donderdag 16 augustus 2018

Het offerveen van Susanne Jansson


 
Susanne Jansson (1972) werkte in Göteborg en New York als journaliste en fotografe. Het offerveen is haar eerste roman en werd in Zweden met veel lof ontvangen; de rechten zijn inmiddels aan meer dan twintig landen verkocht.

Na vijftien jaar keert biologe Nathalie Ström terug vanuit Göteborg naar Fengerskog om in de omgeving van haar jeugd metingen te doen over klimaatverandering. Zij huurt een eenvoudig huisje op het landgoed Mossmarken om gedurende de herfst en winter haar werk te doen in de moerassen rondom Fengerskog. Als ze er een paar dagen zit, ontmoet ze Johannes Ayebs, die vrijwel elke dag jogt op het pad dat door de moerassen leidt. Als er op een avond een vreemde storm opsteekt, krijgt Nathalie een vreemde ingeving. Ze gaat het moeras in en vindt een bewusteloze, gehavende John, met niet ver bij hem vandaan een vers gegraven gat – lichaamsformaat. De politie tast in het duister wie Johannes heeft aangevallen, en wat de bedoeling van het gegraven ‘graf’ is.
Politiefotografe Maya Linde, die naast haar werk voor de politie ook een bekende kunstenares is, gaat samen met inspecteur Leif Berggren op onderzoek uit en ontdekt een paar schokkende feiten.

De eenzame, onherbergzame moerassen wordt door Jansson erg goed neergezet. Oude legenden, mensenoffers en het verhaal van het Vossenbessenmeisje dragen bij aan de donkere, grimmige sfeer die door het hele boek heen voelbaar zijn. Met gedetailleerde beschrijvingen brengt Jansson de geschiedenis van veenlijken en de biotoop van het moeras buitengewoon dichtbij.
Nathalies traumatische ervaringen uit haar kindertijd – toen zij zelf als twaalfjarige aan de rand van het moeras woonde – blijven lang verborgen en worden slechts hier en daar aangehaald, wat een sluimerend, ongemakkelijk gevoel geeft. Het middenstuk is wat taaier, maar er zijn genoeg vragen die spelen en die aanzetten tot doorlezen.

Kortweg: Het offerveen is een heerlijk mystiek, licht griezelig boek – vooral de epiloog doet huiveren – met een uitzonderlijke sfeer. Zeer zeker het lezen waard.

Linda Jansma

Geen opmerkingen:

Een reactie posten