Familiegeluk van Barbara Sevenstern

Titel: Familiegeluk

Auteur: Barbara Sevenstern

Uitgeverij: Crime Compagnie

Publicatiedatum: december 2019
Recensie door Baukje
Waardering: 2 kraaien

Achterflap

Samen met haar jeugdliefde leidt Lisette een rustig bestaan in Den Haag. Hier komt echter een abrupt einde aan als haar moeder overlijdt. Ze blijkt al jaren een groot geheim met zich mee te dragen. Met als enige aanwijzing een oud adresboekje gaat Lisette op zoek naar de waarheid. Stukje bij beetje ontrafelt ze de geheimen die haar familie liever verborgen had gehouden...

De cover

Een boek met een paar takjes bloemen die op een oud kastje of dergelijke lijkt te liggen.

Mijn mening

Halleluja, een keer niet de gebruikelijke vrouw op de cover.

Het verhaal

De moeder van Lisette komt te overlijden. Na haar door vindt ze een notitieboekje dat meer vragen oproept dan antwoorden geeft. Duidelijk is, dat er en oud geheim speelt, binnen de familie. Echter lijkt alleen Lisette degene te zij die graag achter dit geheim wil komen. De broers van haar moeder, haar vriend, allemaal zijn ze niet blij met de zoektocht naar de waarheid.

Via twee verhaallijnen, het verleden en het heden, komen we als lezer meer en meer te weten over de familiegeschiedenis die geheim had moeten blijven.

Mijn mening

Ik hink op twee benen. Toch moet ik naar het been hinken van thriller. Dat is tenslotte zoals het boek wordt uitgegeven.

Dat je een vrouw laat hardlopen, liters wijn laat drinken, zelfs op tijdstippen dat de meeste mensen nog over hun ontbijt nadenken, haar issues laat hebben in haar relatie en haar iets laat overkomen dat best een beetje spannend is, maakt een boek geen thriller.

Was dit boek als roman uitgegeven, zelfs als spannende roman, dan zou het een betere beoordeling krijgen.

Het leesplezier is prima. Al staat het ook bomvol van de clichés die vrouwenthrillers eigen lijken te zijn. Ik noemde ze hierboven al op. Dit haalt gaandeweg het boek, het leesplezier weg. Het is zo voorspelbaar en niet origineel.

Ook de reacties van sommige personages zijn niet geloofwaardig. Vooral die van Mark, de partner van Lisette, zijn raar. Ook hebben de relatieperikelen geen toegevoegde waarde voor het verhaal. Wanneer Mark en Lisette diep in love zouden zijn gebleven, zou het verhaal niet anders zijn geweest. Hiermee is deze verhaallijn een overbodige en daarmee een beginnersfout.

Zo komen we ook meteen op het andere punt, het boek is overduidelijk een debuut. Ondanks dat er met de schrijfstijl op zich weinig mis is, deze is zelfs prettig, staan er zoveel debuutfouten in, de clichés, het niet goed uitwerken van de personages, de nauwelijks aanwezige spanning, dat een flink aantal redactierondes zowel het boek als de auteur meer tot het recht hadden laten komen.

Ook het zwak uitgewerkte plot, wat je al van ver aan zag komen, is jammer.

Kortom, absoluut een auteur met potentie, maar met een matig debuut. Een gemiste kans, wat mij betreft. Debuteren kan je maar één keer.

Schrijfstijl   4

Leesplezier  3

Spanning  0

Plot  1

Originaliteit  3

2  kraaien