Auteur: Eva Keuris
Uitgeverij: Prometheus
Uitgave: maart 2017
Over de schrijfster:
Eva Keuris (1978) studeerde in 2005 af aan de opleiding Writing for Performance van de HKU. Tijdens haar studie werkte ze als eindredacteur voor de soap Onderweg naar Morgen en als dialoogschrijver. Ook schreef ze diverse toneelstukken en televisieseries en momenteel is ze eindredacteur van SpangaS en geeft ze les aan de Schrijversacademie. Met haar toneelstuk Addergebroed won ze in 2005 de Hollandse Nieuwe Toneelschrijfprijs.
Over het spoor is haar debuut.
Achterflap:
Op donderdag 21 augustus verschijnt de naam van Jordi de Wit om 20.30 uur op de politietelex. Het tienjarige jongetje is door zijn moeder als vermist opgegeven. Om 23.34 uur ziet agente Wilma de Rijk iets drijven in het riet van een vijver in het natuurgebied tussen Hilversum en Bussum, ongeveer anderhalve kilometer van de speelplaats waar Jordi voor het laatst werd gezien. De staat waarin het lichaam wordt aangetroffen, maakt al snel duidelijk dat het jongetje niet uit zichzelf in het water beland is. Jordi de Wit wordt op 30 augustus begraven. Zijn hele school is aanwezig, hij is nog nooit zo populair geweest. Kort na de moord worden drie puberjongens opgepakt. Wanneer zij na hun gevangenisstraf vrijkomen, besluit ghostwriter Stella uit fascinatie voor de zaak en de dubieuze schuldtoekenning een boek te schrijven over de meest charismatische, hoogopgeleide van het stel, de enige van "de goede kant van het spoor" in Hilversum: Ingmar. Voor hem en zijn reputatiegerichte familie is het de kans om zijn onschuld te bewijzen en zijn imago te verbeteren, zodat zijn toekomst er zonniger uit komt te zien. Naarmate Stella en Ingmar dichter bij elkaar komen, lijkt de waarheid echter steeds verder weg te raken. Maar iemand moet toch weten wat daar gebeurd is, die avond?
Stella wordt eerst geintroduceerd met waar ze opgroeide en hoe ze tot het schrijven van het boek Over het spoor komt. De grap is natuurlijk de werkelijke titel van het boek dat je leest en met dezelfde titel waar Stella aan werkt. Tot ze Ingmar ontmoet, de jongen die wordt gezien als het brein achter de vermeende moord op de tienjarige Jordi. Ingmar is een aantrekkelijke en intelligente jongen uit het betere Gooische milieu. Een jongen die op het eerste gezicht zelfverzekerd en ietwat arrogant overkomt. Ze ontmoet ook de andere hoofdpersonen in het drama, zoals de mededaders Remie en Julien. De opzet van het boek is de onschuld te gaan aantonen van de drie jongens die inmiddels een aantal jaren vast zaten.
Uit de ontmoetingen met de hoofdpersonen en de andere betrokken personages zie je langzaam de rollen verschuiven. Is Ingmar wel de leider, is hij wel zo zelfverzekerd? Is Julien wel alleen die blowende, depressieve, psychotische jongen?
Het boek bestaat uit vele dialogen waardoor de personages goed neergezet worden en je meeloopt in het uitgebreide verslag. De families van zowel de jongens als van het slachtoffer en van Stella worden mooi uitgewerkt en zijn zeer realistisch neergezet.
Julien die volgens zijn omgeving wantrouwend is naar elk ander mens, krijgt wel snel vertrouwen in Stella. Is dat ongeloofwaardig? Of is dat juist een mooie twist, omdat juist Stella uit de stukjes die je over haar persoonlijkheid leest, zelf ook stug in de omgang is. Herkent Julien dingen in haar? Of wil juist Julien heel graag zijn verhaal aan haar kwijt? Heeft hij een bedoeling met zich openstellen voor Stella?
Op het moment dat Julien het belangrijke boek Misdaad en straf van Dostojevski aan Stella meegeeft, zit ik al klaar voor wat er dan gaat gebeuren. Mooi uitgewerkt door Keuris. De bijrol van stiefmoeder Isolde had wat mij betreft wel wat groter gemogen.
Ik vind het te makkelijk om te benoemen dat de schrijfster Eva Keuris scenarioschrijver is en het lijkt alsof je al een uitgeschreven script leest, wat enkel nog verfilmd hoeft te worden. Het leest heerlijk lekker weg en je stelt je toch genoeg vragen van hoe dit nu gaat verlopen. Wat is er toch gebeurd toendertijd?
Hoe uiteindelijk de waarheid dan toch aan het licht komt, verrast en dan vooral omdat dan nog steeds niet helemaal duidelijk is wie de hoofdrol had. Alhoewel dat door eerder genoemde karaktereigenschappen in het boek juist weer wel erg duidelijk is. Dus: opletten, ook al lijkt het lekker makkelijk leesbaar.
De uitgever noemt het boek zelf een geniale psychologische thriller, dat geniaal is wel lichtelijk overdreven. Maar ik heb een heerlijke thriller gelezen en dat zeg ik vaker niet dan wel. Een boek met onderhuidse spanning waarin ik elke minuut dat het kon, verder ging lezen.
4,5 kraai
Ink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten