeert wordt een boek niks.
Beste lezers, ik wil jullie dus heel hartelijk bedanken voor de eerlijkheid
en inzet, in het bijzonder voor Ink en Jacqueline!
Het was mij een genoegen en wat mij betreft zeker tot een volgende keer!
Met vriendelijke groet,
Hugo Luijten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten