Bernice Berkleef ondervraagd

Op 12 juni kwam Cody van Bernice Berkleef uit. Lilian van ons team las het boek toen al en porde maar dat het echt iets voor mij ook zou zijn. Nu is een tafel bij een beheerder van een groot boekenblog nooit leeg met boeken, maar ik heb het onlangs toch tussendoor opgepakt. Cody is zo'n boek wat je amper wil wegleggen. Ik had het razendsnel uti en ben het eens met Lilian: een echte mustread!

Met wat vragen die wij mochten stellen, leer je de auteur van het boek hier wat beter kennen.

 Zou je je in het kort willen voorstellen aan onze lezers?

Ik ben Bernice Berkleef, 32, sinds kort thrillerschrijfster en (dat durf ik met een gerust hart te zeggen) één van ’s lands grootste boekenwurmen. Samen met mijn man en twee kinderen woon ik in Amstelveen. Een keurige gemeente, op het eerste gezicht geen inspirerende omgeving als je thrillers wilt schrijven, maar gelukkig kom ik dagelijks op elke straathoek wel iets tegen wat stof kan geven voor een goed boek.

Voor Thrillerlezers kwam je geheel uit de lucht vallen met jouw boek Cody. Terwijl ik dacht dat je een debutant was, heb je al eerder boeken uitgebracht. Dit is wel jouw eerste thriller. Schrijf je zo divers en waarom maakte je nu deze keuze met Cody?

Het eerste boek waarmee ik echt ‘naar buiten wilde treden’ was De Missie van Kim Dakerveld, een jeugdboek dat ik schreef in 2012. Toen ik daarmee werd genomineerd voor de Zoute Zoen, een Vlaamse prijs voor kinderliteratuur, had ik de smaak te pakken. Ik schreef nog een boek in het fantasy genre, dit keer voor Young Adults. Ik ben zeker van plan deze serie te voltooien, maar een boek in eigen beheer uitgeven, zoals ik met Flame heb gedaan, is een loodzwaar en moeizaam proces. Hoewel het boek online goed verkocht, vond ik zo veel obstakels op mijn weg dat ik er moedeloos van werd. Ik besloot het over een heel andere boeg te gooien; thrillers voor volwassenen. De duistere aspecten van de hedendaagse realiteit te belichten. Via de weg van de uitgeverij, in de hoop dat het allemaal wat gemakkelijker zou gaan als ik een organisatie achter me had. Die wens kwam uit. Ik vond mijn plezier in het schrijven terug. Het mooie is dat ik inderdaad heb ontdekt dat ik meerdere schrijfstijlen aankan. Wie weet wat de toekomst nog brengt.   

Op je 13e was je al aan het schrijven, waar komt je talent vandaan?

Ik heb, zoals eigenlijk de meeste schrijvers, het grootste deel van mijn leven geschreven. Korte verhalen, interviews, boeken. Waar dat vandaan komt weet ik niet precies, ik weet alleen dat ik me altijd anders heb gevoeld dan de meeste mensen. Dromerig, verstrooid, met één been in het dagelijks leven, met het andere in een zelfgecreëerde wereld. Wat een oaze waren de schrijversfora! Ik was niet raar, zo ontdekte ik,  en ook niet bepaald de enige met dergelijke trekjes. Ik bevond me in héél goed gezelschap.

Plot je het verhaal van tevoren helemaal uit of leidt het verhaal jou tijdens het schrijven?

Ik heb zeker van tevoren het plot klaar. Anders zou alles zo onzeker zijn dat ik amper aan het eerste hoofdstuk zou durven beginnen, haha! Ik moet toch enigszins houvast hebben tijdens het schrijven, weten waar het naartoe gaat. Natuurlijk laat ik me ook deels leiden door het verhaal, maar het geeft me rust om binnen de afbakening van mijn uitgedachte plot te blijven.

Hoe kom je op het plot van Cody?

Het idee van een kind dat wordt achtergelaten in de auto intrigeerde me, omdat ik me niet kan voorstellen hoe iemand zoiets kan overkomen. Toch gebeurt het jaarlijks in Europa zo’n 20 keer, met name in de zomermaanden. Ik heb een juridische achtergrond en vond het leuk om die kennis te verwerken in een thriller. Wie heeft het gedaan, was het een ongeluk en zo niet, wie is er dan precies schuldig?  

Tot nu toe hoor ik zeer goede geluiden rondzingen over Cody: heb je dat al een beetje durven vieren?

Natuurlijk, tijdens de steile weg die ik met Flame heb moeten bewandelen, was elk klein succesje er één. Dus vier ik alles, van het enthousiasme van de uitgever tot het laatste compliment dat ik van iemand op het internet heb gekregen. Elke dag worden er honderden manuscripten ingezonden dus als je wordt uitgegeven en gelezen is dat een voorrecht. Daar moet je een feestje van maken!

 
Ben je iemand die tegen kritiek kan eigenlijk?

Ik kan heel goed tegen kritiek. Dat is dan wel weer een pluspunt van een boek uitgeven in eigen beheer; je leert omgaan met kritiek omdat je geheid (beginners)fouten zult maken. Ik lees alle recensies die er op internet te vinden zijn. Als ze slecht zijn, maar wel onderbouwd, noteer ik bepaalde punten zodat ik daar bij het volgende boek van kan profiteren. Vooral als die punten door meerdere mensen worden aangedragen.

Met enkel de woorden ‘slecht boek’ kan ik niks. Zulke reviews ben ik snel weer vergeten. 

Heb je schrijfrituelen? Wat deed je rondom Cody?

Elke vrije minuut, zodra mijn kinderen sliepen, sloop ik naar mijn laptop en bad dat ik op zijn minst een halve bladzijde op papier zou krijgen, haha. Nee, schrijfrituelen zijn voor mensen die de luxe van tijd hebben. Als je twee jonge kindjes hebt ga je gewoon zitten en begin je te tikken. Klaar. 

Heb je veel van jezelf in 1 van de personages gestopt?

Mijn hoofdpersonage Jelka is rustig en dromerig, waardoor ze vaak naïef overkomt. Ze vindt het moeilijk om contact te leggen met mensen die ze niet kent en heeft, net als ik, een partner die extraverter is. Iemand die het hoogste woord voert op feestjes. Zo iemand heeft Jelka nodig en ikzelf vind dat ook heel prettig. Als ik iets aan mezelf zou kunnen veranderen, dan zou ik graag van nature flamboyanter, brutaler en bruisender zijn.  

Lees jezelf eigenlijk veel en wat?

Ik heb altijd uitzonderlijk veel gelezen, maar nu het schrijven weer een vlucht heeft genomen heb ik daar minder tijd voor. Toch heb ik onlangs een aantal mooie boeken gelezen, zoals Lieveling, van Kim van Kooten. Wat een prachtig boek is dat!

Wat is jouw connectie met Jan van Zanen , de burgemeester van Amstelveen, dat hij al eerder een boek uitreikte en dat ook met Cody doet?

Ik had geen speciale connectie met Jan van Zanen, die destijds burgemeester van Amstelveen was. Hij stemde toe een eerste exemplaar van mijn boek in ontvangst te nemen omdat hij graag iets deed voor creatieve geesten binnen zijn gemeente. Nu met Cody was het eigenlijk hetzelfde verhaal, alleen met een andere (loco)burgemeester. Ik stel het zeer op prijs dat beide heren tijd hebben vrijgemaakt om zoiets te doen. Dat geeft toch een extra dimensie aan de toch al feestelijke dag van een boekpresentatie.

Ben je alweer bezig aan een volgend boek en zo ja in welk genre moeten we die gaan zoeken?

Ik werk momenteel alweer aan een nieuwe thriller. Ik heb zo genoten van het schrijf- en uitgeefproces van Cody en ik hoop nog veel boeken in dit genre uit te brengen. Ondertussen proost ik op de mijlpalen die ik al heb mogen beleven. Op de dag van mijn boekpresentatie kondigde mijn uitgever aan dat er al een vierde druk van Cody zou komen. Ik ben in de zevende hemel!