De aanslag die moest gebeuren van Michiel Janzen

Titel: De aanslag die moest gebeuren
Auteur: Michiel Janzen 
Uitgeverij: Lannoo
Publicatiedatum: oktober 2018
Waardering: 3,5 kraai

Het boek werd mij aangeraden op de Boekenbeurs in Antwerpen om toch snel eens te lezen. Wat weerhield mij dan toch om het snel op te pakken? De achterflap eerlijk gezegd. De naam van de extreemrechtse politicus Gust Dewilde in het bijzonder. Ik vond het nogal flauw een zo duidelijke verwijzing naar de bekende politicus te zien en dacht gebruik dan die naam. Maar natuurlijk zou je dan als uitgeverij te maken kunnen gaan krijgen met eventuele claims. Oke, nadat dit punt uit de weg was geruimd en de aanbeveling van Tomas Ross naar achteren geduwd, pakte ik het dan toch eens op. 

Het onderwerp met de vele aanslagen is natuurlijk erg actueel. Het boek start Bam, hatseflats gelijk met een eerste poging die gevuld is met een razendsnelle en erg spannende scene. De adrenaline zit er vast in. Dit beginstuk speelt zich als een film op je netvlies af. 
Het grootste deel van het boek leest sowieso  weg als een soort van James Bond film: dure auto's met specialisaties waar ik tot het lezen nog nooit gehoord had, mooie motoren en de dure merknamen van de horloges die 1 van de hoofdpersonen verzameld. Onderwerpen waar veel mannen instemmend zullen meeknikken bij het lezen en watertandend verder lezen. 

Het boek wordt vertelt vanuit verschillende personages die allemaal op enigerlei wijze iets met de komende aanslag te maken hebben. Zoals bekend zorgt afwisseling tussen personages dat en het verhaal zelf al snel spannender is door dat je door de ogen van die personages kijkt hoe het verhaal in elkaar zit en je daardoor als het ware het hele verhaal van alle kanten bij elkaar ziet komen. 
Daarnaast heeft deze Michiel Janzen een lekkere schrijfstijl waar je net als een Ducati op de weg, door het boek scheurt. 

Is het altijd even geloofwaardig? Soms is het net wat te gemakzuchtig hoe de personages elkaar leren kennen, zoals de vader van een van de medeplichtigen in hetzelfde gebouw woont, als een van de hoofdpersonages die onderzoek doet. Of een achtergebleven kistje met aanwijzingen dat zich in het leeggeruimd huis bevindt waar een van de personages gaat wonen. Alsof men dat kistje over het hoofd ziet, als men onderzoek daar heeft gedaan. Iets wat mij bij, een ervaren thrillerauteur, zou iriteren, maar ik nu vergeef bij een eerste thriller. 

Daarnaast lijkt de auteur zeker veel onderzoek gedaan te hebben, waardoor het grootste deel juist wel geloofwaardig overkomt. Zo maakt hij gebruik van slang(straattaal) , waar ik meer thuis in ben dan de gemiddelde lezer en dan in de speciale auto's. Komt radicalisering mooi naar voren hoe dat in zijn werk kan gaan en speelt ook onze inlichtingdienst nog een rol in het geheel. Hij blijkt al uitgebreid onderzoek gedaan te hebben naar belangrijke, legendarische aanslagen op bekende politici zoals De Gaulle. 

Ik heb het boek in 1 dag uitgelezen, omdat ik het echt spannend vond. Op bepaalde vlakken heeft het raaklijnen met de boeken van Tomas Ross zelf die het boek dus aanraadt, maar is het in een veel flitsendere stijl geschreven. Maar op andere punten laat de auteur steken vallen en wordt soms wel echt te makkelijk een oplossing gezocht. 

Ik kijk zeker uit naar een volgend boek van deze Michiel Janzen en daarbij van uitgaande dat een auteur elk boek weer beter wordt. 

Voor nu een 3,5 kraai