Wolfhunter van Rachel Caine

Titel: Wolfhunter River

Auteur: Rachel Caine

Uitgeverij: Karakter Uitgevers Bv

Publicatiedatum: februari 2020

Recensie door: Tamara

Kraaien: 3

Gwen Proctor ontsnapte aan haar echtgenoot, een seriemoordenaar, en redde haar familie. Het lukt haar echter niet om aan de bekendheid van haar echtgenoot te ontsnappen. Op internet zijn fanatieke burgerwachten nog steeds uit op wraak. Ondertussen wil Gwen nog maar één ding: een normaal leven opbouwen voor haar kinderen.

In een poging haar naam te zuiveren en haar kinderen te beschermen, treedt Gwen op in een talkshow op de televisie. Het blijkt een gruwelijke misrekening. Gwen ontvangt een vreemd telefoontje van een vrouw uit Wolfhunter River. De vrouw voelt zich bedreigd en vraagt om hulp. Maar tegen de tijd dat Gwen in de kleine, geïsoleerde plattelandsgemeenschap aankomt, is de vrouw dood... 

“ Ze gingen in elk geval zo ver dat ze een vrouw door de borst schoten, alleen omdat ze dachten dat ze hen had verraden.”

MOCHT JE DEEL 1 EN/OF 2 NOG NIET GELEZEN HEBBEN, STOP DAN MET LEZEN I.V.M. MOGELIJKE SPOILERS!!

Ik was in het begin een beetje aan het worstelen om in het verhaal te blijven. Ik kreeg niet echt een feeling met het verhaal en ik vond dat de auteur veel in herhaling bleef vallen. Vooral het gedeelte met de camera's begon mij een beetje tegen te vallen.

We beginnen het verhaal met Ellie. Ellie is een meisje dat wordt ontvoerd en ook al begint het verhaal hiermee, het is niet de rode draad van het verhaal. Het was net of dat Caine had besloten dat Ellie de hoofdrol zou krijgen in het verhaal maar zich daarop snel had bedacht.

Uiteraard lezen we over Gwen, Conor, Sam en Lanny. Net als in het voorgaande boek, lees je hoe ieder het op dat moment vergaat of denkt. Al moet ik zeggen dat de kinderen dit keer heel weinig podium hebben gekregen. Het concept is eigenlijk een beetje hetzelfde elke keer. Gwen wordt nog steeds belaagd, Sam ook, er gebeurd iets en iedereen gaat op pad. Gwen en Sam vechten met alles en iedereen, de kinderen worden of gegijzeld of onder schot genomen, Gwen en Sam winnen, ze omhelzen de kinderen en het is klaar... Dit gaat eigenlijk ook een beetje met dit verhaal zo.

Het verhaal leest lekker weg, op een gegeven moment wordt het spannend, het einde is ook weer wat slapjes en het is klaar. Hier en daar komt de ex man nog aan bod, maar Caine heeft ook wel door dat ze dit niet lang meer kan rekken. Het wordt wat voorspelbaar, dingen worden aangehaald wat niet echt nodig blijkt te zijn en ik ben bang dat Gwen ook in het volgende boek zal verschijnen.

Wat alleen in het verhaal niet is opgelost is waarom de onderwijzeres Ellie heeft meegegeven aan de ontvoerder. Wat is haar belang hierin geweest?

Eerlijk, het verhaal is wel oké, maar ik vind het geen hoogstandje meer. Melvin is klaar, Gwen wordt een beetje de 2e Lara Croft. Voor mij is het allemaal iets te toevallig, iets te overdreven.

Als je een lekker wegleesboek zoekt, zit je hiermee goed. Zoek je een boek met wat diepgang, laat hem dan maar staan.

Spanning: 3,5

Originaliteit: 3

Psychologische ontwikkeling personages: 3

Leesplezier: 3

Schrijfstijl: 3

Plot: 3