Titel:
De assistent
Auteur:
S.K. Tremayne
Uitgeverij:
Prometheus
Publicatiedatum:
maart2020
Recensie
door: Ilse
Kraaien:
4,5
S.K. Tremayne is het pseudoniem van de Britse
journalist Sean Thomas. Hij
schreef onder andere voor The Times, The Daily Mail, The Spectator en The
Guardian. Onder zijn eigen naam schreef hij enkele
romans en uit de pen van het pseudoniem Tom Knox vloeiden een aantal religieuze
thrillers. De assistent is het vierde boek van S.K. Tremayne.
Jo Ferguson, die recent gescheiden is en het
financieel moeilijk heeft, mag in het appartement van haar beste vriendin
Tabitha logeren. Het appartement is voorzien van de meest moderne technologie
en snufjes. Jo kan voor alles in het huishouden terugvallen op de
thuisassistent ‘Elektra’. Alle hoeken van het appartement zijn voorzien van
zo’n ‘assistent’ die de lichten, verwarming, technologie … in het appartement
kunnen aansturen. Wanneer Elektra op een avond uit zichzelf begint te spreken
en het al snel blijkt dat zij als een van de weinigen op de hoogte is van een
groot geheim uit Jo’s leven, slaat de angst haar om het hart. Wat is hier aan
de hand? Wil iemand Jo kwaad doen of zit het allemaal in haar hoofd?
De cover is op het eerste zicht nogal gewoon,
maar blijkt tijdens het lezen heel erg toepasselijk en goed gekozen. De tekst
op de cover is bij de eerste aanblik van groter belang en trekt mij als lezer
zeker sterker aan. Het belooft een boek met de nodige spanning.
In ‘De assistent’ kaart Tremayne een aantal
actuele problemen aan: de snelle vereenzaming van mensen als je geen sterk
sociaal netwerk hebt, armoede en geestelijke gezondheid en het stempel dat je
daardoor krijgt..…
Het verhaal op zich is niet nieuw, maar Tremayne slaagt erin het te moderniseren door effectief bestaande technologieën een bijna futuristisch tintje te geven en het daardoor toch wel creepy te maken. Je kan je als lezer gemakkelijk voorstellen wat er in de (nabije?) toekomst allemaal mogelijk kan zijn.
‘Op meer sombere momenten stel ik me Londen
soms voor als een vermogend emiraat van eenzaamheid.’
We maken heel uitgebreid kennis met het
personage van Jo. De schrijfstijl zorgt ervoor dat je wordt meegesleept in haar
leven, haar verleden en haar angsten. Af en toe wordt er een hoofdstuk
expliciet vanuit het perspectief van een ander karakter geschreven, waardoor je
ook die persoon iets beter leert kennen.
‘Trillend en angstig schudden mijn bleke
handen drie witte pilletjes uit het potje: anderhalve milligram. Met een glas
water slik ik ze door, en dan zullen ze er hopelijk voor zorgen dat ik in slaap
val. Ik hoop van harte dat ik niet droom. Nooit meer.’
Jo en de assistenten slepen je steeds dieper
mee in het verhaal dat met een stevige spanningsboog wordt opgebouwd naar een
onverwacht plot
.
Tremayne is niet meer weg te denken uit het
thrillerlandschap nu hij ook weer met ‘De assistent’ een top psychologische
thriller aflevert.
4,5 kraaien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten