Titel: Blond op Bonaire
Auteur: Ellen de Vriend
Uitgeverij: Karakter uitgevers BV
Publicatiedatum: mei 2020
Recensie door: Jacqueline
Kraaien: 4
Cover
Op de prachtige cover staat onder
een strakblauwe hemel in de blauw/ groene zee een steiger afgebeeld.
Superuitnodigend! De titel wekt ook nog geen argwaan maar wanneer ik de
subtitel heb gelezen word ik erg geprikkeld! Want welke nachtmerrie wordt er in
deze thriller beschreven?
Achterflap
Linda van Dam vertrekt met haar man
Lex, dochter Luna (17) en haar vriendin Guusje voor een tropische vakantie naar
Bonaire. Kort voor hun verblijf verdwijnen twee jonge vrouwen spoorloos, beiden
blank en blond. Van de ene vrouw ontbreekt elk spoor, van de andere worden
teenslippers en een fiets gevonden. Het gerucht dat ze zijn vermoord verspreidt
zich als een lopend vuurtje over het eiland.
De vakantie van de familie Van Dam
verandert ingrijpend wanneer Guusje verdwijnt. Machteloos en met een enorm
schuldgevoel tegenover Guusjes moeder, gaat Linda zelf op onderzoek uit. Lukt
het haar de waarheid te achterhalen?
Blond op Bonaire is gebaseerd op
waargebeurde verhalen.
Mijn mening
Ellen de Vriend begint met een
voorwoord waarin ze aangeeft dat ze dit boek als eerbetoon heeft geschreven
voor die tientallen vrouwen die op het verkeerde tijdstip op de verkeerde
plaats waren. Een voorwoord die er gelijk inhakt! Ze vervolgt het voorwoord
door het noemen van een behoorlijk aantal slachtoffers die zijn mishandeld, in
de meeste gevallen verkracht en vermoord. De toon in het voorwoord is gezet en
het is duidelijk welk onderwerp in het boek aanbod komt.
De proloog dat volgt schetst gelijk
een beeld van een manspersoon die niet veel goeds in de zin heeft. Althans dat
is mijn interpretatie na het lezen ervan of ik het juist heb? Daar kom ik
alleen achter wanneer ik verder lees.
Zoals op de achterflap te lezen valt
gaan Linda, Lex, Luna en Luna haar vriendin Guusje op vakantie naar Bonaire.
Vlak voordat ze uit Nederland vertrekken verdwijnen er twee jongedames op
Bonaire. De verdwijning weerhoudt de familie van Dam niet om naar hun
bestemming af te reizen maar hun vakantievreugde is er wel enigszins door getemperd.
Linda en Lex houden Luna en Guusje goed in de gaten en uitbundig feesten zit er
voor de twee tienermeiden niet in. Wanneer ze onder strikte voorwaarden toch
nog naar een feest mogen slaat het noodlot toe! Guusje is verdwenen. Natuurlijk
wordt de politie ingeschakeld en worden die avond en de dag er na de wereld aan
vragen aan Luna gesteld. Kan Luna zich alles nog goed herinneren? Kan ze alle
vragen beantwoorden zodat het de politie helpt de verdwijningszaken op te
lossen?
De ontwikkeling van de personages
zijn goed. Met name de houding, de keuzes die Luna maakt en haar (puber)gedrag
vind ik herkenbaar en uitlegbaar als moeder. Maar dat betekent niet dat alles
is goed te praten! Daarnaast heb ik me gestoord aan Lex zijn soms wat
afstandelijke gedrag. Maar ook aan het gedrag van Linda, hoe ze dan op Lex
reageert maar ook hoe ze met Luna omgaat. Maar het past allemaal prima in de
verhaallijn. Ik zou zeker in die situatie anders gereageerd hebben.
Ondanks dat vond ik het een boeiend
en spannend verhaal en ik heb het in twee dagen uitgelezen. Ellen de Vriend
heeft me met ‘Blond op Bonaire’ van het begin tot het einde weten te boeien. Ik
wilde dit bij tijden gruwelijke verhaal alleen maar uitlezen. Ellen had me echt
met haar meeslepende schrijfstijl in haar ban! Ik wilde weten of de dader(s)
gepakt zouden worden en wat er natuurlijk met Guusje was gebeurd. Ellen krijgt van
mij voor dit boek 4 kraaien!!
Spanning: 3,5
Psychologische ontwikkeling
personages: 3.5
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Plot: 4
Originaliteit: 4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten