Dicht bij huis van Cara Hunter

Titel: Dicht bij huis

Auteur: Cara Hunter

Uitgeverij: Prometheus

Publicatiedatum: november 2018

Recensie door Annemarie

Waardering: vier kraaien

Dicht bij huis van Cara Hunter, een boek waarin niets is wat het lijkt…

Tijden een familiefeest in de tuin verdwijnt de 8 jarige Daisy Mason.  Inspecteur Adam Fawley wordt op de zaak gezet. Een zaak die hem extra moeilijk valt omdat hij zelf een kind verloren heeft. Samen met zijn collega houdt hij alle opties open, maar hij weet dat daders van vermiste kinderen vaak dichtbij moeten worden gezocht…

Zo begint het boek: ‘Ik ga dit nu alvast zeggen, voordat we beginnen. Je zult het niet graag willen horen, maar geloof me, ik heb dit vaker bij de hand gehad dan ik me zou wensen te herinneren. In een zaak als deze -een vermist kind- gaat het negen van de tien keer om iemand dicht bij huis. Familie, een vriend of vriendin, een buurman of buurvrouw, iemand uit de naaste omgeving. Vergeet dat niet. Hoe radeloos ze ook overkomen, hoe onwaarschijnlijk het ook lijkt, ze weten wie het heeft gedaan. Misschien niet bewust en misschien nog niet. Maar ze weten het wel. Ze weten het.’

Deze quotes geven wel de fijne sfeer van het boek weer. Zo start de zoektocht van inspecteur Adam naar Daisy. Waarbij hij steeds een stapje dichterbij komt, maar geheim na geheim, ontwikkeling na ontwikkeling moet ontrafelen. En dan blijft het tot de allerlaatste bladzijde spannend wat er nu precies gebeurd is. Als je als lezer denkt dat de onderste steen boven is gekomen, komt er op het laatst nog een wit konijn uit de hoge hoed.

Een knap boek waarin personages geloofwaardig worden neergezet al irriteerde ik me mateloos aan de vader en moeder van Daisy. Wat een arrogante figuren, zo weinig liefde voor hun kinderen te bespeuren… Maar de personages passen in het verhaal, hebben hun eigen geschiedenis.

Wat ook wel eigentijds is, is dat de social media (met name de uitingen op Twitter) een mooie plek krijgen in het verhaal. Zo wordt ook wel duidelijk hoe de druk van social media invloed hebben op het onderzoek van de recherche. Bizar hoe een verzameling meningen van twitteraars invloed hebben op het verloop van het speurwerk. Maar wel realistisch neergezet.

Meer over de inhoud wil ik niet prijs geven, lees het boek zelf en ontdek of jij net zo op het verkeerde been werd gezet als ik!

Mijn conclusie: fijne schrijfstijl, goede spanningsopbouw (al is het geen boek voor liefhebbers van bloederige moordverhalen), knap bedachte wendingen, mooie balans tussen psychologie/achtergrond en het thriller-aspect, Cara Hunter laat je echt gissen tot het einde.

Eén ding hield me af en toe wel een beetje bezig. De 8 jarige Daisy is wel héél erg wijs voor haar leeftijd; niet alle uitspraken van haar vond ik passen bij deze leeftijd. Maar ach, een kniesoor die daar te veel aandacht aan besteedt.

Ik rond het boek af op 4 kraaien. Een goed leesbegin van 2019!