Het leesjaar van Baukje

Ik hou van boeken, daarom schrijf ik recensies voor Ink. En nee, ik ben Ink niet, zoals in de spelonken van sociale media vaak wordt geroepen. Dat is ook de reden dat ik niet op sociale media meer zit. Alle haat en nijd, het afbranden van mensen die een andere mening hebben, het is een thriller op zich.

Maar hoeveel thrillers, hoeveel boeken las ik eigenlijk, dit jaar? Ik zou het niet weten. Heb weinig met lijstjes dus hou geen ‘al gelezen’ lijstje bij.

Wel kan ik zo de verrassing van dit jaar naar boven halen. Robert Bryndza was echt mijn ontdekking van 2019. Hoewel ik liever stand alone’s lees, vergeef ik dat Bryndza. Hij weet me te raken met zijn goed uitgewerkte personages en mooi opgebouwde verhalen.

Wat jij niet ziet van Sara Pinborough vond ik ook een geweldig goed boek. Het is wel een verhaal voor de wat meer geoefende lezer die houdt van onderliggende lagen, maar dan heb je ook een parel in handen. Pinborough schrijft bloemrijk en daar hou ik van. Haar plot is niet van een nagelbijtend niveau maar zo goed uitgewerkt dat ik dat niet erg vind. Sterker, ik denk dat juist die nagelbijtende spanning haar personages tekort zou doen.

Mijn teleurstellingen van 2019 zitten vrijwel altijd in de Nederlandse vrouwenthrillers. Ze zijn vaak zo commercieel uitgewerkt dat dit niets meer met een thriller te maken heeft. Meer met een romannetje voor huisvrouwen die een zak paprikachips opentrekken al het toppunt van spanning vinden want die chips is, net als bloed, ook rood.
Angelique Haak was dan de verrassing in dit genre. Hoewel de vrouwenthriller duidelijk niet helemaal mijn ding is, was haar Zwarte Ziel een uitblinker hierin.

Expat Exit van Patricia Snel en De gynaecoloog van Saskia van Mieghem waren dit jaar de uitschieters naar beneden.

Expat Exit is een prima boek om te lezen aan een zwembad in een zonnige oord en wie weet doe je er nog ideeën voor in de slaapkamer uit op. Veel seks en weinig diepgang, dat vat het mooi samen.

De gynaecoloog is een verhaal met potentie. Idee top, uitwerking ronduit beroerd. Ongeloofwaardige personages met een slecht opgebouwd plot waardoor het meer leest als een klucht, dan als een thriller.

Patricia Snel raad ik aan gewoon door te gaan met wat ze doet. Hoewel het niets voor mij is, is het geweldig commercieel en de schoorsteen moet tenslotte blijven roken.

Saskia van Mieghem raad ik aan wat schrijfcursussen te gaan doen. Ze kan absoluut een verhaal verzinnen maar een boek schrijven is meer dan een goed verhaal bedenken.

Ben jij meer een liefhebber van diepgang en psychologisch goed uitgewerkte personages, pak dan eens mijn verrassingen van 2019 erbij. Je zult niet teleurgesteld gaan worden.

Ben je toch een groot liefhebber van de Nederlandse vrouwenthriller? Kies dan een boek van Angelique Haak. Je krijgt je romantiek, je krijgt je ietwat voorspelbare personages. Maar je krijgt zeker ook een thriller waaraan je plezierige uurtjes zult hebben.