Inmiddels heb ik al de nodige boeken gelezen over
vermiste/verdwenen partners en vermiste kinderen. Dit boek over de verdwenen
dochter van Fabian en Lila is anders dan alle andere boeken tie ik tot nu toe. ‘Als
mijn dochter’ is intens, realistisch hard; het boek doet wat de achterflap belooft.
Het boek start met een epiloog waarin een zoon zijn vader
vermoordt.
Daarna maken we kennis met Fabián en Lila. Ze hebben een wat moeizaam huwelijk. Lila
vertoont depressief gedrag. Fabián begrijpt haar niet goed en weet ook niet hoe
hij ermee moet omgaan. Beiden zijn dol op hun dochter Moira, zij is hun
zonnestraal.
Dan slaat het noodlot toe in het leven van Fabián en Lila.
Moira wordt naar een verjaardagsfeestje gebracht door het kindermeisje en
beiden verdwijnen. Er is geen enkel spoor. Langzaam maar zeker word je in het
verhaal gezogen. Dit is geen boek van ‘lange halen snel thuis’ . Als lezer
kruip je in de huid van Fabián. Je volgt hem in zijn angst, woede en
frustratie. De Argentijnse politie maakt
geen vorderingen met de zaak; Fabián vertrouwt de agenten niet. Hij krijgt hulp
van privé detective Doberti, een prachtig uitgewerkt personage. Door toedoen
van Doberti wordt het lichaam van het kindermeisje gevonden, maar ook dat helpt
het onderzoek niet echt verder.
Het boek is zo realistisch, juist omdat er niet meteen een
oplossing komt. Er wordt geen doorbraak
wordt geforceerd, er komt geen lumineuze aanwijzing naar voren. De frustratie
en ellende die Fabián meemaakt is levensecht. Al even realistisch is ook de
verbetenheid waarmee hij door alles heen doorgaat om te ontdekken wat er met
zijn dochter gebeurd is. Nadat de politie niet te vertrouwen blijkt, neemt
Fabián het heft in eigen hand, met alle risico’s van dien.
Ik zal niet te veel prijs geven, maar het boek is de 544
mijns inziens echt waard. Je moet het wel gaaf vinden om in de psyche van een
radeloze vader te duiken en in een uitgebreid verhaal waarin uiteindelijk alle
personages, alle gebeurtenissen (hoe klein ook) een plek in het geheel krijgen,
op een overtuigende manier. Een boek om niet te snel te lezen, je zou zomaar
een detail van belang missen. Echt een boek om lang van te genieten, de sfeer
van Argentinie op te snuiven en je te laten verrassen door alle gebeurtenissen
in het leven van Fabián rondom de verdwijning van Moira.
Na het lezen wil ik echt even bijkomen, laat het boek nog
lekker even bij me ‘hangen’ . Ik heb de tijd nodig om het totale verhaal op me
in te laten werken en nog eens goed te realiseren wat er precies is gebeurd,
wie welke rol nu speelde. Ik realiseer me achteraf bijna nóg meer hoe goed het
plot in elkaar steekt.
5 kraaien
Annemarie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten